Een eksterstelletje is er jaren geleden gaan wonen, ze maken elk jaar een nest in de boom en ze scharrelen daarvoor door onze hele tuin voor nestmateriaal.
We genieten van de vogels als ze zo lekker door de tuin scharrelen.
En op een gegeven moment hebben we ze ook maar namen gegeven: Jip en Janneke.
Ik wilde al een tijd foto's maken van ze om een leuke scrap te kunnen maken. Maar Jip en Janneke willen echt niet op de foto. Zodra je alleen maar het gordijn een stukje opzij schuift, dan zijn ze alweer weggevlogen. En als je in de tuin bent, zijn ze hoog in de boom, en komen ze niet dichterbij.
Tot gistermiddag.
Ik zat in de tuin lekker een blaadje te lezen, heerlijk met een beker thee erbij.
Opeens valt mijn blik op de boom: hé, zie ik daar niet een witte vlek, zit daar misschien één van de eksters?
Hij lijkt wel een beetje te zitten suffen op de tak, dus ik ga heel voorzichtig proberen om mijn camera te halen. Héél voorzichtig de tuindeur open, naar binnen, tuindeur weer beetje dicht duwen (ik heb 3 katten, die even binnen moesten blijven), camera van tafel pakken, deur open, zachtjes naar buiten, en nog zachter de tuindeur weer dicht. Ik loop naar de boom, en jawel tot mijn vreugde zit Jip er nog!
