DOM 3

Ik heb gister het 3e DOM kaartje gemaakt.

De opdracht was: I remember when.../Ik herinner me...

Natuurlijk was het meest voor de hand liggende onze bruiloft. Maar ik herinner me ook de komst van de katten. En dan gaan de hersentjes down memory lane, langs de vacanties, de dagjes uit, verjaardagen, de aankoop van ons huis en de verhuizing, werk, en natuurlijk school, oh ik herinner me zoveel, teveel om er maar 1 van te noemen als belangrijkste. En iedere herinnering is op zijn manier belangrijk (geweest), dus ik heb een kaartje gescrapt, met een aantal herinneringen erop, het is evengoed maar een greep uit het totaal...

proeflenzen

Ik heb van mijn opticien te horen gekregen dat mijn lenzen niet meer gemaakt worden. Ik heb 2 verschillende paren proeflenzen meegekregen, die moet ik gaan testen, op draagcomfort, op sterkte, etc. De lenzen wijken iets af, op sterkte, en op materiaal, etc. van mijn eigen lenzen.
Ik heb vanochtend het 1e paar lenzen ingezet, maar ze zitten niet lekker. Helaas zitten mijn eigen lenzen ook wel eens eventjes niet lekker, dan moet ik ze extra schoonmaken, hangt mijn ponyhaar net in mijn ogen tegen mijn lens, of ben ik gewoon moe, er kunnen een hoop redenen zijn, waardoor lenzen niet lekker zitten. Bij nieuwe lenzen kan het ook de bewaarvloeistof zijn. Ik doe de lenzen uit, morgen weer proberen, dan zet ik ze vannacht in mijn eigen schoonmaakvloeistof, kunnen ze goed badderen. Daarna het andere paar ingezet, op dit moment ook niet echt een succes. Zicht is redelijk, maar ik voel met name de linkerlens zitten, normaal voel je je lenzen dus echt niet zitten. En af en toe lijkt alles gewoon scherp te zien, en het volgende moment is alles net niet scherp, lastig dus. Na ruim 3,5 uur dragen doe ik ook deze uit, en zet ik lekker mijn eigen lenzen weer in. Lekker ff onbezorgd zicht, er niet over na hoeven denken, en vooral ff geen ergernis. Morgen gaan we beide paren weer proberen.
Ik heb een behoorlijke afwijking en heb de lenzen echt nodig in het dagelijkse leven.
Ik heb wel een bril, maar met mijn afwijking krijgen we de bril niet op 100% zicht, terwijl ik met mijn lenzen wel 100% heb.
Ik baal dus als een stekker, ik heb hier niet om gevraagd, ik had naar volle tevredenheid al jaren dezelfde lenzen, en waarom die nu niet meer worden gemaakt... Helaas heb ik weinig keuze, ik zal toch lenzen moeten blijven proberen, tot ik goede vind. Gelukkig heb ik een zeer goede opticien, we komen er wel uit, we vinden wel een goede vervangende lens (zei ze optimistisch).

DOM 2

De 2e opdracht voor de DOMchallenge stond er al heel snel na de 1e. Gelukkig had ik de 1e vrij snel gemaakt, en kon ik meteen gaan nadenken over de 2e.

Dat is voor mij het fijne van scrappen in het algemeen en de DOM kaartjes in het bijzonder. Ik denk na over de dingen die spelen in ons leven, en doordat ik dan in gedachten al bezig ben om er een lootje over te maken (ik maak ze natuurlijk lang niet allemaal in het echies, maar in gedachten scrap ik zowat alles...), zet ik als het ware die gedachten en gevoelens op een rijtje.

De 2e opdracht is: I am.../Ik ben...

Donderdag de 10e werd ik gebeld met de vraag of ik 4 workshops wilde verzorgen. Oei dat vind ik leuk om te doen, ik hoef niet meteen te beslissen, en we praten even wat dingen door. Maar nadat ik de telefoon heb neergelegd, begint er van alles door mijn koppie te malen, wat zal ik dan gaan maken, het moeten verschillende dingen zijn, niet alleen papier/kartondingen, maar bv bloemschikken, grrrrrr das niets voor mij. Enne, vorig jaar heb ik een workshop zomerkaarten maken gegeven, hartstikke leuk om te doen, maar afspraken die ik dan gemaakt heb, blijven niet overeind staan. Na afloop riep ik thuis meteen, hartstikke leuk, maar niet op deze manier, ik schiet er bijna altijd wel geld bij in, dat kan niet, dat wil ik niet, het kost me giga veel tijd, ik doe het niet meer. Bijna 3 kwartier na het telefoongesprek heb ik teruggebeld, en meteen afgezegd. En ik merkte meteen dat dat me rust gaf.

Dus voor deze 2e DOMopdracht kon ik meteen invullen: Ik ben.. zoooooo trots op mezelf, dat ik NEE gezegd heb. Tot nu toe liet ik me altijd weer leiden door het feit dat ik het workshop geven zo leuk vind om te doen. Dat ik allerlei spullen heb ingekocht voor workshops die op het laatste moment niet doorgingen.....dat de advertentie voor workshops pas op de dag van de workshop in de krant kwam.... dat er op het laatste moment nog deelnemers bij kwamen, terwijl we hadden afgesproken dat dat niet zou gebeuren....dat alles 'vergat' ik dan maar.... Maar nu niet meer, ik zeg NEE., ik kies voor mezelf.
Ik heb trouwens een foto gemaakt speciaal voor dit DOMmetje, lang leve de digicamera, ik geloof dat ik wel 15 foto's gemaakt heb, voor ik deze nog wel aardige foto had gemaakt. Wel leuk is dat ik 2 foto's heb gemaakt van Pasja (bij mij op schoot), die is lastig te fotograferen vind ik, maar die 2 zijn nu juist heel leuk gelukt.

DOM

neeeeeeee, ik heb niets doms gedaan (tenminste niet dat ik op dit moment weet.....)

DOM staat voor Deck Of Me. Het algemene idee is dat je wekelijks mbv een opdracht een speelkaart scrapt, aan het eind van het jaar heb je een compleet spel kaarten gescrapt met allemaal persoonlijke dingen. Op het scrapforum Scrappers Anonimous is de host Nic. Zij zet elke week een opdracht neer, en als je lid bent van het forum kun je daar je gemaakte kaartjes laten zien aan iedereen. Ik ben geen lid van het forum, maar wilde wel meedoen met de DOM-challenge.

De 1e opdracht is: waar denk je aan?

Oei, ik denk aan zoveel dingen.... Maar de voornaamste die in mijn hoofd rondspoken zijn toch wel: de poezen, het plassen, de angst van Pucky... komt dit wel goed, komt er weer rust in huis...de gezondheid van hubby, zou de spierziekte nu weer stabiel kunnen blijven voor een tijdje, we hebben zoveel voor onze kiezen gehad in zo'n korte tijd, even wat rust op dat gebied zou fijn zijn, we bleven maar achter de feiten aanhollen, iedere keer als er bv weer een aanpassing was, hadden we eigenlijk al weer de volgende nodig...mijn rijlessen, ik zou het natuurlijk erg fijn vinden om mijn examen te halen...en ik denk aan de extra hobbytijd die ik heb gekregen door het stoppen met mijn werk, de rust die ik daardoor gekregen heb...

foto van de muziekmap

Eindelijk dan nu de beloofde foto van de muziekmap die ik gepimpt had in december. De foto stond nog op mijn camera, en ik was er nog niet aan toe gekomen om hem op de pc te zetten.

kattenupdate

Het is nu in huis iets rustiger op kattengebied.
Helaas zien we nu dat Dinky met wonden op zijn koppie rondloopt. We weten niet hoe hij eraan komt. Het kan zijn dat Pucky of Pasja uitgehaald hebben. Of dat het door de diverse botsingen komt, die Dinky herhaaldelijk heeft met meubels, trappen, etc. Dinky wil wel eens iets te laat beslissen dat ie een bocht wil maken........
Ik hou het in de gaten, want als het te erg wordt en/of niet geneest, dan wordt het weer een dierenartsbezoekje.
Gister zag ik Dinky dreigen naar Pasja. Pasja dook in elkaar en kroop naar achter, hij was duidelijk op dat moment erg bang voor Dinky. Gelukkig gaat Pasja zelf al vaak ergens liggen, waar ie rustig kan slapen.
Dinky laat meestal de andere katten gewoon liggen slapen, dan gaat ie zelf ook slapen of hij zoekt ons op.
Ik heb geen losse kussens meer op de bank, en er staat nog steeds een kattenbak bij de tuindeur (waar dankbaar gebruik van wordt gebruikt). Er is gelukkig niet meer buiten de kattenbakken geplast/gepoept.
Dus het is wel rustiger nu, maar we zijn nog lang niet van de problemen af.

pies (en poep) drama

Ik had de rest van de week niet geblogd, omdat ik er kortweg de pest in had. Nieuwjaar begon zo goed. Maar het mocht niet zo blijven. Woensdagochtend kwamen we beneden, en toen bleek dat er een van de katten op de kussens op de bank had geplast. Dus die kussens meteen in de was, de bank droog en schoon poetsen........op mijn nuchtere maag.........nog voor ik koffie op had......normaal gesproken loop ik op koffie, ik doe echt niets tot na de 1e bak koffie......
Later bleek dat de lucht nog niet uit de bank weg was. En de volgende ochtend (donderdag) had er een op de stoel geplast, waar ik een los kussen op had gemikt, dat normaal op de bank lag. En toen ik zelf op de andere bank lag, rook het daar ook niet zo lekker.
Dus ik had er stevig de balen in, ik vind veel dingen best, na wat uitblazen (meestal bij hubby of dinnetje, dank voor het luisteren) kan ik dan best nuchter zijn, maar als het gaat om die afgrijselijk vieze kattenurinelucht, bah, daar is echt een grens bereikt.
Pucky is erg bang voor Dinky. Ze kruipt weg, loopt laag, staartje tussen de pootjes. En weigert soms verder te lopen als Dinky in de weg loopt/zit. Dus we hadden het vermoeden dat de dader in dit geval best wel eens een daderes zou kunnen zijn. Dat ze op de kussens plast, omdat ze niet naar de bak durft, omdat Dinky dan in de weg ligt. Dat gedrag van Pucky is sinds een paar weekjes, zo'n beetje begonnen na het versieren voor kerst. Dus ik ben meteen donderdagochtend begonnen met het weghalen van de kerst. Eerst de boom.......en tot mijn gigagrote schrik lag ook daar plas en poepje onder. Jakkes. Dus als een speer de kerstboom weg, en weer poetsen. De rest van de kerstversiering was eigenlijk al snel weg, toch jammer, meestal laat ik het staan tot ca 6 jan. Maar het ruimt lekker op, en de wetenschap dat de situatie weer een beetje normaler is voor de poezen doet natuurlijk ook een hoop. Dinky ligt al meteen weer op het keukenmuurtje, waar ik de kerstguirlande net had afgehaald. Ik hoop dat maar dat het helpt, dat er weer wat rust weerkeert in huis voor de poezen. Ik zet een van de kattenbakken bij de tuindeur, misschien als Pucky niet naar de gang kan, dat ze het dan op die bak doet, ipv op bank/stoel.
Nu (zondag) lijkt het wel te helpen, kerst weg, extra kattenbak (waar ze prompt alle 3 op gaan natuurlijk), maar ook liggen er nu geen losse kussens meer op de banken. De bankhoezen die los kunnen, heb ik in de was gemikt, en dat helpt, dan is de lucht weer fris. Ook de losse kussens gaan in de was. Nu alleen iets verzinnen voor de rest van de bank, ik kan wel alle kussens uit de hoezen halen, alleen heeft iemand verzonnen dat de hoezen van de rugleuning wel los zijn, maar de hoezen van de zittingen zitten vast aan de bank (moet wel verzonnen zijn door een man???). En de kussens zelf zijn allereerst al te groot voor de wasmachine, en ik durf ze eigenlijk ook niet in het bad te mikken, ben bang dat ze totaal vervormen en niet meer passen op de bank. Ik was al aan de gang gegaan met een speciale spray van de dierenwinkel. Maar dat helpt toch niet afdoende volgens mij. Hubby opperde al om het te proberen met een sopje van groene zeep. En dan het hele kussen doordrenken zeg maar.
Als iemand ervaring/suggesties heeft.....graag......voor de kussens, maar ook voor het gedrag van de poezen.
Pucky, een dame op leeftijd van ruim 15 jaar, is bang voor Dinky.
Dinky, een jonge, erg speelse kat, die wel eens een beetje wild op een andere kat kan duiken, en daar is Puck dus niet van gediend. Het gekke is, dat zodra Pucky blaast en/of uithaalt Dinky meteen wegschiet, hij is daar weer best van onder de indruk. Ik heb het uitgelegd aan Pucky, dat ze alleen maar hoeft te blazen, en dan taait die kleine af, maar Pucky wil het maar niet begrijpen........
Dinky had trouwens weer last van blaasontsteking/gruis. Vorige week naar dierenarts geweest, en we merken wel dat de medicijnen/dieetbrokjes helpen. Hij heeft nu geen pijn meer, en slaapt nu ook weer veel meer, waardoor Puck ook meer rust krijgt.
Ik probeer maar weer optimistisch te blijven...........het komt wel weer goed........toch???

gelukkig nieuwjaar

ik wil beginnen met iedereen een supergoed, gezellig, fijn, gelukkig, fantastisch, creatief en gezond 2008 toe te wensen!!!!
Wij zijn vandaag aan het bijkomen van de jaarwisseling. Lekker uitslapen, rustig aandoen, en vooral geen visite en/of weggaan.
Het is natuurlijk weer gigalaat geworden (normaal gesproken gaan we redelijk op tijd naar bed). Maar het lawaai viel dit jaar wel erg mee, in vergelijk met vorige jaren. We hadden de hele dag vanaf half 10 al vuurwerk, met af en toe een echt verschrikkelijke knal. 's Avonds om half 12 was hier een soort vervroegd knalfestijn, we hielden ons hart vast voor middernacht. Maar gelukkig viel het reuze mee. De katten waren natuurlijk wel bang. Pucky zat met grote ogen bij me, af en toe zelfs even op schoot, die wilde dan geaaid worden, en dan ineens was ze ook weer weg. Pasja had er relatief weinig van, was wel bang, maar niet superangstig. Dinky zat achter/onder de kerstboom met zijn snuit achter de bank weggedoken. Toen het ergste knallen over was, kwam ie achter elkaar kopjes geven aan ons, zoo lief. Om een uur of twee was het al behoorlijk rustig, we hebben tv gekeken en rond een uur of drie zijn we gaan slapen.