Ik heb al een tijdje geleden aan mijn tante beloofd om een 4-rings map te pimpen voor mijn oom. Hij zingt en zocht voor zijn muziek een 4-rings map, maar die bleek erg moeilijk te vinden. Ik zei meteen dat ik er waarschijnlijk nog wel 1 had, en dat ik hem dan wel zou versieren. Maar de tijd gaat voorbij, in mijn achterhoofd speelt die map, maar het komt er niet van om er iets mee te doen. Ik dacht dat ik wel een witte map zou hebben, maar het bleek dat ik alleen nog een groene had, een moeilijke groen voor scrap. En bovendien heb ik niets bijpassend om de map te versieren. Moeilijk, moeilijk. En ik heb al zo'n giga moeite met scrappen voor een ander. Ik ben veel te perfectionistisch., vooral met dat soort dingen, dan moet het supermooi worden.
(Misschien 1 van de goede voornemens.........mijn mond een keer houden, niet zo snel beloven dat ik wel iets maak.....als ik niets zeg, kan ik het ook proberen te maken, maar dan valt het niet zo tegen, als het niet op tijd lukt ofzo.......en als het wel lukt, is de verrassing des te groter......)
Maar goed, donderdagmiddag even een paar uurtjes voor mezelf, voor ik aan het eind van de middag weer moet lessen (autorijden). Ik weet zowaar te beginnen aan de map. De ruimte voor de scrap is smal, maar goed, uiteindelijk rolt er iets uit, en ik vind het zowaar nog wel leuk ook. Het is veel te opera-achtig voor het doel, want hij zingt in een shanti-koor, en dat is moeilijk scrappen, ik heb er niets voor..... Maar ik ben er toch wel blij mee, en ik kan de map eindelijk inpakken, en meteen die middag meenemen en afgeven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten