weer schrikken

En dan ineens dan schrik je zelf van iets. Van een bult op een rotplek, waar je 2,5 jaar geleden de bibbers in je buik kreeg, maar dat gelukkig een tamelijk onschuldige vetbult bleek te zijn.
Maar nu werd de bult groter, en het deed zeer. En het ging steeds meer pijn doen.
De huid werd rood, het ging strak staan. Het werd groot, opgezet en dik. En deed heel erg veel pijn. Zodat je eigenlijk niet meer naar de wc wil, je niet meer kunt zitten en lopen.
En dan maar naar de huisarts. En die constateert een cyste met een ontsteking. Ik moet de volgende dag terugkomen en die avond een (zit)bad nemen. Dat wil wel eens zorgen voor rijping, zodat de arts de volgende dag een sneetje kan geven, de pus kan er dan uit, spanning is er meteen vanaf. En dan ben je snel van de ellende af. Gelukkig hebben we een bad. En ik week een uur in warm water met koffie, en een boek en wat scrapleeswerk erbij.
De volgende ochtend is de bult minder groot en doet beduidend minder pijn.
De vervangende arts waar ik 's middags heen ga, zegt dat de ontsteking kennelijk vanzelf bezig is om weg te gaan. En ik kan afwachten, zolang het minder en kleiner wordt is er niets aan de hand. Wordt de cyste weer groter en/of krijg ik koorts, moet ik meteen weer bellen. Wel raadt ze aan om door te gaan met badjes nemen. Kennelijk heeft dit goed geholpen, dus kan het geen kwaad om er mee door te gaan.
Op dit moment is de cyste behoorlijk kleiner geworden en is de pijn al veel minder.
Als de ontsteking helemaal weg is, kan ik afwachten of ie weer terugkomt of niet. Als ie wel terugkomt, kan ik eventueel besluiten om de cyste weg te laten halen. Maar op dit moment is dat van veel later zorg. En hopelijk hoef ik daar niet eens over na te denken.