29 augustus 2014
We zitten lekker aan de koffie en ik hoor een bons. Hé, wat
raar, alsof er iemand in huis is. Dat kan toch helemaal niet? Nou ja, ik let er
verder niet op. Even later hoor ik weer een geluid. Dit keer klinkt het alsof
de kat tegen iets aan het krabbelen is met de voorpootjes. Dat doen de poezels
wel vaker, dus ook daar reageer ik niet op. Maar dan hoor ik weer iets…en ook
een klagelijk piepje van poezel…
Oh jee, wat is er aan de hand. Ik stuif naar boven. En tot
mijn grote verbazing staat de deur van de boekenkamer aan, open, niet
dichtgetrokken, maar tegen de deurposten. En als ik de deur opendoe stuiven 2
kleine poezels naar buiten….
Ik ben vanochtend helemaal niet in de boekenkamer geweest.
En hij was dicht toen we naar beneden gingen…
Dan realiseer ik me dat
1 ik vanochtend een overhemd uit de kast heb
gepakt en zo lang aan de bovenkant van de deur heb gehangen. Na de koffie zou
ik het wel weghalen.
2 Hubby de rollator altijd opzij tegen de
deur van de boekenkamer schuift als we naar beneden gaan.
3 Krieltje vaak op de rollator gaat, ze vindt het
heerlijk om rondgereden te worden. En ook de draden vind ze erg interessant om
aan te snuffen.
4 Als Kriel met me op de hobbykamer is, ze
meestal achter de (open) deur gaat liggen. Dan duwt ze met haar pootjes tegen de deur,
zodat ie dicht gaat. En vervolgens gaat ze met haar pootjes tegen de deur
krabbelen, dat ze eruit wil.
Dus als 1 t/m 4 bij elkaar optel vermoed ik dat madam op de
rollator gesprongen is om aan het overhemd te snuffen. Dat ze met haar pootjes
omhoog is gegaan tegen de deur. Daarbij de klink van de deur naar beneden heeft
geduwd. Waardoor de deur openging door het gewicht van haar. Toen konden de
poezels naar binnen. Toen heeft Kriel natuurlijk de deur “dichtgedaan”.
Vervolgens hebben ze een stapel boeken omgegooid (dat was de bons natuurlijk
die ik hoorde), ze hebben geprobeerd op de vensterbank te gaan zitten (kon
niet, daar staat een hele rij pockets, waarvan er nu een aantal op de grond
lagen). Een kratje was omgevallen. En uiteindelijk zijn ze maar tegen de deur
gaan krabbelen en piepen dat ze eruit willen.
Wat zijn het ook een stelletje (lieve) ondeugden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten