gewoon een doordeweekse woensdag....

Vanochtend kon ik bij de Bruna de bestelde boeken ophalen: een fantasy voor hubby en voor ons samen een Dean Koontz, dat vinden we allebei prachtig om te lezen.
Bij de post zat een HobbyHandig en een nagestuurd klosje garen van een bestelling vorige week.
Dinnetje belde vanochtend op, weer ruim een uur aan de lijn gehangen hihi wat zijn we samen toch een stelletje kletsmajoren.
Toen ik tussen de middag..nou ja..ietsje later door het lange telefoongesprek...tosti's wilde maken van het oude witte brood, bleek het oude witte brood veel ouder dan ik had gedacht. Bah dan krijgt wit brood een kleur die je echt niet wil op je brood brrrrrrrrr.
Ik ben maar ff naar de bakker gelopen en heb ons getracteerd op een overheerlijk broodje gezond: mjammieee.
Ik ben daarna naar boven gegaan, hubby zat in een boek verdiept, die heeft het amper gemerkt denk ik.
Even wat mailtjes en over het forum. En dan wat scrappen onder het genot van een muziekje (paul de leeuw en michael bubbel {buble}).
Ik heb een mooi geschulpt cirkeltje (nesta) gestanst en toen een nog iets kleiner cirkeltje uitgesneden. Bedeltje erop. Tussendoor nog wat mail. Even opruimen...........hellupppppppppp......waar is mijn geschulpte nestacirkeltje???????
Ik heb de hele vloer afgezocht, mijn bureau, onder de spulletjes, naast de spulletjes, tussen de spulletjes, overal, ben ruim 20 minuten aan het zoeken geweest. Blijkt het malletje nog aan het stansblok te kleven grrrrrrrrrrrr.
Nou ja, gelukkig dat ik hem gevonden heb....voor hetzelfde geld was ik hem echt kwijt geweest.
Vanavond is er film, een mengeling van misdaad, thriller en zwarte humor, heerlijk om te kijken......

pfff het is warm

We hebben inmiddels al zo'n maand een hittegolf. Nou ja, hittegolf....volgens het KNMI natuurlijk nog lang niet, maar wat mij betreft mag je het een hittegolf noemen.
Het is warm, erg warm.
Ramen open, windwappers aan, en nog zweet je de tent uit.
Zodra je beweegt loopt het zweet al over je voorhoofd en voel je je rug nat worden. Pffff.

Gelukkig is het nu iets koeler, al een dag of 2 of 3. En ze zeggen dat het deze week zo blijft. Ik merk het meteen, ik heb weer meer energie.
Je moet niet meteen overactief worden, dan loopt het zweet weer in straaltjes van je af, maar ik klaag niet.
Integendeel: ik geniet.

papers, papers en nog meer papers

Als je al zo'n tijd thuis zit en niet weg kan, ga je vanzelf op zoek naar andere mogelijkheden om je scrapvoorraad wat uit te breiden.

Toen ik vorige week dan ook een megaleuke aanbieding zag om een winkel van zijn (of haar) papervoorraad af te helpen, moest ik er gewoon wel op in gaan...ik ben zo gek van mooie papers....kan er niet genoeg van hebben.....en ik heb mijn berichtje om te bestellen wel 3x lopen veranderen: ik wil graag 1 pakket van 100 vel..... zou ik miss 2 pakketten kunnen krijgen....nee doe toch maar 1...... ja maar, voor die prijs...toch maar 2....
Uiteindelijk kreeg de hebberige scrapperd in mij de overhand....ik heb 2 pakketten van 100 vel besteld. En vandaag kwamen ze binnen. Jee wat een feest, zoveel mooie papertjes. Ze zijn practisch allemaal een beetje beschadigd, ze hebben een verkreukeld hoekje (gelukkig een hoop waarbij de beschadiging zit op de tekststrook, en verder kan ik het vast wel oplossen met wat creatief plak en knipwerk). Maar ze zijn mooooooooi en het zijn er veeeeeeeeeeel. Op het forum zijn ze nieuwsgierig dus ik heb er net foto's van gemaakt.

Dit is dus niets dubbel gefotografeerd, totaal is 200 vel...en ik ben er zooooooo blij mee...ik ben ook zo gek van mooie papers....hoezo verslaafd...ik niet hoor {bloos}

edit: De duif (hobbycompleet de duif in leeuwarden) heeft mijn klacht gehoord en het is echt netjes opgelost, wat een superservice!!!!!!

eindelijk weer eens een blogje

Er is megaveel gebeurd de afgelopen maanden.
En op één of andere manier had ik best de behoefte om het van me af te schrijven en toch kon ik me er niet toe zetten....

Ergens mis ik het wel, vooral ook omdat ik mij blogjes toch ook gebruikte voor het scrappen...
Nu kijk ik wel in de agenda terug, maar ja, daar staat ook een hoop niet in......

Hubby is gevallen in januari en is nu al 7 maanden thuis. Het revalidatieprogramma is wel intussen weer hervat en gelukkig hebben we al een aantal dingen geregeld, maar er staat ook nog wat in de wachtrij....duimen dat we goedkeuring krijgen.....

Het is wennen, altijd iemand thuis. En vooral de 1e weken waren zwaar, hub lag 24/7 op bed, en ik moest hem echt met alles helpen pffff respect voor iedereen die dat fulltime doet voor een partner of kind. Ik was superblij dat hij weer naar beneden kon. Langzamerhand ging het weer beter, met babypasjes vooruit, maar wel vooruit gelukkig. Nu kan hij gelukkig weer wel een hoop zelf.
Hij moet nog oefenen met lange autoritten, zijn knie is het daar nog niet helemaal mee eens. En hopelijk krijgen we toestemming van het UWV voor een autoaanpassing, zodat hij weer zelfstandig uit de auto kan komen.
Voorlopig is hij dus nog thuis. Kan geen kant op, buiten de sta-opstoel. Hij vermaakt zich vooral met de tv en het nodige leeswerk. En we praten veel, al of niet tijdens een heerlijk bakkie koffie of thee.

En ik.....ik pas me aan.... ik mis de alleenzijntijd.... ik rommel graag in me uppie thuis, van het 1 naar het ander, wat crea, wat lezen, ff een wasje tussendoor, oh ff snel een boodschapje, eten wanneer het toevallig uitkomt, niemand die toch wel graag ff bij je wil zitten en aandacht wil....terwijl de scrap hevig aan het roepen is....
Maar het went....beter dan al die jaren hiervoor. Normaal vloog ik tegen de muur aan het eind van 3 weken vacantie. Dan was het heerlijk dat hub weer ging werken, ff alleen thuis, ff lekker rommelen....tot een uur of 2 's middags, dan mocht ie weer thuiskomen....gezellig ff samen koffie of thee doen...want ja, ik vind het heerlijk ff alleen, maar ik vind het zeker weer zo fijn als ie dan weer thuis kwam uit het werk.
Nu is hij dus al 7 maanden thuis, en ik moet zeggen dat ik er aardig mee kan omgaan.
Ik ga ook rustig een paar uurtjes op de hobbykamer zitten terwijl hij beneden zichzelf vermaakt, dat kon ik dus een jaar geleden echt niet.

Ik kan nu wel weer oprecht zeggen dat het best wel weer goed gaat....