Zaterdagmiddag kwam vriend Henk om samen met mij een bak te slopen op zolder. Het is de opvangbak, waar de wasmachine en droger in staan. Hij is een paar keer van pas gekomen, maar ik ben hem nu echt zat. Het is een grote bak, betegeld, hoge randen. En de wasmachine staat op 4 stenen. In het begon stond ie daar zeer stabiel op, maar na een reparatie (oh, wat had de monteur de pest aan die hoge bak........) stond ie veel minder stevig op die stenen. Ik had er al van die antislipmatjes onder gelegd, dat hielp....een beetje..... En nu de machine behoorlijk aan zijn eindje begint te komen, rammelt ie af en toe zowat van zijn stenen af, en dan staat ie tegen de betegelde rand van de bak op te rammelen.....wat een herrie is dat.....
We willen een nieuwe wasmachine en ik zei meteen, dan die bak eruit. Een nieuwe machine gaat niet op die stenen, die wil ik stabiel op de grond. Misschien een opvangbak eronder, zo een die echt bij de wasmachine hoort, misschien zonder bak, tegenwoordig zijn de machines al standaard met waterstops ed.
Henk kwam rond 13.00 uur en we zijn meteen naar zolder gegaan. Eerst de wasser en droger uit de bak, lang leve lange snoeren ed. Ik was stiekem al een beetje bang dat dat niet zou kunnen, dat ik dan niet kon wassen, maar gelukkig staan beide apparaten gewoon gebruiksklaar, alleen net iets verder weg.
De tegels op de voorkant werden er redelijk voorzichtig afgehaald, ik heb er nog een paar nodig voor de achterkant, als de bak weg is. Het lukt, Henk ziet kans er vrij veel heel af te krijgen.
En dan met een hamer en beitel aan de gang. De rechtop staande randen gaan vrij makkelijk, maar de rest van de bak is wat mij betreft veel te degelijk gemaakt. Mijn hemeltje, het is gebouwd alsof het 300 jaar moest blijven zitten. We hakken en bikken er lekker op los. Naarmate de middag vordert voelen we ons steeds ouder worden. Beide conditie 0,0 {bloos}, en dan iets doen wat voor Henk al een tijdje geleden is, en voor mij gewoon nieuw. Mijn handen, armen, benen, nek, schouders, kont, benen, voeten....alles gaat steeds meer zeer doen. Ik weet niet meer hoe ik zitten moet, ik weet niet meer hoe ik de hamer omhoog moet krijgen.
Als de complete bak weg is, doen we ff lekker een bakkie koffie, zucht, daar ben ik dan ook wel echt aan toe. Daarna nog even opruimen, en dan is het ca 17.15 uur als de klus geklaard is.
Ik ga nog even door met de zakken puin. Naar beneden, en dan blijkt er 1 toch te vol geladen, die gaat stuk, grrrrrrrr. Als ik die inhoud overgeladen heb in andere zakken, ben ik het helemaal zat. Alles doet zeer, ik voel me ruim 100 jaren oud, ik ben het zat. Kan niets meer vastpakken, vooral rond mijn duim is het dik en doet het erg zeer, en ik heb een paar fikse blaren. Bovendien was ik gewond geraakt, ik pakte wat gasbetonblokstukken om opzij te halen, en die sneed in mijn vinger. Wat een bloedbad....Mijn verfbroek, vol met diverse kleuren verf, is nu opgevrolijkt met wat bloedrode (letterlijk en figuurlijk) vlekken. Een zeer grote pleister erop, en het ergste leed is geleden, maar later blijkt toch dat als ik iets verkeerd oppak, dat het behoorlijk zeer kan doen.
Zaterdagavond heb ik niets gedaan, lekker voor de tv gehangen en zeer vroeg naar bed gegaan....wat wordt een mens moe van zo'n klus......Ik denk dat ik voor een bouwvakcarriere niet echt in de wieg ben gelegd.....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten