dinsdag 22 april 2014
Het is al megavroeg dag voor ons. We zetten de wekker en daarnaast voor de zekerheid de wekker op mijn mobieltje.
Mijn oom staat al om half 8 voor de deur, zodat we op tijd weg kunnen naar Rotterdam.
We hebben wel wat files, maar geen stilstaande, dus we zijn evengoed behoorlijk op tijd in het Oogziekenhuis.
Eerst naar de apotheek, menn wat duurt het toch allemaal lang daar. Als we het miniflesje druppels eindelijk hebben, gaan we snel naar de laserafdeling.
Ik word gedruppeld in beide ogen, en dan wachten tot ik opgeroepen word.
Het laseren duurt maar een paar minuten per oog, en tot mijn grote vreugde en opluchting lijkt deze laser totaal niet op de laser van de netvliesloslating. En ik was ook niet erg verblind, kon meteen na de behandeling gewoon zien.
We gaan na de behandeling meteen naar huis, en zijn tegen half 12 al thuis.
Ik heb die middag wel wat last van hoofdpijn, en de nek- en schouderpijn, die ik al bijna een week heb, is nog steeds niet over.
Die woensdag ben ik ziek, nog net niet de griep, maar ik voel me wel hondsberoerd.
Helaas is het behoorlijk hardnekkig, na een week is het wel wat opgeknapt, maar ik hou een hardnekkige hoest.
Donderdag leek het net alsof ik iets scherper kon zien? Wow, wil ik dit nou gewoon graag of is het echt waar?
Ik vermoed intussen dat de complicaties na de staaroperaties, de problemen met de bril en de beginnende nastaar naadloos in elkaar zijn overgegaan.
Wat het ook is geweest, ik ben intussen maar gewoon blij met het iets scherpere zicht, het net iets makkelijker kunnen lezen, etc.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten