pfffff nu ben ik sprakeloos en toch nog een feestje

Dinsdagochtend heb ik me weer prima vermaakt met het nakijken van de belastingaangifte, hij moet nu echt de deur uit.....

En 's middags had ik weer een ander leuk klusje: we kregen de opgevraagde informatie van het CAK......... alleen wilden we de reden voor afwijzing weten.....en die stond er nog steeds niet in.
Er stond wel dat er geen medische informatie was gekomen van de gemeente betreffende de rolstoel.
Dus ik bellen met het CAK. Ik vraag of er niet een belletje gaat rinkelen, als er geen medische informatie wordt gegeven, terwijl de copie van de beschikking meegestuurd was door ons. Dat betekent dat er wel degelijk med info aanwezig moet zijn bij de gemeente. Dan neem je toch contact op met de gemeente om nogmaals om die med info te vragen?
En tot mijn verbijstering zegt de dame aan de telefoon dat het niet hoeft te zijn dat er geen informatie gegeven is. Het kan ook zijn dat de med info er wel is, maar na toetsing is gebleken dat er geen goedkeuring voor de Wtcg komt. Maar dat kon zij verder niet zien.
Ik ben eigenlijk sprakeloos..... of de info is er, of hij is er niet, maar dit.......
Maar zij kan me verder niet helpen met de vragen die ik heb, dat moet een collega doen, en daarvoor moet ik een terugbelafspraak maken......en die is voor vandaag.....alleen is dat een voorkeur, en geen echte afspraak, het kan ook een andere dag worden.......
Ik blijf achter in sprakeloosheid, verbijstering en kwaadheid....

Gelukkig stond de DHL voor de deur met een leuk pakket. Ik had een megapakket papers besteld en het was een feestje om dit uit te pakken!

Poezels in de tuin

Halverwege de cybercrop op zondag zijn we nog heel even in de tuin gaan zitten.

Het was voor Kriel de 1e keer dit jaar en ze vond het prachtig. Ze darst meteen door de hele tuin, overal kijken en snuffen. Je ziet ook aan haar dat ze helemaal opgewonden is: ze heeft een hele dikke staart die aan de achterkant afgeplat is (als haar dikke staart helemaal rond is ipv afgeplat, dan is ze boos). Ze kijkt ook veel naar de schutting, alsof ze echt aan het ontdekken is hoe ze uit de tuin kan komen. We moeten haar echt in de gaten houden, want we willen haar niet kwijt.

Dinky is een stuk rustiger, die kijkt en snuft wel door de hele tuin, maar vindt het verder helemaal prima zo.

Missy scharrelt voornamelijk aan de huiskant van de tuin rond. Ze snuft aan de tafel en de bank, en loopt er vaak onderdoor, waardoor ze een hele groene vlek op haar rug heeft gekregen.

lootje Time to say goodbye tijdens de cybercrop gemaakt

Op het SAforum was (is) vandaag een grote cybercrop. Ellen heeft 50 uitdagingen neergezet, en de opdracht was kort, maar krachtig: scrappen maar. Het thema was spreekwoorden, en er stonden 50 spreekwoorden met betekenis.

Ik ben het derde lootje gaan maken van het afscheid van Pucky.
De foto's waren al geprint, en de titel had ik al: Time to say goodbye. En ik wilde de klokstans erop gebruiken.
Hierdoor waren er 2 spreekwoorden erg toepasselijk: Gezelligheid kent geen tijd en Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.

Het is me zowaar gelukt om het lootje vandaag af te krijgen.

Ik heb 2 foto's gebruikt van de ochtend van het overlijden, waar we afscheid nemen van onze Puck. Het is nu tijd om echt definitief afscheid te nemen van ons allerliefste poezenmeisje.
De klok staat op 11.00 uur: het tijdstip van inslapen.

Ik mis je zo meissie.........

leuker kunnen we het niet maken...

Vandaag stond in het teken van de belastingaangifte....pfffff
Ik was al bezig geweest met het verzamelen van alles wat ik nodig heb, en ik had donderdag de aangifte gedownload. Maar ik moest enige moed verzamelen om eraan te beginnen.
Gelukkig is ie nu af. Ik ga hem maandag nog een keer goed nakijken en dan kan ie weg.

lekker in de tuin

Het is fantastisch weer vandaag, het lijkt wel hoog zomer! Dus we gaan de tuin in.


Hubby gaat snel nog even in het zonnetje zitten. Dinky scharrelt al snel buiten rond.


Missy blijft heel even in de deuropening zitten.

Er liggen megaveel bladeren in de tuin, dus ik laat me van mijn beste kant zien, en ga ze vegen en in vuilniszakken doen.
Intussen snuft Dinky echt overal aan en is ie ook door de hele tuin geweest.

Missy blijft vooral vooraan de tuin.

Ze schrikken beide van onverwachte geluiden en schieten dan snel naar binnen en dan weer de tuin in. Want buiten is toch wel erg leuk!

Ik zie dat de planten allemaal in bloei staan. Nu klinkt allemaal erg veel...het zijn er welgeteld 3. Maar ze staan wel alle 3 in de knop.

Dit is onze paarse rhodo, die los op een stuk grond staat, en eigenlijk opgegeven was (mede omdat ie veel te groot was, en het steeds slechter ging doen), maar ja, als ie toch mooi gaat bloeien, moet ie misschien toch maar de grond in...

En als ik omhoog kijk zie ik de boom, die zit vol.....kastanjes....

Aan het eind van het harde werken is dit de stapel vuilniszakken....

geschrokken

Hubby kwam gistermiddag thuis uit zijn werk, hijst zichzelf uit de auto en gaat achter de rollator naar de voordeur. Maar ineens zakt ie weg.... Ik kon hem een stukje tegenhouden, maar niet meer rechtop krijgen dus moest ik hem op de grond laten zakken.
Wat is er gebeurd?
Blijkt dat de handgreep weggezwaaid was naar binnen toe. Het ding is mega-instelbaar en overal zitten dus vleugelmoeren om de boel vast te zetten. Kennelijk gaan de moeren steeds een pietsie losser zitten en dan moet je het zwikkie weer vast draaien. We proberen het in de gaten te houden en zodra hub een seintje geeft dan hang ik met mijn hele gewicht aan die vleugelmoeren om ze weer vast te draaien. Maar nu geen waarschuwing dus.
Gelukkig was de buurman thuis en samen met hem heb ik hubby op een stoel gehesen, die ik snel van binnen had gehaald. Daarna kon ik hub in mijn eentje overeind krijgen en kon hij met de rollator naar binnen. De buurman had intussen alle moeren weer megavast gedraaid, zodat het weer voor even geen kwaad kan.
We gaan nu binnenkort alle vleugelmoeren maar vervangen, want dit is geen doen.
Gelukkig was er nu niets met hub gebeurd, maar voor het zelfde geld was ie verkeerd terechtgekomen, en was weer zijn knie de vernieling in geholpen met alle gevolgen van dien.
Je hebt hulpmiddelen ter voorkoming van het vallen en dan val je door het hulpmiddel....
Hopelijk kunnen we het oplossen door andere moeren.

opgewonden standje

We hadden in december aanvragen ingediend bij het CAK voor de Wtcg 2009 en 2010.
Alhoewel hubby een erfelijke spierziekte heeft en de vergoeding is voor chronisch zieken en gehandicapten krijgen we deze vergoeding niet automatisch....
Nu hebben we al veel gehoord en gelezen over het CAK en de Wtcg, en die verhalen word je niet vrolijk van. En ik ben dus ook niet vrolijk....
We kregen een brief dat de Wtcg 2010 is afgekeurd.
En als je wilt weten waarom moet je op de site kijken. Het zou m.i. erg handig zijn om meteen bij deze afwijzing de motivering te zetten/mee te sturen?
Als je dan naar de site gaat, staat daar dat je moet bellen. Misschien zou het handiger zijn om meteen in die brief te zetten dat je moet bellen?
Als je belt om deze informatie op te vragen moet de aanvrager zelf aan de telefoon (dmv voicelog) wat gegevens doorgeven en accoord gaan met het opvragen van medische gegevens door het CAK bij bv ziektekostenverzekeraar ed. Huuuhhh???? Die toestemming geef je in de aanvraag...vervolgens vragen ze medische informatie op, dan wordt een beslissing genomen mede op basis van die medische gegevens. Ik neem aan dat ze her en der in dit proces wel een en ander op papier zetten, een zogeheten rapport schrijven en in het dossier doen. En als je dan de motivering opvraagt voor een afwijzing, neem ik aan dat ze gewoon een copietje kunnen maken van het rapport wat dan gewoon in het dossier zou moeten zitten... Maar nee...dat zie ik helemaal verkeerd???????????
Als je in bezwaar wilt gaan tegen de afwijzing heb je daarvoor 6 weken. Maar hoe lang duurt het voor je de motivering in huis hebt? "Nou, als u over 4 weken nog niets in huis hebt, dan kunt u een proformabezwaar indienen"........
Nou ja, om een heel lang verhaal iets korter (en begrijpelijker) te houden.....ik ben zeer kwaad op het CAK en haar werkwijze. Die klopt gewoon van geen kanten. Het kost klauwen vol met geld en tijd en energie om te proberen je gelijk te halen, en dat hebben de meeste chronisch zieken en gehandicapten juist niet. Bovendien krijgen de mensen vaak hun gelijk helemaal niet, door de vreemde regels die gehanteerd worden. De verhalen die je leest op de site van de VSN (spierziektenvereniging) zijn schrijnend.
En dan te bedenken dat een gezond iemand die met een recreatief voetbalpartijtje op zondag een blessure oploopt en een paar keer naar de sportfysio gaat, die krijgt wel automatisch de vergoeding voor chronisch zieken en gehandicapten................
En zo ongelooflijk veel groepen chronisch zieken en gehandicapten vallen naast de boot, bijvoorbeeld omdat er voor hun ziekte gewoonweg geen medicijnen zijn en/of behandeling is..........

Voorbeelden van de vreemde regels die gehanteerd worden:
Wij gaan naar een revalidatiearts en die geeft ons de keuze om een volledig revalidatietraject te volgen in het ziekenhuis waar we op dat moment zijn, nl. ons 'eigen' ziekenhuis in onze woonplaats, of in een revalidatiecentrum een behoorlijk aantal kilometers verderweg. Natuurlijk kiezen we voor het ziekenhuis, ivm de tijd en het geld, maar ook de energie die het kost om überhaupt iets te ondernemen voor hubby. Hoe dichterbij hoe prettiger.
Nu wordt bij de Wtcg het ziekenhuis niet gezien als een volwaardig revalidatiecentrum, dus krijg je de vergoeding niet. Waren we naar het revalidatiecentrum gegaan, hadden we automatisch de vergoeding gehad.
Als je een indicatie voor een rolstoel vanuit de WMO hebt voor het gebruik van een rolstoel, krijg je de vergoeding. We sturen de indicatie op, met een geldige datum voor dat jaar, maar krijgen dus een afwijzing?

Ik heb er intussen geen woorden meer voor.............

opbergsysteem copics

Ik heb inmiddels een flink aantal copics maar nog geen goed opbergsysteem. Er zijn een paar dingen te koop, maar de de markers per stuk in een vakje is niets voor mij, dus dat valt af. De prachtige nieuwe opbergtas met losse bakjes erin is erg groot en erg duur. Dus denk denk pieker peins....
En ineens had ik het: het vaatwasmachinebestekmandje (wat een prachtig scrabble/wordfeud woord). Wow, het werkt echt, je pakt de copics heel makkelijk en ze gaan er snel weer in terug, je ziet de kleuren en daar er 8 vakjes in zitten kun je sorteren op kleurgroep. Dus ik zoeken op internet: waar kun je die dingen kopen en niet geheel onbelangrijk: hoe duur is dat. Ik had al 2 mandjes nodig en ze bleken niet spotgoedkoop te zijn, maar in vergelijk met de 'echte' opberger.....
In het centrum zit een winkel die die mandjes verkoopt, dus op een dinsdagmiddag ga ik naar de stad.....om om 14.00 uur voor een dichte deur te staan....wegens privé-omstandigheden gesloten na 13.00 uur. Grrrrrrrrr.
Naar huis dan maar.
En weer denken, piekeren en peinzen, want die mandjes waren toch niet heel goedkoop.
Ik ga naar zolder, waar ik ook blikken, dozen ed bewaar. Dat is voor het geval dat.....je weet nooit wanneer je iets nodig hebt etc.....ik weet het, ik ben er al vaak voor uitgelachen. Maar dit keer lach ik het laatst, want ik vind een prachtig groot blik, met exact de goeie hoogte. En ik ga op zoek naar kleinere bakjes ed met een goede maat voor de copics. Ik vind een paar mepaldoosjes (vroeger in de keuken veel gebruikt, maar nu al jaren niet meer), een paar keukendoosjes die iets te groot zijn, maar tijdelijk mee mogen doen. De verpakking van mijn lenzenvloeistof blijkt de goede maat te hebben, en als ik die op de juiste hoogte afsnijd, zijn die ook perfect. Ik kan genoeg vinden voor nu, en lenzenvloeistof blijf ik voorlopig nog wel nodig hebben, dus straks kan ik de hele bak vullen met echt passende doosjes.

Het blijkt ook te werken in de praktijk. Ik zet de grote bak naast me op tafel en kan zo de markers uit het blik halen. Ook kan ik de losse bakjes makkelijk eruit pakken. Ik ben er superblij mee!!!
- 1 maart 2012 -

blinde kaart gemaakt

Vanmiddag heb ik meegedaan met een blinde kaart op het SAforum. Sylvia heeft stap voor stap de instructies neergezet voor het maken van een....ja...geen idee wat het wordt...dus een blinde kaart.....

Ik had de basiskaart redelijk snel af, moest alleen even kijken wat te doen met een verkeerde vouw...en dan een ovaal op de verkeerde maat....maar volgens mij is ie aardig goedgekomen.

Ik heb midsummer Tilda ingekleurd (lekker ontspannend onder het genot van een luisterboek) en haar uitgesneden en opgeplakt.Ik heb even geen giftcard (want de kaart bleek een giftcardkaart te worden) in de goede kleuren, dus een kaartje op de goede maat gesneden van een bijpassend stukje karton.

dromen zijn bedrog??

ok, ik schaam me diep.....maar .....ik.....eehhhhh.......mishandel mijn hubby........

Dit heeft m.i. wel enige uitleg nodig hihi voor ik de politie op mijn dak krijg {knipoog}.

Ik heb vannacht gedroomd, en niet zomaar iets gezelligs, nee, een nachtmerrie.
Ik werd midden in de nacht wakker terwijl ik hubby een mep gaf...... Hij schrok zich natuurlijk een rotje en weerde me af. En ik werd huilend wakker van de schrik....van de nachtmerrie...en het feit dat ik echt aan het meppen was....
Ik probeerde iemand van me af te weren, en mepte om me heen.... En ik bleek tot mijn grote schrik dus ook in het echt om me heen gemaaid te hebben.....
Gelukkig neemt ie het me niet kwalijk en heb ik hem geen pijn gedaan, of echt verwond.

Hopelijk komt deze droom niet meer terug.....

borduren

Ik heb gistermiddag heerlijk beneden met hubby wat tv gekeken en tegelijkertijd fijn zitten borduren (op kaarten). Dat was een hele tijd geleden dat ik dat deed, en nu vond ik het weer zo fijn om te doen, dat ik weer het voornemen heb om toch wat vaker wat borduurwerk voor te bereiden, zodat ik beneden kan borduren.
Het ene borduursel was voor een wedstrijd, waar ik me (iets te) vlot voor opgegeven heb....hopelijk wordt het leuk met een leuk plaatje erbij....
Het andere lag al een tijdje gedeeltelijk af, die heb ik nu afgemaakt.

Missy wil wel geaaid worden

Missy is ontzettend lief, maar ook zo ontzettend schuw. Ze wil niet opgetild worden en daarom maakt ze liever dat ze wegkomt als je te dichtbij komt....want stel voor dat je haar toch eens probeert op te pakken.....
Het is natuurlijk een missie voor mij geworden om haar aanhankelijk te krijgen......(missie voor Missy hihi)
Dus steeds voorzichtiger iets dichterbij en zachtjes tegen haar praten en als het lukt aaien, en laten merken dat ze alleen geaaid wordt en echt niet altijd opgetild wordt....en naarmate de tijd vordert merken we dat ze inderdaad steeds aanhankelijker wordt. Ze vindt geaaid worden toch wel erg heerlijk, ze spint dan ook meteen vanaf de 1e aanraking. Als ze op haar 'veilige' plakjes ligt kun je haar inmiddels lekker kroelen en aaien, en zelfs kusjes geven.
Maar we merken nu ook dat ze steeds vaker vanaf 'onveilige' plekjes naar je toe komt en geaaid wil worden.
Vanochtend, wachtend op eten, ging ze op de trap zitten en met haar koppie langs de rand strijken om aan te geven dat ze geaaid wilde worden. En toen ik met mijn hand naar haar toe ging, legde ze haar koppie tegen mijn hand......zoo lief.

doodzieke prinses Gillian

Ik kreeg het volgende bericht onder ogen en het raakte me meteen. Daarom wil ik het toch ook hier neer zetten, ook al is een beetje laat dag....

Even jullie aandacht voor een heel bijzonder verhaal.
Donderdag 15 maart wordt Gillian 8 jaar oud. Gillian heeft hersenstamkanker en zit in het laatste stadium van deze vreselijke ziekte.
Onlangs is Gillian via de Doe een Wens stichting Prinses geworden.
Donderdag viert zij dus haar laatste verjaardag.
De vraag is: stuur Gillian een verjaardagskaart Er hoeft niets bijzonders op te staan, gewoon gefeliciteerd van Prinses of Prins en dan je voornaam.
In de prinsessenwereld is geen ziekte en ellende. Deze wereld heeft haar familie voor haar gecreëerd om even niet bezig te zijn met haar ziekte. Haar wens is dan ook een postzak vol met kaarten.
Dus kleine moeite heel groot plezier en stuur een kaart naar:
Prinses Gillian
Rusthoekstraat 39-41
2584 CR Den Haag
Dit bericht staat overal op internet, dus het adres kan hier gerust blijven staan.
Radio West en TV West hebben er aandacht aan besteed en het staat inmiddels ook op een aantal fora. Men roept op om dit bericht te verspreiden, via Social Media, onder al je vrienden/kennissen. Met als doel om bij Gillian een lach op haar gezicht te toveren als ze wordt overspoeld met een zee van kaarten.
Let op iedereen die een kaart stuurt is natuurlijk prins of prinses! ik ben zelf nu een kaartje voor haar aan het maken, zodat ie vandaag nog op de post kan. En ik hoop dat er nog meer meiden meedoen, zodat ze megaveel kaarten krijgt.