Gisteravond ff langs de msn. Dinnetje is er gelukkig ook. We beppen wat.
Dinnetje zegt dat ze morgenochtend (= vandaag dus) eerst met een zoon ff ergens heen moet, maar voor 12 uur op msn is, op de hk, en dan gaan we samen scrappen. Is goed, maar ik twijfel of ze er wel voor 12 is, meestal komt er iets tussen en 'zie' ik haar pas uren later weer. Ze verzekert me dat ze er echt voor 12 zal zijn.
En dan wil dinnetje tussen neus en lippen door weten wat ik allemaal morgen van plan ben. Hoe laat hub naar zijn werk gaat. Of ik nog boodschappen moet doen, enz. Ze vertelt zelf dat ze morgen niet hoeft te koken, dat ze erg makkelijk eet, maar wil eigenlijk niet vertellen wat dan. Normaal gesproken vraagt ze nooit zo ver door, en vertelt ze gewoon wat ze gaan eten, dus ik vraag of ze toch niet miss van plan is om morgen naar me toe te komen. Neeeee, ik moet toch eerst met zoon weg... We spreken af dat we elkaar voor 12 op de msn zien....met koffie....maar wel echte koffie....om ca 1000 uur.... Ik vertrouw het voor geen cent...als ze bij me komt, wil ze altijd echte koffie na de lange reis, als we op de hk zitten drinken we meestal oplos...morgenochtend miss toch maar meteen onder de douche springen als hubby weg is (ipv een uurtje later, wat ik wel doe als ik toch geen afspraken heb en niemand verwacht)...
Vanochtend ff voor 8 gaat de telefoon. Hub neemt op. 'T is verkeerd verbonden....ah nee, niet vertellen, mag het eigenlijk niet zeggen...dinnetje staat op station...
Hij weet gelukkig hoe ik ben, en het blijft evengoed een leuke verrassing, ook al weet ik het dan nu 1,5 uur eerder dan eigenlijk de bedoeling was.
Zodra hub weg is, spring ik meteen onder de douche, ik zorg dat het bureau tegenover me leeg is, enz, enz, enz.
En dan gaat de bel: dinnetje staat voor de deur. En ze is zelfs de super nog ingedoken en heeft voor de zekerheid een half broodje gekocht (en maar goed ook hihi het was hier op), en lekker gebakjes, mjammieeeeee.
We scrappen, stempelen, borduren en vooral beppen! Drinken koffie, eten gebak en een broodje, snoepen engelse drop. Lopen door de winkelstraat, en dinnetje wil langs de kippenboer: ze tracteert op overheerlijke halve kippetjes vanavond. We smullen van de kip met wat patatjes, ook de poezen smullen mee.
We hebben een supersuperleuke dag gehad!!!
maandag 22 december 2008
zondag 21 december 2008
weer schrikken
En dan ineens dan schrik je zelf van iets. Van een bult op een rotplek, waar je 2,5 jaar geleden de bibbers in je buik kreeg, maar dat gelukkig een tamelijk onschuldige vetbult bleek te zijn.
Maar nu werd de bult groter, en het deed zeer. En het ging steeds meer pijn doen.
De huid werd rood, het ging strak staan. Het werd groot, opgezet en dik. En deed heel erg veel pijn. Zodat je eigenlijk niet meer naar de wc wil, je niet meer kunt zitten en lopen.
En dan maar naar de huisarts. En die constateert een cyste met een ontsteking. Ik moet de volgende dag terugkomen en die avond een (zit)bad nemen. Dat wil wel eens zorgen voor rijping, zodat de arts de volgende dag een sneetje kan geven, de pus kan er dan uit, spanning is er meteen vanaf. En dan ben je snel van de ellende af. Gelukkig hebben we een bad. En ik week een uur in warm water met koffie, en een boek en wat scrapleeswerk erbij.
De volgende ochtend is de bult minder groot en doet beduidend minder pijn.
De vervangende arts waar ik 's middags heen ga, zegt dat de ontsteking kennelijk vanzelf bezig is om weg te gaan. En ik kan afwachten, zolang het minder en kleiner wordt is er niets aan de hand. Wordt de cyste weer groter en/of krijg ik koorts, moet ik meteen weer bellen. Wel raadt ze aan om door te gaan met badjes nemen. Kennelijk heeft dit goed geholpen, dus kan het geen kwaad om er mee door te gaan.
Op dit moment is de cyste behoorlijk kleiner geworden en is de pijn al veel minder.
Als de ontsteking helemaal weg is, kan ik afwachten of ie weer terugkomt of niet. Als ie wel terugkomt, kan ik eventueel besluiten om de cyste weg te laten halen. Maar op dit moment is dat van veel later zorg. En hopelijk hoef ik daar niet eens over na te denken.
Maar nu werd de bult groter, en het deed zeer. En het ging steeds meer pijn doen.
De huid werd rood, het ging strak staan. Het werd groot, opgezet en dik. En deed heel erg veel pijn. Zodat je eigenlijk niet meer naar de wc wil, je niet meer kunt zitten en lopen.
En dan maar naar de huisarts. En die constateert een cyste met een ontsteking. Ik moet de volgende dag terugkomen en die avond een (zit)bad nemen. Dat wil wel eens zorgen voor rijping, zodat de arts de volgende dag een sneetje kan geven, de pus kan er dan uit, spanning is er meteen vanaf. En dan ben je snel van de ellende af. Gelukkig hebben we een bad. En ik week een uur in warm water met koffie, en een boek en wat scrapleeswerk erbij.
De volgende ochtend is de bult minder groot en doet beduidend minder pijn.
De vervangende arts waar ik 's middags heen ga, zegt dat de ontsteking kennelijk vanzelf bezig is om weg te gaan. En ik kan afwachten, zolang het minder en kleiner wordt is er niets aan de hand. Wordt de cyste weer groter en/of krijg ik koorts, moet ik meteen weer bellen. Wel raadt ze aan om door te gaan met badjes nemen. Kennelijk heeft dit goed geholpen, dus kan het geen kwaad om er mee door te gaan.
Op dit moment is de cyste behoorlijk kleiner geworden en is de pijn al veel minder.
Als de ontsteking helemaal weg is, kan ik afwachten of ie weer terugkomt of niet. Als ie wel terugkomt, kan ik eventueel besluiten om de cyste weg te laten halen. Maar op dit moment is dat van veel later zorg. En hopelijk hoef ik daar niet eens over na te denken.
soms MOET ik gewoon scrappen...LO Pretty in pink
Een hele tijd niet gescrapt, en dan ineens dan hou ik het niet meer. Dan moet ik echt scrappen.
Ik zag op de galerie van Valerie een enorm leuke lo (nav sketch 67). En die heb ik schaamteloos gelift, inclusief titel.
En ik ben er zo blij mee, ik vind hem zelf zo mooi geworden. Ondanks dat de foto's niet helemaal jofel zijn (als je snel kijkt zie je het niet zo, gelukkig).
een hele sloot kaarten
Ik heb het ook druk gehad met het maken van kaarten.
Ik moest een trouwkaart maken voor 2 mannen. Dat is nog lastiger dan ik had gedacht. De meeste plaatjes zijn toch wel met een man en een vrouw erop. Of met een trouwhoedje, de schoenen, nou ja, veel vrouwelijke dingen erop in ieder geval. En ze zijn vaak zoet, mierzoet. Maar hubby zegt dat zijn collega wel van de zoete is, dus eerst zie ik een kaart met een taart erop. Die maak ik (uit het blad Mijn Hobbykaart nr 1, kaart 24).
Maar de kaart is wel superroze...
Dan vind ik een plaatje van 2 ringen, zilver of witgoud, maar in ieder geval 2 ringen in dezelfde breedte, niet een duidelijke mannen en vrouwenring, en ook de kleur is goed, blauw-paars. Hub keurt het plaatje goed, dus ik borduur een leuke rand, en maak de kaart. Achteraf bleek dat de trouwauto superoze was hihi die roze taart had waarschijnlijk ook helemaal goed geweest.
Ik heb tussendoor een kerstkaart afgemaakt, die ik nog met de donderdaggroep gemaakt had. Een aantal voorbeeldkaarten had ik door tijdgebrek nooit in 3D opgewerkt. Door deze kaart af te maken, kan er meteen een hoes uit de kast, en de kaart kan bij de kerstkaarten.
Dan moet ik nog een kaart maken voor een collega, die een nieuwe baan heeft. Ik recycle een oude kaart van mezelf. De kaart is door mijn oma weer aan mij gestuurd voor mijn verjaardag, en ik besluit om de voorkant gewoon op een nieuwe achterkant te plakken. Ik hou niet recyclen, maar ja, de originele kaart heb ik per slot van rekening ook zelf gemaakt...
En nog een collega met een nieuwe baan. Ze was de clown van de afdeling, hub heeft vreselijk met haar gelachen, dus het moest een clownskaart worden.
Een collega moet zo net voor de kerst haar vader missen. Bah wat is dat toch altijd naar. Dus die moest een mooi rouwkaartje krijgen. Ook deze kaart komt uit Mijn Hobbykaart nr 1. (Handig die net iets snellere kaarten om te maken, en niet te veel nadenken vereist).
Natuurlijk moet ik nog een kaart maken voor mijn vader. We kunnen er niet heen, en das erg jammer. Dus nu moet er wel een mooi kaartje heen. Het wordt een ideetje uit Bóóórdevol nr 1.
Met een piano natuurlijk. Embossen en snijwerk, altijd leuk om te doen, en gelukkig blijkt dat mijn ouders de kaart ook mooi vinden.
(almost) ready for Christmas
Meestal begin ik zo snel mogelijk nadat de Sint weer naar Spanje is, met de kerstversieringen. Maar op de een of andere manier was het ineens een week verder. Pfff en nog niets gepakt, zelfs de dozen staan nog op zolder...
Zaterdag de 13e lig ik tussen de middag even lekker op de bank, ff lekker mijn boek uitlezen en zodirect een bammetje erbij pakken. Daarna ga ik dan toch echt beginnen met de kerstversiering.
En dan wordt er ineens aangebeld. Staan mijn ouders voor de deur. Ze hebben een broodje mee voor het geval ik niet thuis ben. Ik zet koffie en we babbelen gezellig. Het is voor hen een soort tussenstop, 's ochtends heeft mijn moeder geraced op het circuit (!!) en na mij gaan ze op verjaarsvisite. Dus na 2 gezellige uurtjes vertrekken ze alweer. Jammer, maar ik ben blij ze nog even gezien te hebben, want we kunnen dit jaar niet naar de verjaardag van mijn vader. Hub is wel vrij, maar helaas maar 1 dag, en de dag ervoor en erna heeft ie erg vroege diensten, en dat is veel te vermoeiend om dan nog weg te kunnen, laat staan helemaal naar de andere kant van het land.
Na het korte bezoekje lees ik snel mijn boek uit (het was nog 1 kort hoofdstuk) en dan ga ik van zolder de 1e dozen kerstspul halen. Eerst maar de keukendoos. Ik begin met de guirlande over het keukenmuurtje, die geeft meteen al zo'n fijn versierd gevoel, meteen de lichtjes aan...
Gelukkig gaat het versieren snel, ik heb alles voor de keuken in 1 doos bij elkaar, en nu kan ik meteen alles pakken en ophangen.
Eerst had ik alles bij elkaar per soort versiering, dus alle guirlandes, alle slingers, etc. Dan liep ik steeds door het hele huis en steeds met het het opstapje te slepen. Dit gaat echt fijner zo.
Zondagochtend lezen we eerst lekker samen. En dan ga ik 's middags verder met versieren, de zitkamer, eetkamer, etc.
En dan de boom. Sjees wat is ie toch groot. Niet zo zeer hoog, maar zo breed. De banken moeten helemaal opzij. En dan past het nog maar net. De onderkant versier ik maar gewoon niet, die zie je toch niet en het is alleen maar leuk voor de poezen...
time flies
Sjo, en of time flies... Alweer een heel tijdje niet geblogd. Gewoon mezelf niet de tijd ervoor gegund. En eigenlijk wel willen, maar ja, aan de andere kant, wie mist het als ik een tijdje niet schrijf...niemand volgt dit geschrijf...denk ik...
Ik ben een beetje druk geweest, met hoofdzakelijk leuke dingen geloof ik :).
Ik ben op internet gaan zoeken naar de boeken van Dick Francis. Ik ontdekte bij een grote boekenwinkel in de stad, dat de 2 nieuwste boeken er op voorraad zouden moeten staan, en natuurlijk kan ik daar betalen met mijn boekenbon.
Dus op een zaterdagmiddag ga ik naar de stad, met een heel lijstje 'to do' bij me. Allereerst naar de boekenwinkel, en jawel, de 2 boeken liggen er, en even later ben ik de happy eigenaar ervan.
Het meeste van mijn lijstje kan ik zo vinden en kopen. Het is in de stad best druk, zo net voor Sinterklaas, maar bij de kassa's valt het gelukkig mee. Dus ik ben redelijk vlot weer thuis.
Als ik (wat later) op de site van Dick Francis zelf ga kijken, zie ik dat ik alle boeken heb op 1 na!
Maar tot mijn grote vreugde is het boek nog te krijgen, weliswaar niet nieuw, maar wel 2ehands bij een internetwinkel.
Hubby zegt dat ik dat ontbrekende deel nu maar gewoon moet bestellen en dat ik het krijg voor mijn Kerst.
Dat laat ik me natuurlijk geen 2e keer zeggen, en ik vergelijk de 2ehandsverkopers op de site, en probeer daar de beste keus tussen te maken. Dan bestel ik het boek.
En tot mijn supergrote vreugde heb ik het de volgende dag al in huis. YEAHHH.
Inmiddels heb ik ze allemaal al uit natuurlijk.... Ik lees snel, en tja...nieuwe Dick Francissen...
Ik ben nog steeds aan het uitzoeken en opruimen. Ik heb 4 cadeautasjes staan (voor dinnetje, scrapmaatje, moeder en cursiste), en die raken inmiddels al aardig vol met spul waar ik niets (meer) mee doe (zoals strooizand, glitter) of waar ik heel (lees: te) veel van heb (confettino's, schudspul, stansjes). Het ruimt hier lekker op, ik zie al lege plekken op de planken, en sommige dingen zijn nu netjes uitgezocht en goed opgeruimd, zodat ik er makkelijk bij kan.
Sinterklaas is een beetje aan ons huis voorbij gegaan... hubby moest werken en ik was dus alleen thuis.
De nieuwe ID's opgehaald bij de gemeente, zonder afspraak, maar het was lekker rustig en we waren snel klaar.
Naar het ziekenhuis voor controle. Hubby heeft medicijnen tegen nachtelijke kramp in zijn benen, de meds helpen goed en verder geen bijzonderheden dus ook daar waren we redelijk snel klaar.
Er zijn op de een of andere manier niet zoveel vrije dagen lijkt het wel. En de dagen dat hub vrij is gaan erg snel voorbij. Toch een paar noodzakelijke dingen te regelen, en dat kan alleen maar op vrije dagen. En hub is toch wel moe van het werken, van de soms lange dagen en soms erg vermoeiende diensten.
Ik ben een beetje druk geweest, met hoofdzakelijk leuke dingen geloof ik :).
Ik ben op internet gaan zoeken naar de boeken van Dick Francis. Ik ontdekte bij een grote boekenwinkel in de stad, dat de 2 nieuwste boeken er op voorraad zouden moeten staan, en natuurlijk kan ik daar betalen met mijn boekenbon.
Dus op een zaterdagmiddag ga ik naar de stad, met een heel lijstje 'to do' bij me. Allereerst naar de boekenwinkel, en jawel, de 2 boeken liggen er, en even later ben ik de happy eigenaar ervan.
Het meeste van mijn lijstje kan ik zo vinden en kopen. Het is in de stad best druk, zo net voor Sinterklaas, maar bij de kassa's valt het gelukkig mee. Dus ik ben redelijk vlot weer thuis.
Als ik (wat later) op de site van Dick Francis zelf ga kijken, zie ik dat ik alle boeken heb op 1 na!
Maar tot mijn grote vreugde is het boek nog te krijgen, weliswaar niet nieuw, maar wel 2ehands bij een internetwinkel.
Hubby zegt dat ik dat ontbrekende deel nu maar gewoon moet bestellen en dat ik het krijg voor mijn Kerst.
Dat laat ik me natuurlijk geen 2e keer zeggen, en ik vergelijk de 2ehandsverkopers op de site, en probeer daar de beste keus tussen te maken. Dan bestel ik het boek.
En tot mijn supergrote vreugde heb ik het de volgende dag al in huis. YEAHHH.
Inmiddels heb ik ze allemaal al uit natuurlijk.... Ik lees snel, en tja...nieuwe Dick Francissen...
Ik ben nog steeds aan het uitzoeken en opruimen. Ik heb 4 cadeautasjes staan (voor dinnetje, scrapmaatje, moeder en cursiste), en die raken inmiddels al aardig vol met spul waar ik niets (meer) mee doe (zoals strooizand, glitter) of waar ik heel (lees: te) veel van heb (confettino's, schudspul, stansjes). Het ruimt hier lekker op, ik zie al lege plekken op de planken, en sommige dingen zijn nu netjes uitgezocht en goed opgeruimd, zodat ik er makkelijk bij kan.
Sinterklaas is een beetje aan ons huis voorbij gegaan... hubby moest werken en ik was dus alleen thuis.
De nieuwe ID's opgehaald bij de gemeente, zonder afspraak, maar het was lekker rustig en we waren snel klaar.
Naar het ziekenhuis voor controle. Hubby heeft medicijnen tegen nachtelijke kramp in zijn benen, de meds helpen goed en verder geen bijzonderheden dus ook daar waren we redelijk snel klaar.
Er zijn op de een of andere manier niet zoveel vrije dagen lijkt het wel. En de dagen dat hub vrij is gaan erg snel voorbij. Toch een paar noodzakelijke dingen te regelen, en dat kan alleen maar op vrije dagen. En hub is toch wel moe van het werken, van de soms lange dagen en soms erg vermoeiende diensten.
dinsdag 2 december 2008
2x mazzel
Afgelopen zaterdag kreeg ik 's ochtends ineens een mailtje of ik nog een kaartenmolen te koop had staan. Na mijn bevestigende mailtje kreeg ik prompt mail terug of ze die dag nog kon komen. Natuurlijk kon dat en even later was mijn laatste kaartenmolen verkocht.
Ik heb zoveel plezier van mijn kaartenmolens gehad, een heel klein piepbeetje pijn deed het wel. Het staat zo leuk en het kijkt zo handig naar je kaarten. Maar de ruimte hebben we hard nodig, en het geld gaat in mijn hobbypotje voor de beurs. Dus ik was toch ook erg blij dat nu de laatste molen ook verkocht is.
Diezelfde middag gaan we even naar de winkel hierachter in de winkelstraat. Ik bespreek dat ik voor het besteden van een boekenbon wel op internet kan bestellen, en dan de bestelling kan ophalen en betalen in de winkel. Ik roep dat ze mijn favo-schrijver (Dick Francis) niet hebben staan en dat ik daarvoor dus op internet zal kijken. Maar er blijken wel 2 boeken van hem in de winkel te staan. Ik ga kijken, maar zie dat het oude zijn. "Oh, maar die heb ik wel, degene die ik nog mis is echt nergens te krijgen, dat heb ik al wel zo'n beetje opgegeven". Toch voor de zekerheid even achterop kijken, de ene herken ik meteen, maar de andere...niet...die moet ik thuis meteen even opzoeken in mijn boekenboekje (daar staat in wat ik al heb van een behoorlijk aantal favo-schrijvers). Zo gezegd, zo gedaan. En dan blijkt dat ik dat boek inderdaad nog niet heb....me and my big mouth.... hihi.
Terug naar de winkel. Het boek blijkt niet te scannen. Het ziet er uit alsof het al vele jaren in de kast heeft gestaan. En dan zegt de kassabediende dat het wel erg lang duurt voor degene die erover gaat terug is, we moeten miss maar even een leuk prijsje maken. Nou, dat mag altijd natuurlijk. Hij zegt: 5 euro??? Dus ik roep meteen "das goed".
Ik ben superblij, het is een boek uit 1970 (oorspronkelijk). Ik heb me er suf naar gezocht, op rommelmarkten etc. En nu dan eindelijk heb ik hem yeahhhhh.
Helaas kon ik de boekenbon niet inleveren. Das balen, want we kopen (bijna) nooit nieuwe boeken, tenminste niet voor echte boekenwinkelprijzen. Ik lees zo supersnel dat ik het echt te duur vind. Af en toe kijken we in de uitverkoop of in voordeelwinkels. Ik herlees boeken wel heel vaak, dus dat zijn dan prijzen die ik er wel nog voor over heb.
Ik had met hubby afgesproken dat ik voor de boekenbon een nieuwe Dick Francis zou kopen, maar als ik op de site ga kijken, zie ik, dat ze alleen 2 engelstalige delen van Dick Francis hebben. En ik wil graag de nederlandse uitvoering. Nog maar even wachten dus met de bon...
Ik heb zoveel plezier van mijn kaartenmolens gehad, een heel klein piepbeetje pijn deed het wel. Het staat zo leuk en het kijkt zo handig naar je kaarten. Maar de ruimte hebben we hard nodig, en het geld gaat in mijn hobbypotje voor de beurs. Dus ik was toch ook erg blij dat nu de laatste molen ook verkocht is.
Diezelfde middag gaan we even naar de winkel hierachter in de winkelstraat. Ik bespreek dat ik voor het besteden van een boekenbon wel op internet kan bestellen, en dan de bestelling kan ophalen en betalen in de winkel. Ik roep dat ze mijn favo-schrijver (Dick Francis) niet hebben staan en dat ik daarvoor dus op internet zal kijken. Maar er blijken wel 2 boeken van hem in de winkel te staan. Ik ga kijken, maar zie dat het oude zijn. "Oh, maar die heb ik wel, degene die ik nog mis is echt nergens te krijgen, dat heb ik al wel zo'n beetje opgegeven". Toch voor de zekerheid even achterop kijken, de ene herken ik meteen, maar de andere...niet...die moet ik thuis meteen even opzoeken in mijn boekenboekje (daar staat in wat ik al heb van een behoorlijk aantal favo-schrijvers). Zo gezegd, zo gedaan. En dan blijkt dat ik dat boek inderdaad nog niet heb....me and my big mouth.... hihi.
Terug naar de winkel. Het boek blijkt niet te scannen. Het ziet er uit alsof het al vele jaren in de kast heeft gestaan. En dan zegt de kassabediende dat het wel erg lang duurt voor degene die erover gaat terug is, we moeten miss maar even een leuk prijsje maken. Nou, dat mag altijd natuurlijk. Hij zegt: 5 euro??? Dus ik roep meteen "das goed".
Ik ben superblij, het is een boek uit 1970 (oorspronkelijk). Ik heb me er suf naar gezocht, op rommelmarkten etc. En nu dan eindelijk heb ik hem yeahhhhh.
Helaas kon ik de boekenbon niet inleveren. Das balen, want we kopen (bijna) nooit nieuwe boeken, tenminste niet voor echte boekenwinkelprijzen. Ik lees zo supersnel dat ik het echt te duur vind. Af en toe kijken we in de uitverkoop of in voordeelwinkels. Ik herlees boeken wel heel vaak, dus dat zijn dan prijzen die ik er wel nog voor over heb.
Ik had met hubby afgesproken dat ik voor de boekenbon een nieuwe Dick Francis zou kopen, maar als ik op de site ga kijken, zie ik, dat ze alleen 2 engelstalige delen van Dick Francis hebben. En ik wil graag de nederlandse uitvoering. Nog maar even wachten dus met de bon...
Tussendoor heb ik ook een aantal kaarten gemaakt
LO mijn dappere wereldreiziger
Ik heb net nog een paar foto's genomen, en die hieronder geplaatst. En natuurlijk voorzien van datum en onderschrift in mijn fotomappen gezet op de pc. En daarbij vind ik zomaar nog een lootje wat ik kennelijk wel op de foto had gezet, maar nog helemaal niet hier. Dus bij deze.
De journaling is behoorlijk uitgebreid, en het is wel ff puzzelen geweest om alles echt mooi op het lootje te krijgen.
Dinsdagmiddag 25 juli 2006 zie ik hem voor het eerst in het echt…wat een schatje, en wat een snoezig snuitje heeft ie. We hebben even met de kittens gespeeld, natuurlijk de nodige foto’s genomen. En dan naar het huis van dinnetje. Nog even lekker kletsen en dan eten. Na het eten hebben we het kitten opgehaald. In een kittentuigje: lichtblauw met babyflesjes, blokjes en ABC erop. De zoon van dinnetje wil nog even met het kitten kroelen voor we weggaan.
Met de auto naar het station, een lekker stukkie rijden en langzaam wordt het steeds warmer. Poezenkind legt het zowat af. Dus bij het station eerst lekker water gegeven, met een injectiespuitje. Toen mijn rugzakje om, kitten erin, en op naar boven, naar het perron een kaartje kopen. Gelukkig lopen dinnetje en haar zoon nog even mee om te helpen met kitten en koffertje.
Als ze weggaan moet ik nog bijna 10 minuutjes wachten op de rechtstreekse trein naar huis. Helaas blijkt er vertraging te zijn. Als ‘mijn’ trein op het scherm verschijnt staat erbij: vertraging 15 minuten. Ik kan wel bijna janken. Het is snoeiheet op het perron en ik zit met een kitten van net 10 weken. Gelukkig accepteert ie het water uit het injectiespuitje goed. Ik geef hem veel water, in kleine beetjes per keer. Gelukkig komt de trein aan met 10 ipv 15 minuten vertraging. Ik stap snel in, vind een mooi plekje, en we rijden al snel weg. Als de trein rijdt is het best lekker, maar zodra de trein stil staat is het warm. Ik geef het kitten nog steeds veel water en maak een
tissue nat, waarmee ik zijn koppie een beetje nat maak. In Leiden stapt een aardige man in, die zeer veel interesse toont in mijn kattenkindje. Die is intussen alweer goed wakker en wil wel graag de boel verkennen. Maar dat kan natuurlijk niet, hij moet wel op schoot blijven. We zitten
gezellig te praten, en 2 meiden naast ons praten op een gegeven moment ook gezellig mee. De tijd gaat hierdoor nog sneller, en na een totale reistijd van ca een uur komen we aan. De man helpt me nog door mijn koffertje op het perron te zetten, zodat ik me alleen hoef te ontfermen over het kitten. Ik bel hubby, die ons komt ophalen met de auto, zodat we snel thuis zijn.
tissue nat, waarmee ik zijn koppie een beetje nat maak. In Leiden stapt een aardige man in, die zeer veel interesse toont in mijn kattenkindje. Die is intussen alweer goed wakker en wil wel graag de boel verkennen. Maar dat kan natuurlijk niet, hij moet wel op schoot blijven. We zitten
gezellig te praten, en 2 meiden naast ons praten op een gegeven moment ook gezellig mee. De tijd gaat hierdoor nog sneller, en na een totale reistijd van ca een uur komen we aan. De man helpt me nog door mijn koffertje op het perron te zetten, zodat ik me alleen hoef te ontfermen over het kitten. Ik bel hubby, die ons komt ophalen met de auto, zodat we snel thuis zijn.
pfff heeeeeel lang niet geblogd
Ik heb tot mijn eigen grote verbazing bijna 2 maanden niet geblogd, sjees wat gaat de tijd snel. Er is een hoop gebeurd (tenminste voor ons doen).
Ik ben al die tijd bezig geweest met het opruimen van diverse delen van het huis, uitzoeken, netjes bij elkaar opruimen en vooral ook wegdoen. Ik schiet zo tussen de bedrijven lekker op, maar het kost toch ook wel veel tijd, wil het toch ook meteen goed doen.
Intussen heeft dinnetje een operatie ondergaan, we hebben met spanning op de uitslag gewacht, en een traantje gelaten toen de uitslag goed bleek te zijn, een traantje van grote opluchting!
De badkamer was nog niet klaar, we zaten nog te wachten op het voegen van de rand onder de badrand, de beugels voor bij het toilet waren er nog niet, er moet nog gestucd worden in de keuken en in het trapgat. Intussen is er gevoegd, en is wat bekend is komen te staan als de never-ending-story-van-de-beugels toch tot een goed einde gekomen.
Eerst kregen we beugels met steunpoten, die bleken te kort (60 cm) te zijn. Hoe het kan weet niemand, maar verkeerde maat doorgegeven (door suffe hubby hihi gelukkig niet door mij). Meteen lange beugels van 90 cm besteld, die heeft hubby nl op zijn werk ook, en dat is in ieder geval goed. De volgende dag kwam de loodgieter al met de lange beugels, maar na het openen van de verpakking bleek dat er wel lange beugels in zaten, maar zonder steunpoten (op de doos de bestelcode van beugels met steunpoten grrrr). Dus alle beugels weggehaald en meegenomen, en we bleven achter met grote gaten in het toiletmuurtje. Maar die middag was de loodgieter ineens weer terug, met lange poten van 80 cm met steunpoten, die had hij gevonden in de werkruimte. Die mochten we proberen. Toen hubby ze wilde proberen, natuurlijk op een vrije zaterdag, bleek dat de linkerbeugel helemaal vast zat, stond omhoog, en er was geen beweging in te krijgen. Ik heb het hele weekend regelmatig geprobeerd of ik er beweging in kreeg, maar helaas. Tot ik op maandagochtend wilde bellen, en het nog een keer probeerde, en toen schoot ineens de beugel naar beneden. Dus hubby meteen geprobeerd, en gelukkig bleek de lengte goed genoeg. De loodgieter kon gelukkig meteen langskomen, en heeft alles goed gemaakt (dit lijkt snel gegaan te zijn, maar de bewuste maandag waarop alles goedkwam was pas gister, 1 december!).
Hubby heeft zijn verjaardag een beetje gevierd. Op een zaterdag (een maand na zijn verjaardag) zijn 's middags mijn ouders gekomen, die bleven ook lekker eten, en 's avonds kwam ook een bevriend stel. Het was erg rustig, maar wel erg gezellig.
We hebben samen met de buren van paar huizen verderop een offerte gehad voor een nieuwe hete-luchtverwarmingsketel. Een enorme berg geld, maar goed, we krijgen er dan ook 3 ketels voor (we hadden er 1)..... Inmiddels is die ketel ook geplaatst, ook met de nodige problemen.
Eerst werd de hele plaatsing een week uitgesteld. En er kon pas een schoonmaak van de buizen plaatsvinden na de plaatsing (meestal is dat voor de plaatsing). Toen bleek dat de temperatuur in huis tussen de 19 en 20 graden bleef, niet hoger en niet lager. Daarna kon de temperatuur wel omhoog, maar 's nachts koelt de boel niet genoeg af. Volgens diverse thermometers blijft de nachttemperatuur zo'n graad of 19, 18. En dat vind ik niet prettig in de slaapkamer. Ik kan niet zomaar ramen opengooien, ik moet ook rekening houden met hubby die het nu al steenkoud heeft... We zijn nog aan het experimenteren wat we kunnen doen, zonder dat hubby meteen bevriest. Intussen zegt de ketelfirma, dat het huis supergeïsoleerd is, en dat het lekker zuinig is, want de warmtewisselaar zorgt er dus goed voor dat de temperatuursverschillen in huis zo laag mogelijk zijn.......
Hubby is ook ziek thuis geweest. Die werd ineens wakker met pijn in zijn arm en schouder. Onverklaarbaar, misschien de kou, verkeerd gelegen... Hij heeft een verbrijzelde elleboog, die is zeg maar vastgezet (in gebogen houding, kan niet totaal gebogen worden, en niet totaal gestrekt worden) en daarbij is de zenuw verlegd. Misschien heeft die zenuw een optater gehad door verkeerd liggen. Hij is ca 1,5 week thuis geweest, heeft de arm en schouder zoveel als kon rust gegeven. En toen kon hij gelukkig weer zonder al teveel pijn naar het werk.
Ook is mijn scrapmaatje inmiddels geopereerd. Die moet revalideren en kan voorlopig dit jaar niet meer komen scrappen. Dat mis ik dus echt wel, elke week een middagje lekker scrappen en beppen. Ik ben meestal zelf zo druk dat ik niet echt aan de crea toe kom, gun mezelf geen tijd en rust....zoveel te doen....ik heb nog zoveel te doen.....(hier heb ik een lootje over gemaakt, tijd geleden, en af en toe moet ik mezelf weer ff herinneren dat ik wel tijd voor mezelf moet nemen).
Maatje, beterschap, ik hoop dat je snel weer uit de voeten kunt!!
Waar ik wel de tijd voor heb genomen, is een cursus via internet. Een soort journaling cursus. Hij was gratis, duurde 2 weken, en ik vond de info zo leuk dat ik me heb opgegeven (ik zie wel of het echt leuk is.....). En wat denk je? Ik vind het helemaal super. Eerst hebben we een binder gemaakt, en een mini-jotter, waarin we snelle aantekeningen kunnen maken, en ik heb ook een multomap gealtered voor de lessen, en waar ik ook de verhalen in ga bewaren. Het is de bedoeling om verhalen te schrijven, over mezelf, over de dingen die nu gebeuren (maar dat doe ik dus af en toe al...op een blog... als ik er tenminste de tijd voor neem...), en ook over vroeger. En om dingen te herinneren die je dan vergeten bent, krijg je allerlei prompts (die zitten in de binder), om je geheugen te "trickeren". En het werkt, van het 1 ga je naar het ander, en dan ineens komen er allerlei vergeten herinneringen naar boven. Ik vind het helemaal super.
Nu heb ik wel weer een extra "probleem": het schrijven kost natuurlijk ook veel tijd.........
Ik ben met dinnetje naar de hobbybeurs geweest. Het is een lange dag geworden, die heel snel voorbijging. Eindigde met zere voeten van het slenteren, maar ook met leuke scrapspulletjes. Ik heb me super ingehouden, maar heb leuke dingen gescoord. En van mijn liefste dinnetje heb ik een mal gehad, die ik kan gebruiken voor dierenlootjes, vooral leuk met de Artisfoto's (vorig jaar met dinnetje naar toe geweest en dit jaar alleen, en beide keren heeeeeel veel foto's gemaakt). Superdankjewel en dikke kus!!!
Ik had nog wel een LO afgemaakt. Het is de leuke autorit die we gemaakt hebben in de vacantie, door West-Friesland.
Tussendoor hebben we natuurlijk de gewone dingen gehad, tandartsafspraken (brrrr), allebei nieuwe IDkaarten nodig, supermarkt week dicht vanwege verbouwing, etc, etc.
Kleine gewone dingen, maar wel afspraken die allemaal op vrije dagen gepland moeten worden, en alles bij elkaar zorgen voor een gevulde agenda. We hebben toch echt te weinig vacantie gehad, en ik zie nu wel uit naar de kerstperiode.....
Ik ben al die tijd bezig geweest met het opruimen van diverse delen van het huis, uitzoeken, netjes bij elkaar opruimen en vooral ook wegdoen. Ik schiet zo tussen de bedrijven lekker op, maar het kost toch ook wel veel tijd, wil het toch ook meteen goed doen.
Intussen heeft dinnetje een operatie ondergaan, we hebben met spanning op de uitslag gewacht, en een traantje gelaten toen de uitslag goed bleek te zijn, een traantje van grote opluchting!
De badkamer was nog niet klaar, we zaten nog te wachten op het voegen van de rand onder de badrand, de beugels voor bij het toilet waren er nog niet, er moet nog gestucd worden in de keuken en in het trapgat. Intussen is er gevoegd, en is wat bekend is komen te staan als de never-ending-story-van-de-beugels toch tot een goed einde gekomen.
Eerst kregen we beugels met steunpoten, die bleken te kort (60 cm) te zijn. Hoe het kan weet niemand, maar verkeerde maat doorgegeven (door suffe hubby hihi gelukkig niet door mij). Meteen lange beugels van 90 cm besteld, die heeft hubby nl op zijn werk ook, en dat is in ieder geval goed. De volgende dag kwam de loodgieter al met de lange beugels, maar na het openen van de verpakking bleek dat er wel lange beugels in zaten, maar zonder steunpoten (op de doos de bestelcode van beugels met steunpoten grrrr). Dus alle beugels weggehaald en meegenomen, en we bleven achter met grote gaten in het toiletmuurtje. Maar die middag was de loodgieter ineens weer terug, met lange poten van 80 cm met steunpoten, die had hij gevonden in de werkruimte. Die mochten we proberen. Toen hubby ze wilde proberen, natuurlijk op een vrije zaterdag, bleek dat de linkerbeugel helemaal vast zat, stond omhoog, en er was geen beweging in te krijgen. Ik heb het hele weekend regelmatig geprobeerd of ik er beweging in kreeg, maar helaas. Tot ik op maandagochtend wilde bellen, en het nog een keer probeerde, en toen schoot ineens de beugel naar beneden. Dus hubby meteen geprobeerd, en gelukkig bleek de lengte goed genoeg. De loodgieter kon gelukkig meteen langskomen, en heeft alles goed gemaakt (dit lijkt snel gegaan te zijn, maar de bewuste maandag waarop alles goedkwam was pas gister, 1 december!).
Hubby heeft zijn verjaardag een beetje gevierd. Op een zaterdag (een maand na zijn verjaardag) zijn 's middags mijn ouders gekomen, die bleven ook lekker eten, en 's avonds kwam ook een bevriend stel. Het was erg rustig, maar wel erg gezellig.
We hebben samen met de buren van paar huizen verderop een offerte gehad voor een nieuwe hete-luchtverwarmingsketel. Een enorme berg geld, maar goed, we krijgen er dan ook 3 ketels voor (we hadden er 1)..... Inmiddels is die ketel ook geplaatst, ook met de nodige problemen.
Eerst werd de hele plaatsing een week uitgesteld. En er kon pas een schoonmaak van de buizen plaatsvinden na de plaatsing (meestal is dat voor de plaatsing). Toen bleek dat de temperatuur in huis tussen de 19 en 20 graden bleef, niet hoger en niet lager. Daarna kon de temperatuur wel omhoog, maar 's nachts koelt de boel niet genoeg af. Volgens diverse thermometers blijft de nachttemperatuur zo'n graad of 19, 18. En dat vind ik niet prettig in de slaapkamer. Ik kan niet zomaar ramen opengooien, ik moet ook rekening houden met hubby die het nu al steenkoud heeft... We zijn nog aan het experimenteren wat we kunnen doen, zonder dat hubby meteen bevriest. Intussen zegt de ketelfirma, dat het huis supergeïsoleerd is, en dat het lekker zuinig is, want de warmtewisselaar zorgt er dus goed voor dat de temperatuursverschillen in huis zo laag mogelijk zijn.......
Hubby is ook ziek thuis geweest. Die werd ineens wakker met pijn in zijn arm en schouder. Onverklaarbaar, misschien de kou, verkeerd gelegen... Hij heeft een verbrijzelde elleboog, die is zeg maar vastgezet (in gebogen houding, kan niet totaal gebogen worden, en niet totaal gestrekt worden) en daarbij is de zenuw verlegd. Misschien heeft die zenuw een optater gehad door verkeerd liggen. Hij is ca 1,5 week thuis geweest, heeft de arm en schouder zoveel als kon rust gegeven. En toen kon hij gelukkig weer zonder al teveel pijn naar het werk.
Ook is mijn scrapmaatje inmiddels geopereerd. Die moet revalideren en kan voorlopig dit jaar niet meer komen scrappen. Dat mis ik dus echt wel, elke week een middagje lekker scrappen en beppen. Ik ben meestal zelf zo druk dat ik niet echt aan de crea toe kom, gun mezelf geen tijd en rust....zoveel te doen....ik heb nog zoveel te doen.....(hier heb ik een lootje over gemaakt, tijd geleden, en af en toe moet ik mezelf weer ff herinneren dat ik wel tijd voor mezelf moet nemen).
Maatje, beterschap, ik hoop dat je snel weer uit de voeten kunt!!
Waar ik wel de tijd voor heb genomen, is een cursus via internet. Een soort journaling cursus. Hij was gratis, duurde 2 weken, en ik vond de info zo leuk dat ik me heb opgegeven (ik zie wel of het echt leuk is.....). En wat denk je? Ik vind het helemaal super. Eerst hebben we een binder gemaakt, en een mini-jotter, waarin we snelle aantekeningen kunnen maken, en ik heb ook een multomap gealtered voor de lessen, en waar ik ook de verhalen in ga bewaren. Het is de bedoeling om verhalen te schrijven, over mezelf, over de dingen die nu gebeuren (maar dat doe ik dus af en toe al...op een blog... als ik er tenminste de tijd voor neem...), en ook over vroeger. En om dingen te herinneren die je dan vergeten bent, krijg je allerlei prompts (die zitten in de binder), om je geheugen te "trickeren". En het werkt, van het 1 ga je naar het ander, en dan ineens komen er allerlei vergeten herinneringen naar boven. Ik vind het helemaal super.
Nu heb ik wel weer een extra "probleem": het schrijven kost natuurlijk ook veel tijd.........
Ik ben met dinnetje naar de hobbybeurs geweest. Het is een lange dag geworden, die heel snel voorbijging. Eindigde met zere voeten van het slenteren, maar ook met leuke scrapspulletjes. Ik heb me super ingehouden, maar heb leuke dingen gescoord. En van mijn liefste dinnetje heb ik een mal gehad, die ik kan gebruiken voor dierenlootjes, vooral leuk met de Artisfoto's (vorig jaar met dinnetje naar toe geweest en dit jaar alleen, en beide keren heeeeeel veel foto's gemaakt). Superdankjewel en dikke kus!!!
Ik had nog wel een LO afgemaakt. Het is de leuke autorit die we gemaakt hebben in de vacantie, door West-Friesland.
Tussendoor hebben we natuurlijk de gewone dingen gehad, tandartsafspraken (brrrr), allebei nieuwe IDkaarten nodig, supermarkt week dicht vanwege verbouwing, etc, etc.
Kleine gewone dingen, maar wel afspraken die allemaal op vrije dagen gepland moeten worden, en alles bij elkaar zorgen voor een gevulde agenda. We hebben toch echt te weinig vacantie gehad, en ik zie nu wel uit naar de kerstperiode.....
Abonneren op:
Posts (Atom)