Vrijdagochtend: ik geef Grommeltje zijn neusdruppels. Hij is bang voor me, zodra ik er aan kom, kruipt ie helemaal weg, die rotdruppels ook. Als Grommel achter de bank ligt, horen we hem ademen. Hij haalt moeizaam adem, alsof de hele boel verstopt zit. Het snot is wel grotendeels weg, maar zijn ademhaling is er niet op vooruit gegaan. Ik probeer me niet te ongerust te maken, en hou me stil. Maar opgelucht hoor ik hubby even later zeggen: Ing, ik zou toch maar ff de dierenarts bellen hoor, het gaat steeds slechter met ademen. Dus ik heb meteen gebeld, en na overleg met de arts zegt de assistente, dat ik kan komen om wat pilletjes te halen. Die zorgen voor verdunning van het neusslijmvies. Ik stap meteen op de fiets en zodra ik thuis ben, geef ik Grommel een pilletje. Gewikkeld in een stukje ham, gaat dat er met graagte in.
Zaterdagochtend: het lijkt echt al verbeterd te zijn nu. Hij lijkt echt al veel makkelijker te ademen. Hij kwam zelf naar me toe en heeft al weer bij me gelegen, en hij kruipt niet meer weg voor me. Hopelijk gaat het nu alleen maar steeds beter met Grommeltje.
Zaterdagochtend: het lijkt echt al verbeterd te zijn nu. Hij lijkt echt al veel makkelijker te ademen. Hij kwam zelf naar me toe en heeft al weer bij me gelegen, en hij kruipt niet meer weg voor me. Hopelijk gaat het nu alleen maar steeds beter met Grommeltje.
2 opmerkingen:
heeee kittekat
wat een dagboek zeg. maar is inderdaad beter de andere site, weet je in ieder geval dat je blog erop blijft staan.
k hoop dat het al wat beter gaat met Grommel.
Succes met je rijlessen trouwens! En gefeliciteerd met het a.s. "tanteschap".Hou me op de hoogte
Knuff.
Huubje
ah gos, grommeltje..... beterschap lieverd, neem goed je pilletjes in zodat je snel opknapt!
Een reactie posten