9 juni 2014
Even naar zolder en dan zie ik iets uit mijn ooghoek. Wat zag ik nou? Iets onder het werkbureau?
Ik kijk nog een keer en dan zie ik het goed: er ligt een klein poezel onder verstopt... Missy heeft een nieuw verstopplekje gevonden.
's Middags willen we lekker in de tuin zitten, lekker in de schaduw een boek lezen. We pakken alles en doen de deur open. Jawel, dat ze bij de buren wat tegels aan het snijden waren hadden we al gehoord. Maar het was steeds een heel kort gesnerp, dus we dachten: dat overleven we wel. Maar we hadden even niet gedacht aan de enorme stofwolken die daarbij vrij komen, grrrr, binnenblijven dus maar...
Toen ze kennelijk klaar waren, zijn we alsnog naar buiten gegaan. Maar de klusman en de buurman gingen zitten praten, behoorlijk hard. En toen kwam de buuf thuis, met een vriendin ofzo. Ze was even op een korte vakantie geweest, en ze gingen gezellie met snoeiharde stemmen bijpraten. Kortom veel te veel herrie om mezelf nog te horen denken, laat staan ontspannen te kunnen lezen, grrrrrr. Zijn we dus maar weer naar binnen gegaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten