ik word tante Katje

yeah, ik word tante Katje hihi.

Mijn vriendin is nu bijna 4 maanden zwanger en eindelijk mag iedereen het weten!!!

Ze hebben heel lang moeten wachten, voor deze megawens in vervulling ging, en ik ben zo supergigamegablij voor ze. We noemen de baby Bibje (de naam is gepikt van een zwangerschap, hele tijd geleden op het scrapforum), en Bibje (baby in buik) wordt Bubje (baby uit buik) op Valentijnsdag, een echte liefdesbaby dus. Trotse tante kan het niet laten natuurlijk, de 1e foto moet natuurlijk geplaatst worden, zodat iedereen dit wondertje kan zien.

nieuwe baan....of toch maar niet

Ik werd gister opgebeld. Door iemand van het verzorgingshuis, van waaruit de bustochtjes worden georganiseerd. Met de vraag of ik interesse heb, om bij hen oproepkracht te worden. Ik moet wel eerst gesprekken voeren ed, heb niet al meteen een baan. Ik kom dan op een 0-urencontract te staan, als activiteitenbegeleidster. De bedoeling is dat je, als er iemand ziek is ofzo, gebeld wordt, en dan je dan beschikbaar bent om in te vallen.
Ik moet daar eerst maar even rustig over nadenken, en met hubby over praten.
En eigenlijk ben ik er ook best wel snel uit. De bustochtjes en het andere (inval)werk zijn erg leuk om te doen, maar dat was wel allemaal op freelance basis. Ik word gebeld en gevraagd, en ik bepaal dan of ik kan, of ik het leuk vind, en of ik het dan doe.
Dìt zou betekenen, dat ik wel altijd beschikbaar moet zijn (uitgezonderd bij ziekte), en dat ik dan activiteiten moet doen, die al voorbereid zijn, maar waar ik misschien helemaal geen brood in zie. Ik mag dan niet zelf bepalen wat ik met de mensen doe, wat ik tot nu toe altijd wel zelf kon bepalen, met de huiskamergroepen was ik "eigen baas".
Maar het allerbelangrijkste is dat de vrijheid van een freelancer weg zal vallen. En dat is dus echt wat ik NIET wil. En dat is dus ook wat ik aan haar ga doorgeven.

Grommeltje

Vanochtend op tijd eruit, want ik moet met Grommeltje al vroeg naar de dierenarts. Grommel mag in het rugzakje. Dat doe ik dan aan de voorkant dragen, wel mijn armen door de banden. Dan kun je de rugzak ondersteunen, maar ook af en toe loslaten, dan draag je het gewicht meer op beide schouders en rug, ipv in je armen. Het is misschien een gek gezicht, maar ik vind het een fijne manier om de poezen te dragen. Grommel vindt het ook prachtig. Zet hem in een draagbak, en hij plast geheid. Nu in de rugzak, met zijn pootjes op mijn arm, kijkt hij in het rond, hij heeft er niets van, hij lijkt het wel goed te vinden, is ook niet echt bang voor het lawaai om hem heen enzo.
Als ik ca. 8.50 aankom, zie ik een briefje op de deur: gesloten 27 augustus. Oh, sjips, vorige week stond op het bandje ook dat ze t/m maandag dicht waren. Straks sta ik hier voor jan doedel te wachten. Nou ja, toch maar wachten, de assistente zal toch wel weten wanneer ze weer open zijn, na de vacantie. En inderdaad, na een aantal minuten komt de dierenarts op de fiets aan. Gelukkig maar. Inmiddels staan er meer mensen (ik was even in het bushokje gaan zitten). Een mevrouw met een koningspoedel mag eerst. We moeten even wachten, want de dierenarts wil graag het hele verhaal horen. Ik moet Grommel vervolgens achterlaten. En dat is erg, het is toch een kind van me hoor, op zo'n moment. Ik zou alle poezenbeesten het liefst altijd gezond en wel om me heen hebben, niets achterlaten bij dierenartsen, bah. Als ik naar huis ga, probeer ik me geen zorgen te maken. Maar stiekem doe ik het toch. Dusty en Pluis hebben allebei een nare zeer agressieve kanker in de bek gekregen, en ik ben een beetje bang, dat Grommel misschien hetzelfde in zijn neus heeft. Ik hou me voor, dat het niet zo is, beide artsen zeiden dat ze dat niet verwachten, eerder een poliepje dan. Thuisgekomen gaan we maar video kijken, er komt toch niets uit mijn handen, als ik zo moet wachten. Om 12 uur mag ik bellen: oh sjips, ze moeten nog beginnen, wegens spoedgevallen is Grommel pas net onder narcose gebracht. Ik mag Grommel om 1600 uur ophalen, das nog 4 hele uren wachten. We lezen, kijken beetje video, praten, etc. Dan is het 1540 en ik ga lopen naar de dierenarts. Gelukkig heeft Grommel niets in zijn neus, wel een irritatie, maar geen gezwel oid. Hij moet nu weer de druppels krijgen, en over 10 dagen moet ik bellen. Grommel is nog behoorlijk van de kaart, en hij ligt echt bewusteloos in de rugzak. Thuis ga ik eerst ff met hem zitten, hij ligt tegen me aan, zo lief. En dan leg ik hem op een groot kussen op de grond. Ik ga even boodschappen doen. Als ik terug kom, heeft ie geplast en gespuugd op de grond, dus eerst opruimen. Hij waggelde door de kamer, wilde de trap op, Fer heeft hem tegengehouden. Als alles op- en weggeruimd is, ga ik op de bank liggen met Grommel op schoot. Hij ligt dan bijna anderhalf uur bij me, en dan wil ie opstaan. Ik zet hem op de grond, en hij waggelt naar de trap. Valt van de 1e tree. Dus dan til ik hem maar naar boven. Mag ie lekker op bed liggen. Later ligt ie op de stoel op de overloop. Hij is nog steeds zo duf als een konijn, arm arm Grommeltje.

ieder jaar......

Ik ben weer lekker op tijd. Zoals ieder jaar.....
Ieder jaar is er het goede voornemen om nu een keer op tijd te beginnen, en ieder jaar is het eind maart misschien toch maar beter om uitstel te vragen.
Ieder jaar bedenk ik me dat ik door dat uitstel (wat je altijd krijgt!) dan toch lekker een paar maanden extra de tijd heb, en dan moet het toch lukken.
Ieder jaar kom ik erachter, dat ik er echt (echt, heel echt) geen zin in heb, en dat er toch belangrijkere dingen zijn, die beslist (echt, heel echt beslist) op dat moment gedaan moeten worden.
Dit jaar was iets anders. Oh het begin was het zelfde, geen tijd, geen zin, uitstel vragen en uitstel krijgen. Maar toen kreeg ik de toestemming voor het uitstel, en die was niet tot 1 juli zoals anders, maar nu tot 1 september, jippie dat is een hoop extra tijd, nu moet het zeker lukken. Helaas is er ook het nodige veranderd in onze situatie, een hele extra vraag die moet worden beantwoord. Met de wetenschap, dat die vraag vrij kort is, maar om alles uit te zoeken en op te zoeken........ Dus de tijd die ik nodig heb, is extra lang. En daar heb ik geen zin in, en er zijn belangrijkere dingen, die echt nu gedaan moeten worden.
En dan is het al bijna eind augustus: oei, de datum van 1 september komt nu echt dichtbij.
En vrijdagmiddag 24 augustus is het zover, alle mappen op tafel, en de in te vullen formulieren. Eerst het 'gewone' invulwerk. Dat kost al weer genoeg tijd. Als dat klaar is, moeten de katten alweer te eten hebben, en zelf hebben we ook wel honger gekregen. Zaterdag komt er niets van, maar zondagmiddag gaat de hele zooi weer op tafel en kunnen we de laatste vraag beantwoorden. Pfff, klaar, copietjes maken en de formulieren in de envelop (wel opletten, dat het adres leesbaar is) en dan kunnen 2 blauwe enveloppen in de gang in het bakje voor de post, morgen neem ik ze mee naar de brievenbus.
Het zit er weer op............zoals ieder jaar........

mijn 1e rijles

En de scrap is af, en ik heb er meteen foto's van gemaakt.

Ik heb 2 weken geleden mijn 1e rijles gehad!!!! En dat moet natuurlijk gescrapt worden.

Ik had het geheim gehouden voor Fer, wilde een lootje maken, en die als verrassing aan hem laten zien. Maar ja, langzame scrapper die ik ben, lukte het niet om het lootje nog diezelfde dag af te maken. Ik heb het aan Fer verteld door de foto's te laten zien. Hij dacht eerst dat ik gewoon voor de lol in de lesauto was gaan zitten, en een foto had laten nemen. Mannen.........

(Ik moet er wel even bij vertellen, dat de rijschool familie van me is, dus dat ik in een lesauto zou zitten voor een foto is wel iets logischer dan bij een totaal vreemde rijschool, maar toch......)

De verrassing was in ieder geval wel geslaagd, hij vond het super.

De tekst op het lootje:

"Jaren geleden liep iedereen te pushen: neem rijles! Je moet gaan lessen! Ik ging tamelijk lang met mijn
hakken in het zand, maar op een gegeven moment riep ik tegen Tiny: nou kom me maar eens halen dan… Ze deed het niet en ik vond het allang best….

Een paar weken geleden was Tiny bij me, we dronken koffie en we praatten. Het gesprek kwam op rijles, en ik vertelde van toen. Tiny kon het zich niet meer herinneren, maar maakte natuurlijk meteen gebruik van de situatie: meteen maar agenda’s trekken dan? Ik antwoordde: ja hoor. En voila, een afspraak voor een rijles was gemaakt. Ik wilde het nog een verrassing laten zijn voor Ferry, dus vroeg haar om het nog aan niemand te vertellen.

Op donderdag 9 augustus 2007 is het zover. Om 13.00 uur komt Tiny voorrijden in de lesauto. We rijden naar de Waarderpolder. Naar een klein parkeerterreintje. Daar krijg ik de grondbeginselen te horen en mag ik beginnen met een stukje vooruit, achteruit, een bocht, en een U-bocht. De auto reageert bijzonder snel op gas geven en afremmen, moeilijk om goed te doseren.
Dan moet ik de weg op. Gelukkig is de Waarderpolder vrij rustig. Ik rij een tijdje rond met een vaartje van zo’n 20-30 km p/u (is het echt de bedoeling dat ik straks 50 km p/u in een drukke stad ga rijden???), en dan mag ik weer op de passagiersstoel gaan zitten. Tiny rijdt naar huis. We drinken even snel nog een bakkie koffie en we maken meteen 3 vervolgafspraken.

Er zijn (scrap)foto’s gemaakt, en door de scrap te laten zien, wil ik het Fer vertellen. Ik begin meteen, maar ik krijg de scrap nooit af. Als Fer uit zijn werk komt, pak ik de losse foto’s en geef hem die. Hij is totaal verrast, en vindt het natuurlijk gigagoed, dat ik nu toch rijles heb. Hij is supertrots op me en ik ook!!"

Ik voel me nog steeds niet helemaal happy, maar wel beter dan vanmiddag. Heerlijk om ff lekker met je snufferd in de hobbyspullen te zitten. Ik vind het zo ontspannend om te scrappen.

ik zit ff in een dippie

We zaten gisteravond net ff lekker een tv-programma te kijken, komt een kwartier voor het eind de buurman even langs met wat vragen. Ik mis het einde van het programma en baal er eigenlijk wel van. Hij had er iets eerder over na moeten denken, ineens loopt ie ergens tegenaan, en dan moet er op stel en sprong iets besloten worden. En daar waren wij nog helemaal niet mee bezig, en nu voelen we ons toch een beetje voor het blok gezet.
Ik heb vannacht echt heel erg onrustig geslapen. Voel me dan ook doodmoe als we uit bed komen. Als ik beneden kom, zie ik dat een van de katten een (kots)cadeautje voor me heeft achtergelaten, jakkes, op mijn nuchtere maag, bah bah.
We drinken koffie, maar ik voel me niet lekker. Ik ben snibbig en kort, zit helemaal niet lekker in mijn vel (je weet wel, die periode in de maand...). Fer probeert ook maar niet veel meer te zeggen, die wil ook geen snauw krijgen om bijna niets.
Ik moet eerst de dierenarts bellen om die afspraak voor Grommel te verzetten. Dan hoor ik steeds Dinky in de bak, ohhhh neeee he, hij zal toch niet weer last hebben van blaasontsteking (of erger). Nou die dan ook maar goed in de gaten houden de komende dagen. Ik moet opschieten, want ik moet mijn declaraties afgeven in het wijkcentrum hier in de buurt. Hoe eerder, hoe beter.
Als ik weer thuis kom heb ik al echt zo'n gevoel van, gat wat een dag, en we zijn nog maar net begonnen. Ik ga snel mijn mail nakijken (weer een rotbericht ertussen, gister kreeg ik ook al een telefoontje met een rotbericht, bah, waarom toch al die nare ziektes enz) en dan eerst maar weer ff zitten met een bakkie koffie. Ik ben echt niet vooruit te branden.
Als ik genoeg moed heb verzameld, ga ik eerst maar stoffen, en dan met de veger en blik erdoor heen. Vervolgens de stofzuiger. Wat een stof, ik word er helemaal gek van. Je draait je om, en er ligt weer een hele stofberg, bah. Overal liggen ook kattenspeeltjes, muizen en balletjes, volgens mij zijn we er alweer een paar kwijt. Ik had kennelijk niet goed genoeg de veger onder de grote kast doorgehaald, want toen ik de stofzuiger daar onderdoorhaalde, hoorde ik 2x iets in de stofzuigermond schieten, klonk als balletjes of muisjes. Nou ja, jammer maar weer. Ze hebben nog zat speeltjes zullen we maar zeggen. Ik ben intussen moe en zat, mijn handen trillen helemaal.
We lunchen met restjes bami en shoarmaschotel. Niet zo goed voor de lijn misschien, maar erg lekker, en het is toch te weinig om als diner te eten.
Na het eten sop ik het toilet, en dan is maar even genoeg huishouden. Ik zie het ff niet meer zitten.
Ik ben alweer een tijdje met 1 lootje bezig, dus ik ga lekker die scrap afmaken, ff tijd voor mezelf......

wat een dag(en)

Ik heb zaterdag mailtjes uitgezet of ik wel mijn declaraties nog betaald ga krijgen. En ik ben ook een beetje bezorgd over dinsdag. Dan heb ik nog een bustochtje. Maar als ik niet betaald krijg, blijf ik liever bij mijn man thuis. Maandagochtend wacht ik eerst nog even af, of ik antwoord krijg op de mailtjes en dan bel ik maar met de stichting.
Er wordt me gelukkig toegezegd, dat ik alle werkzaamheden tot 1 september betaald krijg. Gelukkig ik kan dinsdag mee met het tochtje.
Dinsdagochtend hebben we de wekker een beetje op tijd gezet. We drinken eerst lekker koffie samen. En dan hup hup, ff opschieten, en dan ga ik op de fiets weg. Ik heb wind mee, dus ik ben er lekker snel. De bus is vol, en we gaan meteen weg, zodra iedereen er is. Over de grote wegen naar Volendam. We zetten de bus op het parkeerterrein, en we drinken eerst lekker een bekertje koffie/thee in de bus.

Dan gaan we op de hoek allemaal lekker broodjes vis eten. We spreken af, dat iedereen op eigen gelegenheid kan rondlopen, we moeten allemaal over 1 uur weer bij de bus zijn. Ik koop snel 2 ansichtkaarten (groeten uit Volendam natuurlijk), en dan kom ik even later Chris, de chauffeur, en 2 deelnemers tegen. Ze zijn aan het kijken of ze een foto zullen laten nemen in klederdracht. Ze doen het, en Chris en ik gaan mee om ze te helpen. Meneer zit in een rolstoel, maar kan gelukkig wel even staan, en een paar passen lopen. Als ze in de kleding gehesen zijn, kunnen ze nog klompen uitkiezen, en dan op de foto. Het is prachtig weer, met een lekkere zon, dus ze hebben het behoorlijk warm in de kleding. Ze moeten poseren, hij met een accordion, zij met bloemen, en dan wordt de foto genomen. Hij mag over een half uurtje opgehaald worden. Ik mag gelukkig ook een foto nemen (ik plaats hem hier niet, ivm privacy van deze mensen), maar de foto is wel erg leuk geworden. De kleding mag weer uitgepeld worden, en dan gaan we snel weer naar buiten. We lopen met zijn vieren de straat door, en weer terug, en dan naar de bus. Nog even een broodje voor Chris en mij (op 1 broodje kun je per slot niet leven.......), en dan de bus in. Daar deel ik nog de overgebleven thee uit. Chris haalt de foto op, en dan gaan we weer rijden. Eerst door Edam, en dan door allerlei andere kleine dorpjes. Het is giga leuk. En Chris heeft nog een leuke (smalle en hoge) dijk gevonden. Erg leuk om over heen te rijden. Mooie huizen aan weerszijden. Aan het eind even oponthoud door een vrachtauto die staat te lossen, maar met een beetje hulp komen we er net langs. We komen uit bij Purmerend, en dan gaan we als een speer naar Haarlem terug, over de snelwegen. We besluiten met een lekker ijsje, en allemaal de bus uit en naar huis. Het is een superuitje geweest.
Ik fiets snel naar huis (en natuurlijk heb ik nu een behoorlijk windje tegen, grrrr), om te kijken hoe het met Fer is gegaan. Ik zit net op de bank met wat drinken, als ik Grommel verschrikkelijk hoor hoesten. Ik ga kijken, hij loopt langs me heen, de trap af, ik erachteraan. En dan zie ik bloedspetjes onder aan de trap. Meteen Grommel opgepakt en bij zijn neusje geveegd, ja hoor, bloed. De dierenarts is nog met vacantie, dus ik moet voor spoed iemand anders bellen. Ik vertel het hele verhaal, en ze zegt dat ik moet komen. Het is echt een heel stuk weg, dus ik vraag aan de overbuurman, of hij met me mee wil. Gelukkig geen probleem. Kat en ik in de auto, en buurman brengt ons. Nu heeft Grommel antibiotica gehad, en moet ik morgen bellen om mijn afspraak voor Grommel te verzetten. Ik had maandag gebeld en een afspraak gemaakt voor volgende week vrijdag, intussen moest ik verder met neusdruppels, die van de dierenarts, afwisselen met Otrivin. Ik had gister dus voor het eerst Otrivin gegeven. De afspraak moet liefst op maandag, zo snel mogelijk. Grommel moet dan even onder narcose en dan moet de dierenarts in zijn neus kijken. Het kan zijn dat er een poliepje zit, ofzo.
Gelukkig hoefden we niet lang te wachten, en ging het bij de dierenarts ook snel. We zijn redelijk snel weer thuis, en dan krijgt Grommel zijn eerste (halve) tabletje. Arme Grommel, het zit hem in ieder geval niet mee.

ontslag

Ik werk als freelancer voor een stichting welzijnswerk. Als vakkracht heb ik losse workshops gegeven, een vaste cursus kaarten maken (in het winterseizoen), ik ben activiteitenbegeleidster voor 2 huiskamergroepen geweest. Per 1 januari ben ik gestopt met mijn huiskamergroepen en per 1 april met de cursus kaarten maken. Nu werk ik nog als begeleidster voor bustochtjes voor ouderen. En ze mogen altijd bellen als ze een invalster nodig hebben voor de huiskamers.

Nu ging het met de stichting niet zo goed. Er werd bekend dat het faillissement zou worden aangevraagd en het werk/activiteiten zouden dan overgenomen worden door andere stichtingen.
Ik kreeg vanmiddag een brief van de stichting, de stichting is nu officieel failliet verklaard.
En mijn werkzaamheden zullen per 1 september eindigen. Als de nieuwe stichting gebruik wil maken van mijn diensten, krijg ik daar bericht van.
Dus op dit moment heb ik per 1 september geen werk meer. Ik ben benieuwd of ik nog bericht krijg van de nieuwe stichting, of dat het echt einde verhaal is.

affalluh

oke, ik ga met de billen bloot..........zo voelt dat nu tenminste.
Op het scrapforum van D&D is een afvaltopic gestart, en daar heeft bijna iedereen een ticker met zijn gewicht erbij gezet. Ik wilde niet achterblijven, en ik moet echt nu wel serieus beginnen en vooral volhouden. Dus gister al een ticker aangemaakt, met het laatst gewogen gewicht, van een half jaar geleden. Het helpt wel, als je merkt, dat meer mensen met dezelfde moeilijkheden en verleidingen zitten als jij. De steun is enorm op het forum. Vanochtend op de weegschaal, de ticker aangepast, en meteen ook maar hier op mijn blog gezet.
In januari al begonnen, zelfs een lootje gemaakt. Maar wel een paar dingen goed aangeleerd (zoals klein ontbijtje, ik deed dat dus nooit). Maar verder niet echt doorgezet. Gemak diende al snel weer de mens. Maar nu wil ik koste wat het kost, dat het gaat lukken....en het gaat ook lukken!!!!!!!!

paars gips LOL

Vanochtend zijn we naar het ziekenhuis gebracht door een aardige buurman. Daar is het oude gips verwijderd, de spalk. Er is goed nagekeken hoe het nu is met de duim, de chirurg is er ook weer bijgeweest. En er is goed en slecht nieuws. Het slechte is dat er toch 5 weken gips om heen moet (even werd gedacht, misschien iets korter), maar het goede is allereerst dat dit gips een stuk lichter is, en het beste is, dat niet de arm ingegipst wordt, maar alleen de hand!!!

We mogen een kleur gips uitkiezen, natuurlijk wordt het paars LOL! (op de foto lijkt het misschien blauw, maar geloof me het is echt hevig paars!!). En dan wordt de hand in het gips gezet. En het voelt al meteen beter, lichter aan. Fer kan zijn pols bewegen, en zijn vingers. Wat een opluchting. Hij heeft er de afgelopen week zo'n last van gehad. Hij voelde zich zo naar, de pijn, en het gewicht wat ie mee moest slepen aan zijn arm, voelde zich ook uit balans met lopen, enzo, en zo afhankelijk, dat ie bijna niets zelf kon doen. Dit is zo'n verbetering.

Thuis doet het toch zeer. De duim staat nu in een iets andere stand, en er is in het ziekenhuis goed op gedrukt enzo, om te kijken waar het precies pijn doet. Dus Fer voelt zich nu niet helemaal lekker. Hopelijk trekt dit in de loop van de dag weg.

Ik heb natuurlijk meteen weer foto's gemaakt voor de scrap. Ik dacht sjips, ik had wel stukkie van het gipsverband mee kunnen vragen, voordat ze het nat maakte. Maar ja....en toen schoot me te binnen, dat ik nog een stuk gaasachtig spul heb, dat lijkt echt wel op dit gips, hihi, alleen andere kleur, moet nog ff bedenken hoe ik het knalpaars krijg..... Maar als het lukt, komt het natuurlijk meteen op de scrap.....

scraptime of printerleed?

jaja, en nu scraptime.....dat was dus van korte duur. Ik wilde een foto printen, en de printer dacht doe het zelf maar, die deed helemaal niets. Ik, computerdummie die ik ben, probeer te achterhalen wat er aan de hand is. Ik ben in de strijd zelfs de hele printer kwijtgeraakt, er staat wijzigen/verwijderen, ik klik op wijzigen, pc vindt dat wijzigen en verwijderen ineens hetzelfde is, en hups weg is de printer, grrrrrr. Toen proberen weer een printer toe te voegen, maar die van mij staat niet bij de mogelijkheden. Gelukkig is de pc net zo eigengereid als ik, en ineens heeft ie weer ontdekt dat er een printer geinstalleerd moet worden. Ik klik natuurlijk zo snel mogelijk op JA, en hup even later heb ik weer een printer, en hij doet het ook zowaar ook nog. Vraag me niet, wat er allemaal gebeurd is, ik heb echt geeeeen idee.....
Tegen de tijd dat het opgelost is, is het ook etenstijd geworden. Dus niet echt veel scraptime....
Om 7 uur komt Diny, mijn vaste wekelijkse cursiste. We beginnen altijd uitgebreid de week door te beppen, en dan gaan we verder met ons borduurtje. We beppen misschien iets te lang, maar dat geeft niet. Het borduren wordt wel mooi, en misschien lukt het volgende week wel om iets eerder te beginnen, en dan komt de kaart misschien wel af.

a happy birthday girl

Fer voelt zich niet lekker en ligt op bed. En dus is het scraptime voor Katje!!! Deze layout was ik allang mee begonnen, was eigenlijk ook al zo goed als klaar, op een paar kleine details na. Dus ik heb net de layout afgemaakt en er meteen een foto van gemaakt. De foto is op mijn verjaardag genomen, en ik had echt een topdag. Eigenlijk de eerste keer in een aantal jaren mijn verjaardag echt gevierd. Mijn liefste familie en vrienden waren er, en het was super.

hoe het nu is met Fer, Dinky en Grommel

Ik had foto's genomen van de gipshand, dus die moet natuurlijk dan ook wel geplaatst worden. Dus bij deze. De scrap gaat nog komen.....

Inmiddels zijn we een paar dagen verder, en weten we al beter wat Fer nu wel kan en wat niet. Hij kan niet opstaan uit de sta-op-stoel, die komt net paar centimeter te kort op de hoogste stand. Het bed kan hoog genoeg, dus hij kan wel zelf in en uit bed komen. Hij kan niet van het toilet afkomen. Zich niet wassen. Niet zelf aankleden. Hij drinkt uit een beker, uit een glas lukt niet. Ik kan nog wel uren doorgaan.......

Voor degenen die het nog niet weten, even in het kort (ik zal er later wel eens iets uitgebreider over vertellen), Fer heeft een erfelijke spierziekte. Is sinds ca. 2 jaar gigasnel achteruit gegaan. Zijn spiermassa en -kracht is behoorlijk afgenomen. We hebben inmiddels allerlei aanpassingen in huis. Extra probleem is dat zijn rechter elleboog verbrijzeld is, en zijn arm staat vast in een gebogen toestand. Hij kan die arm niet strekken, en ook niet helemaal dubbel vouwen.

Nu zit zijn linkerarm dus in het gips. Maar dat is de arm met de meeste kracht, die hij het meest gebruikt. Door de gebogen stand van de rechterarm kan hij met die arm een heleboel dingen niet doen, en door het gips kan hij die dingen ook niet doen met de linkerarm. Mega probleem dus.

Ik heb aanstaande dinsdag een bustochtje, maar die heb ik op dit moment maar afgezegd. Ik kan Fer zoals het nu gaat, echt niet zolang alleen achterlaten. Ook ben ik net gebeld om in te vallen op de dinsdagmiddag huiskamergroep, we hebben afgesproken dat er voor aanstaande dinsdag er iemand anders wordt gezocht, en dan kijken we volgende week hoe het dan gaat.

Fer zijn hand was blauw geworden, en dik. Dus vanochtend moest ie van mij echt gaan bellen met de gipskamer. Die verzekerde ons ervan dat het de zwelling enzo van de val is. Kan geen kwaad, zolang het geen zeer doet, niet tintelt, enz. Dus nu moeten we het maar even uitzingen tot vrijdag. En dan horen we hoe het er dan uitziet, en krijgt ie als het goed is het andere gips. Stiekem hopen we dat hij iets meer uit de voeten (eehhh handen??) kan met dat andere gips.

Met Dinky gaat het inmiddels weer echt veel beter. Die is weer helemaal zichzelf, totaal ondeugend, en ook lief hoor.

Grommel doet niet meer van die snoeiharde niezen, maar hij heeft nog wel snot, dat hij niet helemaal weg kan krijgen. Door de druppels gaat het ook lopen. Vervelend dus. Ik had afgesproken dat ik 5-7 dagen zou druppelen en dan even afwachten. Gelukkig voor Grommel is morgen de 7e dag. Hij vindt mij echt niet meer zo aardig, als ie me weer ziet aankomen met dat druppelflesje.....

Gips

Vrijdagmiddag zouden we tussen 15.00 en 16.00 uur gehaald worden door mijn oom, om onze auto op te halen die even bij de garage was. Om ongeveer kwart voor vier wil Ferry iets te drinken halen in de keuken. Hij valt, grijpt naar de rand van het aanrecht, mist, en komt op de grond terecht. Hij roept, ik schrik me natuurlijk de blubber, sjees naar de keuken, en hij kijkt me aan, en laat zijn duim zien: ik denk dat ie gebroken is, of uit de kom of zo iets, het is in ieder geval niet goed.... Zijn duim staat akelig scheef. Ik kan hem in mijn eentje niet van de grond af tillen, dus laat hem maar even zitten. We hebben van die nep-ijsblokjes in de vriezer, die snel in een theedoek doen en die op zijn duim houden.
Ik bel mijn oom op, die is gelukkig inderdaad in de buurt, en komt er meteen aan. We helpen Fer omhoog. En dan naar de auto, en naar de EHBO, die is gelukkig dichtbij ons huis.
We mogen gelukkig meteen meekomen, en de broeder, Johan, ziet meteen dat de duim uit de kom is geschoten, en trekt hem er weer in. Dat is al beter, ziet er beter uit, en voelt ook beter. We moeten wachten, dan worden er foto's gemaakt, wachten, dan komt een assistent-arts even kijken, wachten, dan moet zijn baas, de chirurg erbij komen om te kijken. En het oordeel luidt, dat de duim in het gips moet. Eerst een spalk, dat mag er af na een week, er wordt dan gekeken of alles goed is, zwelling moet weg zijn, duim mag niet immobiel zijn, etc. Dan gaat er rond gips om, en dat moet 5 weken blijven zitten. Ik schrik me weer helemaal gek.
Hij mag er niet mee autorijden, dat betekent 6 weken ziektewet. Waardeloos. En over 3 weken zouden we vacantie vieren, toch af en toe een dagje weggaan. Nou ja, we zien het allemaal wel.
Johan wilde al voor de chirurg er was gaan gipsen, dus die is blij dat ie eindelijk met gips kan spelen LOL... Hij brengt het gips aan, en dan moeten we nog even een afspraak maken voor volgende week. Ik laat maar meteen de afspraak afzeggen voor aanstaande maandag. Dan moet Fer ook in het ziekenhuis zijn, maar dat is niet al te belangrijk, dus die kan wel wat later gezet worden.
Ik bel dan toch mijn oom maar weer op om ons naar huis te brengen. Als we thuis zijn, is het al over zevenen. We drinken ff een bakkie troost, en dan gaat ome Jaap weer op pad. En wij gaan maar wat eten, maagjes beginnen toch een beetje te knorren.
's Avonds dringt het steeds meer tot ons door, wat er gebeurt is, en vooral wat de gevolgen ervan zijn.
Fer heeft al zijn ledematen nodig om genoeg kracht te hebben om op te staan, en gewoon te functioneren. En we weten uit ervaring, zodra hij 1 hand mist, dat is een kleine ramp. Dan kan ie bijna niets meer. We kijken wat tv, praten wat, en gaan maar op tijd naar bed. Ik moet Fer helpen met uit de sta-op-stoel komen, van de traplift af komen, zijn kleren uit, enz. Oei dit belooft wat voor de komende 6 weken.......
Oh ja, natuurlijk heb ik foto's genomen........want dit moet natuurlijk wel gescrapt worden.

Blaasontsteking

Ik heb vanochtend de dierenarts gebeld voor de uitslag van de urine-test. En er is wel bloed gevonden, maar geen gruis. Dus gelukkig wordt Dinky nu alleen behandeld voor een gewone blaasontsteking. Dat betekent dat ik een kuurtje pilletjes kon ophalen, en Dinky hoefde zelf gelukkig niet mee naar de dierenarts.
Dinky heeft redelijk netjes de eerste pilletjes geslikt. Nu nog even wachten tot het kuurtje gaat aanslaan, maar we hoeven ons in ieder geval geen zorgen te maken, op naar beterschap.

Poezenleed

Grommel (zwart/wit) is sinds een dag of 2 aan het niezen. Echt snoeihard, en dan heeft ie last van een behoorlijke snottebel uit 1 neusgat. Hij heeft er duidelijk last van.
En Dinky (wit/rood) heeft wat last met naar de bak gaan. Hij gaat heel vaak, en zit dan lang voor er iets komt. Is een beetje aan de dunne. En plassen gaat niet lekker. Dinky zit niet lekker in zijn vel. Hij is lang niet zo speels als normaal, beetje lusteloos af en toe. En heel aanhankelijk, en dat is heel vreemd voor hem.
Ik heb vanochtend de dierenarts gebeld, en ik mag voor Grommel neusdruppels ophalen. En ik moet van Dinky urine opvangen, zodat dat getest kan worden. En ook maar paar dagen alleen maar brokjes geven, en geen blikvoer.
Vanmiddag ben ik met een lege kattenbak en Dinky op de hobbykamer gaan zitten. De bedoeling is natuurlijk dat ie op die lege bak plast, ik kan het in een buisje overgieten (fotokokertje = erg handig voor dit soort dingen). Maar ja, Dinky kijkt me aan alsof ie zeggen wil, waar heb je het over, ga toch zelf op een bak zonder grit zitten....... Wel denkt ie dat ie braaf is, als ie languit in de bak gaat liggen...... Maar plassen ho maar.
Na 1,5 uur ga ik met hem naar beneden, en jawel, meneer moet nu wel, en gaat meteen zitten. Ik mik een bakkie onder zijn gatje en probeer wat op te vangen. Het lukt (je moet niet vragen hoe), ik hoop dat het genoeg is. Meteen in het kokertje, en snel naar de dierenarts. Ik krijg de neusdruppels mee, en geef de urine af. Morgenochtend moet ik bellen voor de uitslag. En nu maar duimen voor Dinky.
Ik geef Grommel de druppels in zijn neus, die vindt me dan ook ineens een ietsje minder lief dan normaal...ik hoop dat het helpt. Gelukkig zie ik even later Grommel spelen met een muis, en 's-avonds gaat ie lekker bij me liggen.

Rondje Westeinderplassen

Vanochtend begon het een ietwat bewolkt, maar even later werd het prachtig zonnig weer. Ik ben om ca. kwart over 10 op de fiets gestapt, en ongeveer 10 over half 11 kwam ik aan op het buurtcentrum. De eerste deelnemers stonden al klaar. Even later arriveerde het busje, en konden de mensen vast een plekje zoeken, terwijl we nog wel even moesten wachten op 2 laatkomers (waarvan er 1 helaas 4 minuten voor vertrek afbelde....).
Als iedereen er is en op zijn plek zit (6 deelnemers, chauffeur en ondergetekende als begeleidster), gaan we op weg. We gaan vandaag een mooie route rijden, langs de Westeinderplassen. We rijden door kleine plaatsjes met prachtige huizen, en steeds weer kijken we op de plassen. Er staat flinke wind, en er zijn veel boten op het water. Bij een mooi uitkijkpunt stoppen we even, wie wil, kan even uitstappen en buiten van het uitzicht genieten (en de wind). Iedereen vindt het een prachtige route, we genieten allemaal van deze tocht. We rijden tot aan Alphen aan de Rijn, daar gaan we lunchen bij Avifauna-van der Valk. We worden bediend door een supervriendelijke serveerster (die weet wat 'service' betekent, echt helemaal top!!!). We eten allemaal heerlijk en na het afrekenen rollen we zo'n beetje de bus in, tjonge tjonge, misschien toch een beetje veel gegeten LOL.
We rijden ook weer via mooie wegen terug naar Haarlem, helaas hebben we langer gezeten dan gepland, dus een iets kortere route dan gepland, maar evengoed mooi. We stoppen nog even op een kijkpunt voor vliegtuigen om iets te drinken, helaas geen vliegtuigen op dat moment. En dan snel het laatste stukje, we moeten om kwart over 3 weer terug zijn. En we rijden echt precies om kwart over 3 het terrein weer op, applausje voor chauffeur Ben. Iedereen heeft een reuze fijne dag gehad.

Global Bumper Card Society

Ik ben door Petra genomineerd voor de Global Card Society.

Dank je wel Petra!!

Het is de bedoeling dat ik dan binnen 1 week iemand (uit mijn vrienden/familie/kennissenkring) een kaartje stuur.

En dat ik dan zelf weer 5 andere mensen nomineer, die vervolgens ook weer iemand een kaartje sturen en 5 mensen nomineren. Als je nog een keer wordt genomineerd, kun je nog iemand een kaart sturen, en weer 5 mensen nomineren. Het idee hierachter is dat het leuk is, om iemand zomaar een kaartje te sturen, zonder reden. Een beetje "joy" bij iemand thuis laten bezorgen door de post.

Meer informatie (in het engels) op de volgende website:

http://papercraftingengineer.blogspot.com/2007/07/playing-tag-and-spreading-some-joy.html

Ik heb genomineerd:

Wilma (http://wolliesworld.blogspot.com/)

Daan (http://scrapcreaties.blogspot.com/)

Marsha (http://scrapping-attack.blogspot.com/)

Wendelien (http://scrapselsvanwendy.web-log.nl/)

Sandra (http://mamavanryan.web-log.nl/)

Ik hoop dat jullie het leuk vinden en mee willen doen.

Ik heb het volgende kaartje gemaakt en het gaat vandaag op de post naar Hilda.

nieuwe spullies gescoord en kaarten gemaakt

Zaterdag zijn we naar een hobby- en een scrapwinkel geweest. Ik heb weer leuke dingen gescoord. Onder meer: een clear stamp-set doodles, hele grote chipboard doodles, een zak met bloemetjes in allerlei formaten en kleuren, pakketjes met cardstock/paper om kaarten te maken (ook vreselijk leuk voor scrappen), een mooie labelmal, een layoutmal, mooi pakket scrappapers in zachte kleuren, een foamstempelalfabet, coluzzle-alfabetten.......
Ik ben er weer heel erg blij mee.


Ik heb 2 kaarten gemaakt, ik heb ze hetzelfde gemaakt maar wel met andere bloemen erop. We willen met deze kaarten twee families een hart onder de riem steken, ik hoop maar dat de kaarten inderdaad een beetje helpen.
Gerrit en Yvonne: beterschap!!!!!

en het blijft spoken....

We zijn zaterdag even weggeweest, en toen we ca. 14.40 uur thuis kwamen, was het weer stil in huis. Toch maar de monteur gebeld, en die zou proberen rond 18.30 bij ons te zijn. Om 16.30 uur horen we ineens het systeem weer aanslaan. We hebben weer warm water, kortom, er is weer niets aan de hand. We besluiten om de monteur toch maar te laten komen.
Deze komt op de afgesproken tijd, en gaat meteen de ketel openmaken en nakijken. Hij maakt alle filters schoon en kijkt alles na. Hij vermoedt dat het systeem bij elke controlebeurt (dat doet het systeem zelf, elke 24 of 48 uur), iets vindt, waardoor ie afslaat. Misschien is het opgelost met deze schoonmaakbeurt. We hopen het maar. Beetje jammer dat het jaarlijkse onderhoud nog net niet geweest is, vorig jaar was ie in september geweest. Dan wordt de ketel ook nagekeken en schoongemaakt, en dat zit in het abonnement. Nu kost het extra geld, en ja, das toch jammer.
We merken wel meteen dat de ketel weer minder lawaai maakt. En nu maar duimen dat ie het blijft doen........
Helaas, maandagmiddag rond 13.30 knalt het systeem er weer uit............ Er kon gelukkig nog vanmiddag een monteur langskomen. Hij had het erg snel gevonden, en het was zo klaar. De printplaat moest vervangen worden. Dus alles werkt hier weer, nu maar wachten op de rekening.......

Brrrrrrrrr, het spookt hier

Gistermiddag was ik op de hobbykamer bezig, en ineens hoorde ik een stilte. Dat klinkt raar, maar we hebben hier een hete-lucht-systeem in huis, voor verwarming en water. Eigenlijk hoor je op de achtergrond altijd dat het systeem werkt. Als je in de badkamer of wc komt, en je doet het licht aan, reageert het systeem er meteen op, en gaat de afzuiging werken, ook dat hoor je duidelijk. Maar gistermiddag was het dus ineens helemaal stil. Ik ga naar de badkamer......stil. Oeps, das niet goed. Ik probeer de warmwaterkraan. Maar er komt een miezerstraal uit, en het water wordt dus niet warm. Ik loop naar de ketel, maar ik zie dat beide waakvlammen gewoon aan zijn. Ik probeer de verwarming heel hoog te zetten, maar de bijbehorende branders gaan niet hoog branden.
Sjips, we've got a problem. Het is namelijk zo, dat er voor de ketel bijna geen onderdelen meer te krijgen zijn, we moeten het nu doen met tweedehands, en dat houdt een keer op. En dan moet er een nieuwe ketel komen, en dat is heeeeeeeeeeeeeel duur, bovendien werd er gezegd, dat de nieuwe ketel groter is, en niet in de kast zou kunnen passen. Ik ben er dus best een beetje bang voor, de ketel mag eigenlijk niet stuk gaan.........
Ik bel de storingsdienst op en de monteur kan de volgende ochtend komen.
We brengen de nacht in gepaste stilte door. We slapen in de kamer, waar de ketel in een kast staat, dus die hoor je altijd op de achtergrond.
Ik zeg het eigenlijk verkeerd, we horen het niet echt, maar als het geluid wegvalt, dan hoor je de stilte.......als je begrijpt wat ik bedoel......
Mijn man wast zich vanochtend aan de wastafel, en we gaan beneden samen koffie drinken. Onze traditie: altijd samen aan de koffie voor er iemand naar het werk gaat, ook al betekent dat ietsje eerder op.
Net voor ie weggaat, gaat Fer nog even naar het toilet, en roept naar mij: het lijkt hier wel of ie het weer doet, ik hoor hem. Ik antwoord dat het ook net lijkt of ik hem in huis ook hoor, maar buiten komt het verkeer op gang, kan ook zijn dat ik dat hoor.
Fer gaat naar zijn werk, ik breng de koffiespullen naar de keuken, en ja hoor, het lijkt inderdaad wel of ik het systeem weer hoor. Ik doe de afzuiging hard aan, en jawel, hij doet het. Ik probeer de warmwaterkraan, en jawel, een flinke straal...die warm wordt....
Snel naar boven, de badkamer, ook daar weer de bekende herrie van de afzuiging, en ook daar warm water. Ik ga als een speer onder de douche, lekker warm water.....en dan meteen naar beneden, de storingsdienst opbellen, en de monteur afzeggen.....
Vraag me niet wat er was, en hoe het kan.......maar misschien waart er hier toch wel een spookje rond.

Er is namelijk nog iets vreemds.....
Mijn vriendin heeft hier een nachtje op de bank geslapen, toen we de dag erop naar Artis gingen. We hebben zo'n klok die echt vrij hard alle hele en halve uren slaat.
Mijn man heeft 's avonds de klok stil gezet, door de klepel stil te zetten. De volgende ochtend heeft ie de klepel weer een zetje gegeven, en de klok voorzichtig doorgedraaid naar de goede tijd. Dan moet je hem alle halve en hele uren wel rustig laten slaan, anders raakt ie van slag. Maar hij sloeg meteen verkeerde aantallen, elk half uur hoort ie 1 slag te geven, maar dan sloeg ie er 2. En de hele uren hoort ie het bijbehorende urenaantal te slaan. Maar hij sloeg alleen maar 1 en 2 keer, ipv 10 en 11. Nu zijn we 3 weken verder, en de klok slaat wel, alleen absoluut niet het goed aantal x.
Bij 8 uur slaat ie 4x, bij 12 uur slaat ie 2x, etc....... Het lukt niet om het goed te krijgen.
Hij doet het ook niet consequent, steeds hetzelfde verschil ofzo.
En we hebben in het verleden zo vaak op precies dezelfde manier de klok stilgezet, en weer verder laten lopen. Minstens 2x per jaar, bij de zomer/wintertijd-wisseling. Nooit problemen gehad.

Misschien toch een spookje?..........

Artis: Vlindertuin

Artis heeft nog niet zo heel erg lang een vlindertuin. De vlindertuin is prachtig geworden. Ongelooflijk veel vlinders fladderen er om je heen.

Er is 1 vlinder die wel heel erg opvalt, de prachtige blauwe Morpho-vlinder. Hij is echt heel groot, en er zijn er heel erg veel. Maaaaaar, ze zijn bijna niet te fotograferen. Ze zitten al niet echt veel, maar als ze een keer mooi gaan zitten. blijkt dat ze meteen de vleugels tegen elkaar aan klappen. En de buitenkant van de vleugels zijn bruin, ipv dat prachtige blauw. Het wordt bijna een sport om de Morpho vlinder op de foto te zetten.

We hebben prachtige vlinders en bloemen op de foto gezet, het leek me toepasselijk om een aantal van deze foto's in een bloemvorm te laten zien. Met in het midden....jawel.....de Morpho-vlinder. Helemaal aan het eind zat een Morpho-vlinder tegen een wand, met de vleugels wijd. Ik heb meteen geklikt, niet eerst dichterbij proberen te halen, want dan was ik geheid te laat geweest. En ja hoor, gelukt, ik heb een Morpho-vlinder op de foto!

Artis: A day at the zoo

Op 12 juli ben ik samen met mijn dinnetje naar Artis geweest. We hebben een behoorlijke sloot foto's gemaakt. En ik ben vrij snel (voor mijn doen) begonnen met het scrappen van die dag.

Eerst een lootje over het begin: we hebben zegels gespaard van de Dekamarkt, daarmee kon je gratis naar Artis. Linda heeft een nachtje bij ons gelogeerd. Zodat zij niet zo heel erg lang onderweg zou zijn, en we konden nu lekker samen met de bus, trein en tram naar Artis gaan.

Ik heb de spaarzegels en een stuk van de deka-spaarfolder gebruikt. Foto's van de trein en tram van internet geplukt, treinkaartje erbij geplakt. Tip: maak een kleurcopie van een treinkaartje, het echte kaartje gaat vervagen onder invloed van licht. Het entreekaartje, foto van de hoofdingang en een luchtfoto van Artis (beide van internet), en plattegronden maken het compleet.