Spoelen heeft geholpen!!!!

Vrijdagochtend worden we gewekt door Grommeltje die bij ons komt liggen. We aaien hem zachtjes. Hij snurkt niet, en er komt ook geen viezigheid uit zijn neus.
In de loop van de dag merken we duidelijk dat ie meer adem heeft. Hij snurkt niet meer, en gaat zelfs eten en drinken. Hij is rustiger, het gaat nu echt wel goed met hem, naar omstandigheden dan natuurlijk.
Ik probeer zijn pil te geven in een stukje worst, maar om de pil te verstoppen moet ik een te groot stukje worst gebruiken, te groot voor Grommel. Hij heeft maar aan 1 kant tanden, en krijgt het niet goed in zijn bek. Ik geef hem dan maar alleen de pil, en in een soort verdwazing zie ik de pil wel naar binnen gaan, en niet naar buiten. Ik zoek maar vind geen pil. Dat betekent dat ie kennelijk toch de pil doorgeslikt heeft. Ik geef hem daarna de worst, maar die vertrouwt ie niet meer. Later op de dag geef ik hem de neusdruppels en die gaan er zowaar ook makkelijker in. Hij ademt echt beter en raakt daardoor lang niet zo snel in paniek.
Al met al komt ie de dag goed door, hij eet zelfs redelijk en ligt vrij rustig. Je hoort hem wel zwaar ademen, maar veel minder erg allemaal dan donderdag.

De dierenarts probeert intussen de hele dag te bellen met Utrecht om de afspraak te vervroegen. Grommel ademt zo slecht, en daardoor eet en drinkt hij veel te weinig. Medicijnen gaan er slecht in. Kortom redt hij het wel tot 4 oktober? Eind van de middag krijg ik goed nieuws, de afspraak is verzet, er heeft iemand afgebeld, en wel aanstaande maandag om 8.15 uur. Nu nog kijken of hubby kan autorijden, anders moeten we hulptroepen inschakelen.

Zaterdagochtend worden we ook door Grommel gewekt, door een grommelende Grommel.....dat is een tijd geleden, dat we hem hebben horen grommelen. Hij spint, wil geaaid worden....helemaal goed dus. Ook vandaag komt ie goed door. Hij gaat wel af en toe met zijn koppie beetje scheef, en je hoort hem ook wel ademen, het is niet over ofzo. Maar dat vervelende snurken, waar zijn vrouwtje zo ongerust van word, doet ie niet.
Zijn pilletje verstop ik in een hoopje pate, en dat gaat prima, hij trapt erin, en smikkelt het met pil en al lekker op. Later gaan de neusdruppels wel iets moeilijker, maar zonder drama.

Hubby kan echt niet autorijden, hij kan niets goed vastpakken, en durft het risico niet te nemen. Mijn ouders hebben aangeboden dat ze met ons naar Utrecht zouden gaan als wij niet kunnen rijden. Ze komen hiervoor speciaal voor Grommel vanuit Drente naar ons rijden, heen en terug naar Utrecht en natuurlijk weer de hele rit naar huis terug. In totaal meer dan 500 km, helemaal toppie, dankjewel lieve paps en mams.

Het spoelen van de neus wat de dierenarts donderdag heeft gedaan heeft hartstikke goed resultaat, en we hopen nu dat dat nog een paar dagen blijft.
En duimen dat in Utrecht niet onze grootste angst waarheid wordt........ (als iedereen die dit leest alsjeblieft mee wil duimen.......)