Goede voornemens

Ik heb toch maar weer nagedacht over goede voornemens......zou het niet meer doen....maar ja....

Ik ga weer beginnen met bloggen, proberen om regelmatig te posten, met name om op die manier dingen van me af te kunnen blazen.
Tuurlijk staat afvallen weer op de lijst, ben na de zomer erg rustig en op een supergoede manier (voor mij dan) lekker afgevallen. Nu even een feestdagenstop, maar straks weer verder met goede moed.
Genieten van mooie dingen, en proberen om de vervelende dingen zo snel mogelijk te vergeten (of er goed mee omgaan).
Proberen om weer meer te scrappen......

Vandaag was een rustig dagje, rustig koffie drinken, ff langs de pc, douchen, etc. Kapster kwam en heeft ons beiden geknipt en mij weer mooi bijgekleurd.
Boodschappie doen, gelukkig niet zo veel meer. En eind van de middag hebben we wat gekeken van de dvd.
Af en toe horen we paar knallen, ben benieuwd hoe de poezels morgen gaan reageren als het echte geweld losbarst...

uitgelopen knipbeurt en snelle pc

Donderdagochtend komt de kapster voor hubby, we moeten er wel op tijd uit, maar we hoeven ons gelukkig niet te haasten. Tenminste niet vóór ze komt. We kletsen tijdens de knipbeurt, en raken verwikkeld in een discussie. Uiteindelijk moet ik haar wegsturen omdat we nog moeten eten en hub moet daarna meteen naar zijn werk.

Halverwege de middag komt grote vriend mij ophalen om naar een computerwinkel te gaan. We hebben mazzel, we rijden er zo zonder oponthoud heen en op de meter staat nog een kwartier. We kopen een extern geheugen (met name voor alle foto's, ik zette ze op schijfjes, maar die blijken maar 2 of 3 jaar mee te gaan, miss langer als je mazzel hebt, maar ik neem liever geen risico met mijn foto's), extra RAM geheugen (dan kan mijn printer eindelijk helemaal volledig geïnstalleerd worden) en ik neem meteen cartridges mee, want zonder inkt komen te zitten...
Als we thuis zijn, zet grote vriend meteen het RAMgeheugen in de pc, en sluit het externe geheugen aan (en weer af).
Het resultaat is een supersnelle pc, ik zoef over internet, alles gaat supersnel, yeahhhhh

wachten en wachten.......

Woensdagochtend komt de man van de ketel voor het jaarlijkse onderhoud. Tussen half 9 en 12 uur, en nee, we kunnen echt niet zien of hij aan het begin of eind van de ochtend bij u is..... En ik heb al zo'n hekel aan wachten. Ik heb de avond tevoren al vuilniszakken gemaakt, dus als de wekker gaat, gaat hub meteen douchen en ik ren met de vuilniszakken naar buiten, dan als een speer de kattenbakken doen, poezels eten geven, etc. Als hub beneden komt, drinken we samen een bak koffie. Hub gaat naar zijn werk, en ik sjees als een speer naar boven om te douchen. Sjo, ik ben klaar en het is ca. half 9. Ik kan niets doen, want dan hoor ik de bel niet, balen vind ik dat. Moeten we ook toch nog eens een oplossing voor zoeken (en vinden natuurlijk). Gelukkig komt de ketelman om 10 uur. Hij is een vreselijke bep die ook graag een bakkie koffie lust (alleen als jij ook meedrinkt hoor, alleen is niks aan). Dus de ketel was een half uurtje en het andere halve uurtje was koffie en vooral beppen.
Ik ga daarna ff snel een boodschapje doen, zet alles op de hobbykamer klaar voor vanmiddag, fris me op en trek ff snel iets anders aan. Dan snel een bammetje eten. Want om 1300 uur komt scrapmaatje. Ik zit al op tijd beneden, dan hoor ik de bel, en het is inmiddels wat regenachtig, en dan is het lekker als je snel open kunt doen. Helaas, ik wacht en wacht en wacht. Om 13.20 uur maak ik voor mezelf een bak oploskoffie en ga boven zitten. En probeer af en toe scrapmaatje te bellen. Pas om ca. 14.20 uur krijg ik haar te pakken. Wat blijkt: ze is het gewoon vergeten. Ze had dinsdag bij de fysio een afspraak voor woensdag gemaakt bij de fysio, en de afspraak met mij stond wel in de agenda, maar ze heeft dus dinsdag en woensdag niet meer in de agenda gekeken. Ik ben best een beetje pissed off. Het is niet de 1e keer. En het voelt alsof ik heel onbelangrijk ben, beetje respectloos naar mij toe. Bah ik voel me er naar van. Doe er moeite voor, loop me te haasten, ik reken er dan op, en dan komt er niemand. Ik had andere dingen kunnen regelen, deed ik niet omdat ik zou scrappen.... Als ze dinsdagmiddag had afgebeld of had gebeld dat het later zou worden...
Ik moet er maar rekening mee houden dat ze niet komt opdagen, dan valt het mee als ze wel komt, en is het minder erg als ze niet komt........
Ik heb er altijd wel moeite mee als planningen niet lopen, dingen op het laatst niet doorgaan. Dat heeft te maken met mijn dwang om dingen onder controle te willen hebben. Ik doe mijn best om daar goed mee om te gaan. Maar soms heb je van die dagen....dan lukt dat niet zo goed.

LO just plain cute

Het zal een aantal mensen verheugen (en 1 in het bijzonder hihi) dat het lootje over de babylama eindelijk af is.
Ik was hier al mee begonnen in juli, maar ook hiermee schoot het dus niet op (niet zo verwonderlijk als je door alle omstandigheden even bijna helemaal niet meer scrapt). Vorige week met scrapmaatje weer met de LO begonnen en vanmiddag heb ik hem afgemaakt. Ik was op 15 juli in Artis. Daar zag ik een klein lamaatje rondlopen, zooo schattig. Ze blijkt pas 3 dagen oud te zijn en ze heet Inca.
De foto's aan de linkerkant van de LO zijn van een geboorte van een lama eerder dit jaar.

Het papier wat ik heb gebruikt is eigenlijk voor een liefde of vriendschap, maar bleek zo mooi bij de foto's te passen en bij wat ik in mijn hoofd had. Het embellishment aan de rechterkant is een blingbling van de Deka, helemaal leuk vind ik die.

LO wij

Als je in een scrapmood bent, moet je daar echt wel aan toe geven....
Dus vanochtend weer heerlijk zitten scrappen. Ik was al in augustus begonnen, en eigenlijk best al een eind op weg. Maar hij wilde maar niet verder.
En nu issie af. Ik ben er weer helemaal blij mee. Het is een lift uit het boek Pagemaps van Becky Fleck.

Anvulling 11 nov.
Bij deze LO gaat het met name over ons samen, onze (sterke) relatie, hoeveel we van elkaar houden. Dus wilde ik toch even de journaling hier nog bij zetten.

WIJ

Wij zijn maatjes.
We passen bij elkaar.
We vullen elkaar zo goed aan.
We verschillen genoeg, maar lijken soms ook zo op elkaar.
We houden zoveel van elkaar.

Ik wist het destijds al: wij trouwen ooit.
Vele jaren later werd dat een werkelijkheid.

En nu delen we alweer bijna 18 jaar lief en leed.
We zijn een goed stel...wij samen...jij en ik....

De oorspronkelijke titel zou zijn jij en ik, maar dat paste niet dus werd het wij.

scrapperdescrap Zzz...

Maandagochtend eerst tijdens het mail checken en internet openen een babykaartje afgemaakt. De kaart komt uit het 3Dpiramideborduurboek 4 van Action.

En dan een lesje volgen op internet. De Hybrid Quick Start Class van Jessica Sprague. Zij legt mbv videofilmpjes uit hoe alles werkt. In deze les legt ze uit hoe je elementen in Word kunt maken en deze dan kunt gebruiken op je LO.

De LO van de les had ik gezien en ik vond hem helemaal goed om te liften, dus ik ben het lesje gaan doen. Ik heb een LO gemaakt en meteen een hoop geleerd. Ik ben helemaal blij met het eindresultaat.

Missy en Dinky lagen op bed, en Missy lag met haar snuitje op de rug van Dinky, beiden in diepe slaap (vandaar de titel: Zzz...). Ze zijn volgens mij een beetje verliefd op elkaar (vandaar het love-element en de hartjes), liggen graag bij elkaar, likken elkaar schoon, en Missy komt soms bij Dinky en wrijft dan met haar hele lijfje langs Dinky. Ze zijn zo schattig samen.

Voor het eerst in hele lange tijd heb ik in mijn eentje kunnen scrappen zonder me af te laten leiden door wat nog moet gebeuren of door een dipje. Ik heb evengoed tussendoor een aantal kleinere dingetjes gedaan, wat opgeruimd, uitgezocht, ed. Maar op een goede lekkere manier. Ik heb een fijne dag zo gehad.

klussen

Zondag: een lekker lui dagje, lekker in jogging, en we wilden 's middags een film of wat van opgenomen series kijken. Tot we net wat bammetjes op tafel hadden gezet en de telefoon ging.

't Was grote vriend, of ie kon komen om het raam af te maken.

Hij heeft voor ons het slaapkamerraam gerepareerd en het moest nog 1x geschuurd worden en goed in de grondverf gezet worden, zodat we de winter door kunnen en hopelijk van het voorjaar het hele huis kunnen schilderen.

Dus hij kwam, eerst natuurlijk koffie en dan aan het werk. Eerst schuren en dan schilderen.

En natuurlijk daarna iets drinken. Gelukkig is het nu klaar voor de winter.

babykaarten en hoofdpijn

Vrijdagmiddag heb ik lekker babykaarten zitten maken. Gewoon simpele kaarten, niet te veel nadenken. Waardoor ik tijdens het knippen en plakken lekker heb kunnen luisteren naar een luisterboek: Robin Cook.

Deze kaart komt uit Mijn Hobbykaart 16.

Deze kaart was al geborduurd (patroon Chrissie basismal 3), dus hoefde ik alleen maar het plaatje te zoeken, knippen en plakken.

Deze kaart is uit knipvellenboek 4 van de Action.

Zaterdag was hubby vrij, maar ik werd wakker met hoofdpijn en die wilde maar niet weg.

Dus niet veel gedaan die dag...

beetje van alles en een hoop was

Gister heb ik de hele dag een beetje van dit, een beetje van dat en een hele hoop was gedaan. Pfff alle was van de rekken gehaald, opgevouwen en in de kasten. En weer verse wassen gedraaid en opgehangen. Tussendoor op zolder diverse dingen opgeruimd en uitgemest. En op de hobbykamer ook het een en ander aan klein spul opgeruimd, mail geschoond, kaartje geknipt en weer een stukkie verder gekomen met de lamababyscrap.
Kortom zo'n dag dat je niet weet wat je allemaal gedaan en als je het gaat opnoemen is het eigenlijk best heel veel.

auto-aanpassingen en scrappen

Woensdagochtend ben ik op zoek gegaan naar auto-aanpassingen. Wat een gedoe. Niet de aanpassingen zelf, lang leve vriendje google. Maar de regels van gemeente en UWV enz. Zoekt en gij zult vinden, maar niet heus.
Ik ben om half 12 gestopt....om eindelijk te douchen, anders werd het alleen maar later en later.
En ik moest rond 13.00 uur klaar zijn.....om te scrappen. Met mijn scrapmaatje, voor het eerst weer na 4,5 maand. Ze kon steeds niet door vacantie, verbouwing, pijn in het lijfje, ed. En gelukkig is alles achter de rug, dus ze komt weer elke week. Ik heb haar gemist, dus ben superblij dat ze weer komt. Eerst drinken we beneden een bak koffie. Missy ligt op de scrapkoffer van scrapmaatje te slapen. Ze wordt natuurlijk wel wakker zodra je met een camera gaat zwaaien.

Daarna snel naar boven, de verdere middag scrappen en vooral beppen.

Het was supergezellie, en ik ben ook nog eens lekker opgeschoten met de lamababyscrap.

sjucht admin en hh

Vandaag eindelijk weer een dag het huis voor mij alleen, sjucht, na weeeeeken.
Ik had natuurlijk eerst weer het nodige papierwerk uit te zoeken, grrrrrr. Als bedrijven eens mee zouden werken en vooral iets overzichtelijker, zou het een stuk makkelijker zijn.

Ik heb vanmiddag het huis maar weer eens doorgestofzuigd. Niet het leukste werk, maar het was supernodig........ik heb de knop op de stofzuiger maar op maximaal gezet.....

Tot grote vreugde van de poezels heb ik een hele vracht muizen en balletjes overal onder vandaan gehaald. Ben benieuwd hoe lang (kort) het nu weer duurt voor alles onder de kasten ligt....

dinnetje en poezelliefde

Gister kwam dinnetje naar ons toe. Hubby was nog thuis. We hebben eerst lekker koffie met een stuk banketstaaf genomen, mjammieeee. Helaas moesten we na het bammetje eten even naar de tandarts met hub, maar gelukkig duurde dat niet zo lang. Daarna ff met zijn 2 naar de winkels, en toen we thuiskwamen weer een bakkie doen. We hebben eind van de middag lekker gegeten (eehhh gesnackt?) en toen moest dinnetje weer naar huis.

Hub is zijn ei weer kwijt, die heeft de halve dag tegen dinnetje aangebept, tot beetje verdriet van ondergetekende. Ik had gehoopt op een uurtje handicap en daarna lekker gezellig, maar helaas. Volgende x beter zullen we maar zeggen.

's-Avonds loop ik langs de slaapkamer en zie ik 2 poezels op bed liggen. Missy ligt heerlijk met haar koppie op Dinky, die 2 liggen vaak samen, zooooooo lief.

poezenpedicure

We hebben vanochtend de nagels van de poezels onder handen genomen.
Hubby krijgt er af en toe wat meer moeite mee, dus moest ik uiteindelijk 1 poot van Missy zelf doen. Pfff ik vind het al erg om de poezels vast te houden op de schoot van hub en dat hij ze dan knipt, maar zelf doen.....
Ik heb het 2 jaar terug ook al eens moeten doen, toen hub in het gips zat met zijn hand. En toen was het me gelukt (alle 4 poezels, wat kan een mens dan toch trots zijn op zichzelf) en gelukkig ging het me nu ook goed af.
Missy lag te draaien en te vechten bij hub op schoot, en ik kreeg haar niet goed in haar nekvel vast.
Ik ben zelf met haar aan de eettafel gaan zitten en het ging zowaar nog redelijk makkelijk en snel. Ik knip dan wel maar een heel klein stukje af, ik durf dus echt niet zover als hub te gaan. Maar het is me gelukt!!!!
[NB op de foto staat het pootje van Krieltje]

ouwe film kijken

Een lekker rustig dagje vandaag.

Aan het eind van de ochtend zijn we samen even een boodschapje gaan doen in de winkelstraat achter ons.

Niet te lang, voor hubby is het vrij intensief om te lopen over de stoep (helaas niet altijd even mooi strak gelegde tegels), en het is toch redelijk druk en mensen lopen hem zo omver als ie niet uitkijkt.

Daarna hebben we een bammetje gegeten en dan ben ik ff snel de laatste boodschappen gaan doen bij de supermarkt.

En 's-middags hadden we zin in een film. Dus we zijn in de doos ouwe videobanden gedoken. The fugitive, altijd leuk......helaas is de band zo slecht, das geen kijken. Die band kan weg. Nog een band gezocht...Cujo....zolang geleden dat ik echt geen idee meer heb van de film (alleen dat er een grote boze enge hond in zit). Het begin van de band is zonder beeld, heel apart.... Maar dan komt er beeld en zowaar nog goed ook, dus we kijken de film. Alhoewel behoorlijk gedateerd is het toch superleuk om zo'n oude film te kijken.

poezelplezier en schoenenleed

Ik zal het maar niet over goede voornemens hebben........

Vanmiddag ging Missy op de trap zitten. Hubby loopt de keuken in en wil Missy kriebelen. En ze laat het toe, ze gaat helemaal met haar koppie hard tegen zijn hand aan, zo lief, zo schattig.

We genieten hier zo van, Missy is niet zo aanhankelijk, loopt erg snel weg als je haar wilt aaien.

Woensdagmiddag moesten we weg, en ik had maar bedacht dat ik na een half jaar slippers toch maar een keer moet accepteren dat het najaar is en kouder wordt. Dus sokken en gympen aan.

La open, gympen eruithalen, brrrr er zitten nog sokken in (foutje bah), schoenen aantrekken. Bah die zitten niet zo lekker, maar ja, het is een te lange middag om op blote voeten in slippers te gaan. Uiteindelijk is het wel te doen.

Maar als ik aan het eind van de middag boodschappen ga doen, doet het eigenlijk zeer aan mijn enkels. Grrrr dit is geen doen. Ik moet zeer binnenkort maar ff om de hoek voor nieuwe gympen gaan kijken.

Vrijdagmiddag trek ik de gympen aan, sjips, dit doet wel erg veel pijn aan mijn enkels. Dat kan toch niet kloppen. Ik trek snel een paar laden open, en ik zie een paar vrij nieuwe zwarte gympen staan. Ik trek de ouwe uit en het gevonden paar aan. Sjucht dit zit lekker. Wat een sufferd, ik was gewoon totaal vergeten dat ik nieuwe gympen had gekocht en al had gedragen ook. De ouwe zomaar een keer in de la gemikt en nooit meer aan gedacht. Ik haal de veters er maar meteen uit en zet de gympen maar meteen bij het afval.

Sjo ik kan weer met een gerust hart met warme voetjes naar buiten.

Als ik foto's neem van de schoenen (in het kader van dagelijks foto's nemen, maar dat is dus geen voornemen), gaat Krieltje in de kattenbak liggen, gek beest.....

het gaat goed met alle poezels

Ik moet natuurlijk als eerste ff melden dat alles goed gaat met de poezels.

De tweeling is inmiddels al erg groot gegroeid, ze zijn nog steeds erg schattig, met heel lieve snuitjes en ook nog steeds megasupergiga-ondeugend.

Krieltje:Missy:

Dinky speelt toch wel regelmatig met de tweeling, en af en toe rent ie hard voorbij met 1 van de 2 kleintjes hard achter hem aan.....de held....

Pucky komt niet meer boven, ze blijft nu steeds beneden, ligt lekker rustig op 1 van haar vaste plekjes, ze is dichtbij de eet- + waterbakjes en de kattenbak, en ze wordt niet geplaagd als ze ligt te slapen. Doordat de anderen (vooral Dinky) veel boven zijn kan ze ook redelijk ongestoord naar de bak, en naar de keuken.

tis een tijdje geleden.........

dat ik geschreven heb. Het is druk, nee..meestal lijkt het druk. En het ergste is dat ik geen idee heb waarmee. Soms ook wel, en dan stort ik zowat overspannen in elkaar. Het is eigenlijk heel erg met me. Ik zit af en toe in een megadip, dingen vliegen me aan, ik ben niet vooruit te branden en soms zit ik een een halve dag met dreigende huilbuien. Bah.
Terwijl het eigenlijk ook best goed gaat...rara...waarom voel ik me dan af en toe zo rot?
Ik wil weer proberen om tijd te maken om te bloggen, te beginnen met NU.
Om dingen van me af te kunnen blazen. En vooral om juist de leuke dingen die er zijn op te schrijven.

scrapsjoppuhhhhh

We zijn vandaag een beetje op tijd uit bed gekomen, lekker rustig eerst koffie gedronken, echt alles op zijn zondags gedaan, geen gehaast of niks dus. En ff over 10 waren we er helemaal klaar voor....voor een 'dagje' scrapsjoppuh. Ca. 110 km later kon ik me helemaal uitleven in een grote scrapwinkel. Ik heb natuurlijk weer nuttige, maar vooral leuke dingen gescoord. Helemaal prettig was de aanbiedingshoek, sjees wat stond het vol, wat een hoop afgeprijsde spullen. Daar heb ik een verpakking met leuke vormen chipboard uitgehaald, een verzameling scrapbladen (ik verslaafd aan leeswerk?...hoe kom je erbij?), een leuk blok pet-papers en een prachtig blok mooie papers.
Ik heb gelukkig het maartnummer van CK gevonden, die had ik nooit gehad vanuit mijn abo en kon ook niet meer nagestuurd worden. Een setje clear stamps met diverse pijlen en 2 setjes met met date- en journalingstamps (verslaafd aan dat soort clearstamps? ook niet hoor, welnee, hoe kom je er toch bij?). Ik moest nog wat platen voor de big shot hebben, paar rolletjes dymotape, en toen maar snel naar de kassa. Ik heb mijn verjaarsgeld er doorheengedraaid, maar kreeg als troost bij de kassa nog een leuk pak met papers cadeau.
We zijn lekker op tijd weer thuis, worden door alle poezenkinderen verwelkomd. Lekker op de bank, de vermoeide voetjes omhoog en aan de koffie.
Ik ben helemaal superblij met de aankopen van vandaag!

Lief!

Deze LO moet ik gewoon ff laten zien. Deze foto had ik in april gemaakt en de tweeling staat er zoooooo lief op, die moest ik wel scrappen. De twee meiden liggen op de rugleuning van de bank te slapen, Missy ligt met haar koppie bovenop Krieltje. Ik vind persoonlijk lootje errug goed gelukt, het paper komt uit een pakket kattenpapers en staat mooi bij de kleurtjes van de poezeltjes. Op de ene kleine foto zie je hoe de poezeltjes samen liggen, en op het andere fotootje zie je mij met Missy, die ging verliggen na het nemen van de andere foto's.

het is vacantie

Het is vacantie, lekker een weekje vacantie vieren.

We voelen ons allebei gelukkig goed, dus we kunnen ook lekker dagjes weg en dingen doen.

We hebben gister gepraat over het feit dat hubby zelfs bijna niets kan doen, voor alles moet ie vragen of ik hem even wil helpen. Waardeloos. Sommige dingen kun je niets aan doen, maar er zijn dingen die we wel kunnen verhelpen.

Alle oorlogsboeken en docuspul staan op zolder. Daar we geen traplift voor de zoldertrap krijgen en hem zelf niet kunnen betalen, hebben we besloten om een aantal boekenkasten naar beneden te halen, zodat in ieder geval alles van hub beneden staat, hij kan het zelf pakken als hij wil, en hoeft mij dus niet om hulp te vragen.

Dus vanochtend al lekker op tijd sta ik al op zolder. Eerst alle oorlogsboeken naar de 1e verdieping, alwaar hub ze uit kan zoeken. Welke gaan naar de boekenkamer (oorlogsromans) en welke naar beneden (docu's ed). Een groot deel kan gelukkig meteen in zijn geheel naar beneden, dan kan ik meteen doorlopen, de volgende trap af.

Intussen heb ik de inhoud van 3 boekenkasten verdeeld over de andere kasten op zolder en een aantal verhuisdozen (lang leve verhuisdozen, das echt handig voor opslag op zolders ed). Dan de boekenkasten naar beneden sjouwen...ik moet het alleen doen, gelukkig zijn ze leeg niet zwaar. De boekenkasten schoonmaken, op hun plek zetten, restant uitgezochte boeken naar beneden halen en dan kunnen de kasten worden ingedeeld. De 2 witte boekenkasten komen in de eetkamer te staan met alles van oorlog erin. Hub zet alle video's op een dubbele rij en het valt mee: het is wel teveel voor 1 kast, maar nu is er nog wel ruimte over. De lichtbruine kast komt in de hoek van de zitkamer te staan. Daar zet ik voorlopig alle nog te lezen boeken in die we hebben gehad of gekocht (stonden eerst in 2 verhuisdozen = niet gezellig in de woonkamer).

Het resultaat zijn we blij mee, ok we hebben nu bijna helemaal geen lege muren meer, alles staat vol. Maar hub heeft in ieder geval weer een klein stukje zelfstandigheid terug!

En ik...ik zit uitgeteld op de bank, pfff das toch een heel werkje hoor op een warme dag. Gelukkig is het af, ook op zolder is alles meteen weggeruimd, en ik kan tevreden met onszelf lekker onder de douche stappen.

ziek geweest en de opruimwoede gaat gewoon door

De tijd blijft maar voorbij vliegen.....zoals altijd.....

Hubby is 3 weken ziek thuis geweest, het begon met griepverschijnselen die maar niet overgingen en daarbij kwamen duizeligheid en zware hoofdpijnen en het eindigde met de diagnose bijhoofdsholte--of zoiets--ontsteking en een antibioticakuur. Hub baalt enorm: het lijkt wel alsof bij hem altijd 'normale' dingen langer duren voor het over is. Maar gelukkig kan ie weer lekker naar het werk. Met als leuk vooruitzicht: in deze week maar 3 dagen werken (niet eens achter elkaar ook) en dan een week vacantie = goed geregeld hihi.

Ik was met Pasen door mijn rug gegaan, pfff wat deed dat zeer. En tot mijn schrik vierde ik eind april mijn verjaardag en schoot het net na de lunch weer in mijn rug. En dit keer had ik er langer last van. Bah, het schiet niet op, ik ben niet gewend aan pijn hebben, heb er geen geduld voor, geen tijd voor, grrrrr.

Gelukkig allebei weer beter en het 'normale' leven is weer begonnen.

Ik ben hevig bezig met het opruimen en uitmesten van de hobbykamer en daar begint ook lekker schot in te komen.

Eind april was ik bezig met het uitzoeken en op kleur (ipv op merk) sorteren van mijn A4 karton. Wat een klus...wat een hoop karton heb ik eigenlijk....

Inmiddels ben ik bezig met het op kleur sorteren van het A5 karton. Ik heb al servetten en stofjes uitgezocht en ingeruimd. Nou ja, ik heb al zoveel gedaan, teveel om op te noemen, ik sta versteld van mezelf. Ik had al jaaaaaaaaaren dat ik het allemaal wilde uitzoeken en opruimen, maar het kwam er nooit van, en eind december 2008 kwam het er ineens van....de opruimwoede sloeg toe. En het gaat in vlagen, maar wel gestaag. Ik moet natuurlijk ook wel eens andere dingen doen, maar ik ben supertrots op mezelf. Zelfs weggooien lukt goed.......

het gaat gelukkig goed met Missy

Ik krijg nog steeds de kriebels als ik denk aan vanochtend......als ik er niet net langs gelopen was... hub had het echt nooit gemerkt...voor het te laat was...dan had Mis het niet overleefd....brrrrr.

Gelukkig is alles goed met haar, ze heeft de hele dag verder gewoon als altijd gedaan: geslapen, gespeeld, gegeten, etc.

Ik heb vanmiddag heerlijk zitten scrappen, scrapmaatje ging weg, ik bleef even beneden hangen bij hub, toen ik even later bovenkwam had de tweeling een leuk scrapfibertje gepikt vanaf mijn bureau...het lag op de overloop met 1 nat uiteinde....de boeven...

De foto die ik aan het scrappen ben is van een slapende tweeling, ze liggen zo superlief bij elkaar.

Ze liggen vaak bij elkaar te slapen en dan natuurlijk altijd geheel of gedeeltelijk over elkaar heen: zoooooooooo lief. Missy ligt hier met haar kop bovenop Krieltje.

ontsnapt aan de dood

We zijn vanochtend zo giga geschrokken: Missy is ontsnapt aan een vreselijke dood.

We kreunden ons uit bed, ik was bezig met aankleden, haastig, ff snel een jogging aan, ik moet op woensdag de vuilnis buiten zetten, en ze zijn er niet altijd op dezelfde tijd, ik weet nooit of ik dan wel op tijd ben.

Ik loop om het bed heen, op dat moment zie ik Missy.....met haar koppie kennelijk klem, tussen 2 stangen van het bed.....ze spartelt en vecht om los te komen.....de volgende seconde realiseer ik me dat hub op bed zit en het bed laat zakken.....ik gil meteen: omhoog omhoog het bed omhoog....hub reageert godzijdank onmiddelijk en het bed gaat omhoog....Missy schiet er tussen uit en naar beneden.....ik erachteraan....als ze maar niets mankeert......

Ze ligt eerst achter de bank, en dan eronder. Ik trek haar voorzichtig onder de bank uit en hou haar dicht tegen me aan. Ze lijkt niets te mankeren. Hub komt dan ook beneden en zegt dat we naar de dierenarts gaan voor de zekerheid. We besluiten om eerst zoals altijd de poezels eten te geven, kijken of ze eet, en hoe ze loopt en reageert. Gelukkig gaat ze meteen naar de keuken, en wacht bij de bakjes, zodra er eten staat gaat ze meteen eten. Daarna gaat ze onder tafel liggen. Zodra we tegen haar praten of haar aaien, gaat ze meteen heel hard spinnen en met haar koppie tegen onze handen aan. Even later komt ze (zoals altijd) op de bank liggen, dicht tegen mijn benen aan, ze spint keihard.

We besluiten om het goed in de gaten te houden, en dan kunnen we later op de dag alsnog naar de dierendok gaan. Als ik het weer voor me haal, zat er toch wel veel ruimte om haar nekkie, alleen voor haar koppie was het te smal om terug te kunnen trekken, ik denk dat het met een sisser is afgelopen....gelukkig.....ik moet er niet aan denken om haar te moeten missen....

een lapjestweeling

Pfff wat gaat de tijd toch vreselijk snel. Er is best veel gebeurd, ik wilde steeds wel tijd maken om een stukje te schrijven, maar dan was er weer iets anders.......

Het kost natuurlijk ook best wel wat tijd om een blog bij te houden, tenminste als je alles een beetje chronologisch wilt doen en met foto's erbij.......

Ik was net aan het bedenken dat ik eigenlijk wel weer een stukje kon gaan schrijven, krijg ik zowaar een reactie met: jammer dat je niet meer schrijft.........yeah iemand leest mijn blog {knipoog}.

Maar goed, bij deze dus.

Ja, de poezeltjes zijn inmiddels al behoorlijk groot. Maar toen we ze ophaalden uit het asiel, tjeeminee wat een poezelige ukkepukjes waren het toen nog.

We mochten kiezen uit 3 minipoezeltjes, 1 cypertje en 2 lapjes.

Hubby zei meteen: de 2 lapjes, een cypertje hebben we thuis al. Maar gut, het cypertje was ook zo schattig.......

Toen bleek dat de mensen voor het laatste kitten nog niet gekomen waren, ze waren erg laat....zouden ze nog wel komen.....

We hebben de afspraak gemaakt, dat als ze niet kwamen opdagen dat wij dan gebeld zouden worden, dan kregen we het laatste kitten, dat schattige cypertje ook.

We gingen dus naar huis met 2 superschattige lapjes in een reismand. De ene ging lief liggen, maar de ander bleek al gauw een carriere te willen opbouwen als ontsnapartiest.....die dacht met je carriere kun je niet vroeg genoeg beginnen............

In de auto begonnen we over de namen, en al gauw vonden we dat het rustige dametje achterin een echte Missy was, en de ander was wel een Krieltje.

Thuis hebben we ze eerst meteen op de kattenbak gezet, en daarna lekker met ze geknuffeld.

op de foto: Krieltje bij hubby

En al gauw had hubby het idee dat ie dus echt niet wilde werken, dat ie echt wel lekker thuis wilde blijven. Hij belde meteen met zijn werk, we zijn bevallen van een lapjestweeling, zou het kunnen, zou hij vrij kunnen krijgen?

op de foto: Missy bij mij

Zijn collega's moesten vreselijk lachen, en jawel, hij werd met zwangerschapsverlof op de kaart gezet..............(ik weet het, had eigenlijk ouderschapsverlof moeten zijn, maar daar dachten ze niet aan).
Hubby kon lekker thuis blijven en het was super!!!!

Ik word morgen weer (poezen)mama

Mijn 1e voornemen wat betreft het blog was dat ik me niet wilde opjutten om te moeten schrijven. Het schrijven is leuk, ik doe het voor mezelf. Als er mensen meelezen zou ik dat leuk vinden (nog leuker als ik het ook zou weten.....dit is dus een hint!!), maar hoofdzakelijk schrijf ik voor mezelf. Ik had mezelf beloofd dat ik alles zo chronologisch mogelijk zou doen, zoals een dagboek, en dan misschien niet dagelijks, maar toch weer zoveel mogelijk bijschrijven.
Maar ineens heb je zo'n periode waarin je het vreselijk druk hebt met van alles. Ik wil wel schrijven, maar op de een of andere manier kwam het er dan niet van. En is er weer een maand voorbij.
Ik schrijf niet verplicht, niet verplicht, niet verplicht. Zo...dat is eruit.

Over al die andere leuke dingen schrijf ik nog wel...misschien...ik zie wel....
Maar nu plof ik bijna...ik stuiter weer door het huis....ik word namelijk weer mama....poezenmama.... van 2 kittens, 2 meisjes....morgenochtend gaan we ze ophalen.
Het is een nest van 4 in het asiel en er is 1 mevrouw voor ons, die heeft de 1e keuze, ze wil er 1. Daarna hebben wij de 2e keuze. Het is een nest van 3 lapjes en 1 cypertje, en ik heb dus geen idee hoe het kleine gespuis eruit ziet.
Zoooooooooooo spannend. En eigenlijk hadden we vanmiddag al gekund, maar hub heeft de middagdienst, die is net naar zijn werk vertrokken. Morgen heeft ie ook de middag, en kunnen we dus 's ochtends wel naar het asiel. Jammer van vandaag, maar ja, 1 dagje wachten moet kunnen....toch.....oh ik knap zowat, zoooooo ontzettend leuk vinnik het......

tussen kerst en oud en nieuw

Na de kerst moet hubby dan meteen weer naar het werk.
Ik heb in de mail een leuke aanbieding van mijn internetprovider gevonden: ik kan een digitaal fotoboek maken en thuis laten komen voor alleen de verzendkosten van € 2,95. Ik denk er goed over na, en al snel beslis ik dit ik echt gebruik moet maken van die aanbieding. Ik scrap langzaam, en heb dus echt geen tijd om alle foto's die ik maak te scrappen, en van het idee om een soort overzichtlootjes te maken van een bepaalde week of maand komt ook niet zoveel.
Ik ben de laatste tijd heel erg bezig met het verlies van Grommel en vooral Pasja. Ik mis die knuffels enorm. Vooral Pasja was giga aanhankelijk, en was erg vaak bij me. Het lijkt me leuk om alle foto's van deze 2 lieverds in een album samen te hebben, ze horen bij elkaar, kwamen samen uit het asiel. Ik download het fotoboekprogramma en zoek de foto's bij elkaar die ik dan gebruiken wil. Ik huil weer veel, ik mis ze zoo ontzettend... Ik denk dat dit ook wel weer goed is voor me, laat de tranen maar komen, dit is ook een manier om het te verwerken.
Ik probeer een zo mooi en volledig mogelijk album te maken. Tis nog best een werk. ik ken het programma natuurlijk nog niet, maar door het ermee werken, leer ik de mogelijkheden ervan wel aardig kennen. En het is leuk om te doen. In het nieuwe jaar ga ik het afmaken en dan bestellen. Ik ben superbenieuwd hoe het fotoalbum er dan in het echt uit ziet.

Kerst

Dit jaar heeft hubby per ongeluk de kerstdagen vrij. En ook de dag voor kerst. Bij mij gaat het meteen fout in me koppie hihi ik denk de dag voor kerst de hele dag dat het al 1e kerstdag is...
We vieren kerst op onze manier, dat wil zeggen in makkelijke kleren, doen wat we willen, waar we zin in hebben. We houden allebei niet zo van het opzitten en pootjes geven. Jaren hebben we door mijn werk alleen maar de 2 kerstdagen zelf vrij gehad, en dan gingen we liever niet op visite, maar wilden dat liever lekker thuis met de poezen vieren in alle rust. En de laatste paar jaren werkt hubby steeds op kerst, zodat de kans groter is dattie met oud en nieuw thuis kan zijn.
We hebben al sinds jaar en dag een stiekeme verslaving...zoete kerstfilms kijken...heerlijk. Zodra de kerst-tvgids binnen is, moet er gestreept worden, alle kerstfilms die ons leuk lijken worden aangestreept, en er moet af en toe gepuzzeld worden, welke films nemen we op, en welke programma's kijken we...ik zei het al: verslaafd...echt vrij ernstig..al zeg ik het zelf...
We hebben een heerlijk rustige kerst. Met lekkere hapjes...we kijken veel kerstfilms, in alle varianten, veel aandacht voor de poezen...wat een heerlijke tijd is dit toch.
Hub had bekend dattie nog nooit The sound of music helemaal had gezien...hihi dat kan natuurlijk niet, dus we hebben dit jaar de film gekeken, en hub heeft hem echt helemaal af gekeken. En zegt na afloop: nu weet ik weer waarom ik hem nooit gekeken heb...dit had makkelijk in 1,5 uur gekund...nooit meer....
Maar we hebben een heerlijke kerst, we nemen echt de tijd, en doen heerlijk rustig aan, we genieten...

de laatste dingen voor kerst

Door het onverwachte bezoek van dinnetje wordt de dinsdag voor kerst een stukje chaotischer dan gepland. 's Ochtends moet ik eerst naar het winkelcentrum om een overschrijving te regelen. Grrr, het schijnt niet te kunnen, tenminste niet gratis (waar is die goeie ouwe tijd, toen de bank nog om de hoek zat en je allerlei dingen gewoon aan het loket kon regelen). Waarom heb ik destijds geen overschrijvingsformulieren aangevraagd??
Maar gelukkig wordt er een uitzondering (echt eenmalig hoor!!) gemaakt. Ze maakt het bedrag gratis voor me over, en vraagt meteen een overschrijvingsformulieren aan. Ik vraag meteen maar een paar enveloppen, waarmee ik ze dan kan opsturen, je kunt ze maar vast in huis hebben... dit overkomt me niet nog eens.
Dan hol ik de winkels door. Ik vind een dvd van Jeff Dunham (je weet wel, die van the dead terrorist). Helemaal gaaf, ik neem hem mee, die kan onder de boom voor hubby, heb ik toch een cadeautje voor hem onder de boom. En ik laat me verleiden om toch maar weer 2 halve oudejaarsloten te kopen...iets met niet wagen...het zal je toch maar gebeuren...dat die grote klapper wel op jouw...eehhh mijn lot valt...
Als ik daarna naar huis ga, ben ik de hele ochtend alweer kwijt, sjees wat gaat die tijd weer snel. Snel een paar wassen draaien, en natuurlijk nog boodschappen doen.
Dit jaar hebben we besloten om geen kerstdiner te doen, maar gewoon lekkere hapjes. Normaal hebben we wat nootjes en toastjes, ed, en eigenlijk heb je dan al snel zoveel gegeten, dat we niet echt veel honger hebben...dus lijkt ons dit wel een goed plan. Het is in de winkels vrij druk, maar bij de kassa valt het dan weer reuze mee, dus de boodschappen zijn best snel gehaald.
Snel de dvd en de loten inpakken en onder de boom leggen. Liggen er toch nog cadeautjes onder de boom...
Ik heb alweer jaren geleden een aantal doosjes en dozen ingepakt in prachtige papiertjes, en die nepcadeautjes liggen dan altijd onder de boom. Leuk gezicht. Maar Dinky knalde de cadeaudozen dwars door de kamer vorig jaar. En dit jaar heb ik ze niet gevonden...geen idee of ze gewoon in een grote doos op een andere plank staan...of zijn ze zo beschadigd vorig jaar dat we de dozen weggemikt hebben...ik kan het me niet herinneren...ik had ook geen zin om te zoeken, dus er lagen dit jaar geen cadeautjes onder de boom...en nu dus toch weer 2...
Volgend jaar ga ik weer dozen inpakken, gewoon grotere waar Dinky niet zo makkelijk mee kan spelen, dan gaat het goed...en het staat zo leuk en zo echt: pakjes onder de boom, kerst is per slot toch ook een beetje het feest van de pakjes onder de boom...