ziekenhuis en zieke oma

Time flies, ineens zijn we zomaar een week verder...

Woensdag de 8e januari moest hubby naar het ziekenhuis. Gelukkig was het perfect weer om zelf met de rolstoel te gaan. Jammer dat er halverwege een megakraan over de hele stoep stond, waardoor hubby over de drukke weg moest. Men rijdt hier best hard, de weg zit vol hotsen en botsen, dus hier rijden we liever over de stoep. Tis wel gelukt, alhoewel hubby weer met geklutste nieren aankwam;-)
Ik moest mezelf ongeveer een uur vermaken, en deze keer had ik 2 borduurkaarten meegenomen. Ik heb heerlijk zitten borduren en de tijd vloog voorbij.

Vrijdagochtend (10 januari) moesten we op tijd uit bed. Mijn ouders kwamen al op tijd voor de koffie. Het was erg gezellig. We dronken koffie, aten een lekker broodje, dronken nog iets en toen gingen ze al weg, naar mijn oma.
Oma is 97 jaar (!!!). Voor haar begon 2014 erg ongelukkig: ze is gevallen en heeft een scheurtje in haar bekken. Ze moet 6 weken op bed en kan helemaal niets.
Ik had besloten om , als het kon, mee te gaan met mijn ouders, en dan zelf met de bus terug te gaan.
Zo gezegd, zo gedaan, er was nog genoeg ruimte in de auto voor ondergetekende:-)
Oma vond het superleuk dat we er waren. Ze was in een behoorlijk goed hummetje. Inmiddels mocht ze iets hoger op het kussen liggen, half rechtop zitten.. En er stond een tv aan het voeteinde.zodat ze wat afleiding heeft. Ook was ze net voor het eerst helemaal uit bed geweest, en dat ging behoorlijk goed.
Ik hoop maar dat het snel geneest en dat ze dan weer uit bed mag, dit is wel een heel naar begin van een nieuw jaar.
Ik ging met stralend mooi weer naar de bus, en anderhalf uur kwam ik thuis in het donker. Maar ik ben blij dat ik geweest ben, scheelde me erg veel tijd zo op de heenweg. En het is was ook gezellig om samen met mijn ouders bij oma te zijn.