Gisteravond ff langs de msn. Dinnetje is er gelukkig ook. We beppen wat.
Dinnetje zegt dat ze morgenochtend (= vandaag dus) eerst met een zoon ff ergens heen moet, maar voor 12 uur op msn is, op de hk, en dan gaan we samen scrappen. Is goed, maar ik twijfel of ze er wel voor 12 is, meestal komt er iets tussen en 'zie' ik haar pas uren later weer. Ze verzekert me dat ze er echt voor 12 zal zijn.
En dan wil dinnetje tussen neus en lippen door weten wat ik allemaal morgen van plan ben. Hoe laat hub naar zijn werk gaat. Of ik nog boodschappen moet doen, enz. Ze vertelt zelf dat ze morgen niet hoeft te koken, dat ze erg makkelijk eet, maar wil eigenlijk niet vertellen wat dan. Normaal gesproken vraagt ze nooit zo ver door, en vertelt ze gewoon wat ze gaan eten, dus ik vraag of ze toch niet miss van plan is om morgen naar me toe te komen. Neeeee, ik moet toch eerst met zoon weg... We spreken af dat we elkaar voor 12 op de msn zien....met koffie....maar wel echte koffie....om ca 1000 uur.... Ik vertrouw het voor geen cent...als ze bij me komt, wil ze altijd echte koffie na de lange reis, als we op de hk zitten drinken we meestal oplos...morgenochtend miss toch maar meteen onder de douche springen als hubby weg is (ipv een uurtje later, wat ik wel doe als ik toch geen afspraken heb en niemand verwacht)...
Vanochtend ff voor 8 gaat de telefoon. Hub neemt op. 'T is verkeerd verbonden....ah nee, niet vertellen, mag het eigenlijk niet zeggen...dinnetje staat op station...
Hij weet gelukkig hoe ik ben, en het blijft evengoed een leuke verrassing, ook al weet ik het dan nu 1,5 uur eerder dan eigenlijk de bedoeling was.
Zodra hub weg is, spring ik meteen onder de douche, ik zorg dat het bureau tegenover me leeg is, enz, enz, enz.
En dan gaat de bel: dinnetje staat voor de deur. En ze is zelfs de super nog ingedoken en heeft voor de zekerheid een half broodje gekocht (en maar goed ook hihi het was hier op), en lekker gebakjes, mjammieeeeee.
We scrappen, stempelen, borduren en vooral beppen! Drinken koffie, eten gebak en een broodje, snoepen engelse drop. Lopen door de winkelstraat, en dinnetje wil langs de kippenboer: ze tracteert op overheerlijke halve kippetjes vanavond. We smullen van de kip met wat patatjes, ook de poezen smullen mee.
We hebben een supersuperleuke dag gehad!!!
maandag 22 december 2008
zondag 21 december 2008
weer schrikken
En dan ineens dan schrik je zelf van iets. Van een bult op een rotplek, waar je 2,5 jaar geleden de bibbers in je buik kreeg, maar dat gelukkig een tamelijk onschuldige vetbult bleek te zijn.
Maar nu werd de bult groter, en het deed zeer. En het ging steeds meer pijn doen.
De huid werd rood, het ging strak staan. Het werd groot, opgezet en dik. En deed heel erg veel pijn. Zodat je eigenlijk niet meer naar de wc wil, je niet meer kunt zitten en lopen.
En dan maar naar de huisarts. En die constateert een cyste met een ontsteking. Ik moet de volgende dag terugkomen en die avond een (zit)bad nemen. Dat wil wel eens zorgen voor rijping, zodat de arts de volgende dag een sneetje kan geven, de pus kan er dan uit, spanning is er meteen vanaf. En dan ben je snel van de ellende af. Gelukkig hebben we een bad. En ik week een uur in warm water met koffie, en een boek en wat scrapleeswerk erbij.
De volgende ochtend is de bult minder groot en doet beduidend minder pijn.
De vervangende arts waar ik 's middags heen ga, zegt dat de ontsteking kennelijk vanzelf bezig is om weg te gaan. En ik kan afwachten, zolang het minder en kleiner wordt is er niets aan de hand. Wordt de cyste weer groter en/of krijg ik koorts, moet ik meteen weer bellen. Wel raadt ze aan om door te gaan met badjes nemen. Kennelijk heeft dit goed geholpen, dus kan het geen kwaad om er mee door te gaan.
Op dit moment is de cyste behoorlijk kleiner geworden en is de pijn al veel minder.
Als de ontsteking helemaal weg is, kan ik afwachten of ie weer terugkomt of niet. Als ie wel terugkomt, kan ik eventueel besluiten om de cyste weg te laten halen. Maar op dit moment is dat van veel later zorg. En hopelijk hoef ik daar niet eens over na te denken.
Maar nu werd de bult groter, en het deed zeer. En het ging steeds meer pijn doen.
De huid werd rood, het ging strak staan. Het werd groot, opgezet en dik. En deed heel erg veel pijn. Zodat je eigenlijk niet meer naar de wc wil, je niet meer kunt zitten en lopen.
En dan maar naar de huisarts. En die constateert een cyste met een ontsteking. Ik moet de volgende dag terugkomen en die avond een (zit)bad nemen. Dat wil wel eens zorgen voor rijping, zodat de arts de volgende dag een sneetje kan geven, de pus kan er dan uit, spanning is er meteen vanaf. En dan ben je snel van de ellende af. Gelukkig hebben we een bad. En ik week een uur in warm water met koffie, en een boek en wat scrapleeswerk erbij.
De volgende ochtend is de bult minder groot en doet beduidend minder pijn.
De vervangende arts waar ik 's middags heen ga, zegt dat de ontsteking kennelijk vanzelf bezig is om weg te gaan. En ik kan afwachten, zolang het minder en kleiner wordt is er niets aan de hand. Wordt de cyste weer groter en/of krijg ik koorts, moet ik meteen weer bellen. Wel raadt ze aan om door te gaan met badjes nemen. Kennelijk heeft dit goed geholpen, dus kan het geen kwaad om er mee door te gaan.
Op dit moment is de cyste behoorlijk kleiner geworden en is de pijn al veel minder.
Als de ontsteking helemaal weg is, kan ik afwachten of ie weer terugkomt of niet. Als ie wel terugkomt, kan ik eventueel besluiten om de cyste weg te laten halen. Maar op dit moment is dat van veel later zorg. En hopelijk hoef ik daar niet eens over na te denken.
soms MOET ik gewoon scrappen...LO Pretty in pink
Een hele tijd niet gescrapt, en dan ineens dan hou ik het niet meer. Dan moet ik echt scrappen.
Ik zag op de galerie van Valerie een enorm leuke lo (nav sketch 67). En die heb ik schaamteloos gelift, inclusief titel.
En ik ben er zo blij mee, ik vind hem zelf zo mooi geworden. Ondanks dat de foto's niet helemaal jofel zijn (als je snel kijkt zie je het niet zo, gelukkig).
een hele sloot kaarten
Ik heb het ook druk gehad met het maken van kaarten.
Ik moest een trouwkaart maken voor 2 mannen. 
Dat is nog lastiger dan ik had gedacht. De meeste plaatjes zijn toch wel met een man en een vrouw erop. Of met een trouwhoedje, de schoenen, nou ja, veel vrouwelijke dingen erop in ieder geval. En ze zijn vaak zoet, mierzoet. Maar hubby zegt dat zijn collega wel van de zoete is, dus eerst zie ik een kaart met een taart erop. Die maak ik (uit het blad Mijn Hobbykaart nr 1, kaart 24).
Dat is nog lastiger dan ik had gedacht. De meeste plaatjes zijn toch wel met een man en een vrouw erop. Of met een trouwhoedje, de schoenen, nou ja, veel vrouwelijke dingen erop in ieder geval. En ze zijn vaak zoet, mierzoet. Maar hubby zegt dat zijn collega wel van de zoete is, dus eerst zie ik een kaart met een taart erop. Die maak ik (uit het blad Mijn Hobbykaart nr 1, kaart 24).Maar de kaart is wel superroze...
Dan vind ik een plaatje van 2 ringen, zilver of witgoud, 
maar in ieder geval 2 ringen in dezelfde breedte, niet een duidelijke mannen en vrouwenring, en ook de kleur is goed, blauw-paars. Hub keurt het plaatje goed, dus ik borduur een leuke rand, en maak de kaart. Achteraf bleek dat de trouwauto superoze was hihi die roze taart had waarschijnlijk ook helemaal goed geweest.
maar in ieder geval 2 ringen in dezelfde breedte, niet een duidelijke mannen en vrouwenring, en ook de kleur is goed, blauw-paars. Hub keurt het plaatje goed, dus ik borduur een leuke rand, en maak de kaart. Achteraf bleek dat de trouwauto superoze was hihi die roze taart had waarschijnlijk ook helemaal goed geweest.Ik heb tussendoor een kerstkaart afgemaakt, 
die ik nog met de donderdaggroep gemaakt had. Een aantal voorbeeldkaarten had ik door tijdgebrek nooit in 3D opgewerkt. Door deze kaart af te maken, kan er meteen een hoes uit de kast, en de kaart kan bij de kerstkaarten.
die ik nog met de donderdaggroep gemaakt had. Een aantal voorbeeldkaarten had ik door tijdgebrek nooit in 3D opgewerkt. Door deze kaart af te maken, kan er meteen een hoes uit de kast, en de kaart kan bij de kerstkaarten.Dan moet ik nog een kaart maken voor een collega, die een nieuwe baan heeft. 
Ik recycle een oude kaart van mezelf. De kaart is door mijn oma weer aan mij gestuurd voor mijn verjaardag, en ik besluit om de voorkant gewoon op een nieuwe achterkant te plakken. Ik hou niet recyclen, maar ja, de originele kaart heb ik per slot van rekening ook zelf gemaakt...
Ik recycle een oude kaart van mezelf. De kaart is door mijn oma weer aan mij gestuurd voor mijn verjaardag, en ik besluit om de voorkant gewoon op een nieuwe achterkant te plakken. Ik hou niet recyclen, maar ja, de originele kaart heb ik per slot van rekening ook zelf gemaakt...En nog een collega met een nieuwe baan. 
Ze was de clown van de afdeling, hub heeft vreselijk met haar gelachen, dus het moest een clownskaart worden.
Ze was de clown van de afdeling, hub heeft vreselijk met haar gelachen, dus het moest een clownskaart worden.Een collega moet zo net voor de kerst haar vader missen.
Bah wat is dat toch altijd naar. Dus die moest een mooi rouwkaartje krijgen. Ook deze kaart komt uit Mijn Hobbykaart nr 1. (Handig die net iets snellere kaarten om te maken, en niet te veel nadenken vereist).
Bah wat is dat toch altijd naar. Dus die moest een mooi rouwkaartje krijgen. Ook deze kaart komt uit Mijn Hobbykaart nr 1. (Handig die net iets snellere kaarten om te maken, en niet te veel nadenken vereist).Natuurlijk moet ik nog een kaart maken voor mijn vader. 
We kunnen er niet heen, en das erg jammer. Dus nu moet er wel een mooi kaartje heen. Het wordt een ideetje uit Bóóórdevol nr 1.
We kunnen er niet heen, en das erg jammer. Dus nu moet er wel een mooi kaartje heen. Het wordt een ideetje uit Bóóórdevol nr 1.Met een piano natuurlijk. Embossen en snijwerk, altijd leuk om te doen, en gelukkig blijkt dat mijn ouders de kaart ook mooi vinden.
(almost) ready for Christmas
Meestal begin ik zo snel mogelijk nadat de Sint weer naar Spanje is, met de kerstversieringen. Maar op de een of andere manier was het ineens een week verder. Pfff en nog niets gepakt, zelfs de dozen staan nog op zolder...
Na het korte bezoekje lees ik snel mijn boek uit (het was nog 1 kort hoofdstuk) en dan ga ik van zolder de 1e dozen kerstspul halen. Eerst maar de keukendoos. Ik begin met de guirlande over het keukenmuurtje, die geeft meteen al zo'n fijn versierd gevoel, meteen de lichtjes aan...
En dan de boom. Sjees wat is ie toch groot. Niet zo zeer hoog, maar zo breed. De banken moeten helemaal opzij. En dan past het nog maar net. De onderkant versier ik maar gewoon niet, die zie je toch niet en het is alleen maar leuk voor de poezen...
Zaterdag de 13e lig ik tussen de middag even lekker op de bank, ff lekker mijn boek uitlezen en zodirect een bammetje erbij pakken. Daarna ga ik dan toch echt beginnen met de kerstversiering.
En dan wordt er ineens aangebeld. Staan mijn ouders voor de deur. Ze hebben een broodje mee voor het geval ik niet thuis ben. Ik zet koffie en we babbelen gezellig. Het is voor hen een soort tussenstop, 's ochtends heeft mijn moeder geraced op het circuit (!!) en na mij gaan ze op verjaarsvisite. Dus na 2 gezellige uurtjes vertrekken ze alweer. Jammer, maar ik ben blij ze nog even gezien te hebben, want we kunnen dit jaar niet naar de verjaardag van mijn vader. Hub is wel vrij, maar helaas maar 1 dag, en de dag ervoor en erna heeft ie erg vroege diensten, en dat is veel te vermoeiend om dan nog weg te kunnen, laat staan helemaal naar de andere kant van het land.
Na het korte bezoekje lees ik snel mijn boek uit (het was nog 1 kort hoofdstuk) en dan ga ik van zolder de 1e dozen kerstspul halen. Eerst maar de keukendoos. Ik begin met de guirlande over het keukenmuurtje, die geeft meteen al zo'n fijn versierd gevoel, meteen de lichtjes aan...Gelukkig gaat het versieren snel, ik heb alles voor de keuken in 1 doos bij elkaar, en nu kan ik meteen alles pakken en ophangen.
Eerst had ik alles bij elkaar per soort versiering, dus alle guirlandes, alle slingers, etc. Dan liep ik steeds door het hele huis en steeds met het het opstapje te slepen. Dit gaat echt fijner zo.
Zondagochtend lezen we eerst lekker samen. En dan ga ik 's middags verder met versieren, de zitkamer, eetkamer, etc.
En dan de boom. Sjees wat is ie toch groot. Niet zo zeer hoog, maar zo breed. De banken moeten helemaal opzij. En dan past het nog maar net. De onderkant versier ik maar gewoon niet, die zie je toch niet en het is alleen maar leuk voor de poezen... In de loop van de maandag doe ik de laatste dingen nog, en 
dan verklaar ik het versieren voor klaar.
dan verklaar ik het versieren voor klaar.time flies
Sjo, en of time flies... Alweer een heel tijdje niet geblogd. Gewoon mezelf niet de tijd ervoor gegund. En eigenlijk wel willen, maar ja, aan de andere kant, wie mist het als ik een tijdje niet schrijf...niemand volgt dit geschrijf...denk ik...
Ik ben een beetje druk geweest, met hoofdzakelijk leuke dingen geloof ik :).
Ik ben op internet gaan zoeken naar de boeken van Dick Francis. Ik ontdekte bij een grote boekenwinkel in de stad, dat de 2 nieuwste boeken er op voorraad zouden moeten staan, en natuurlijk kan ik daar betalen met mijn boekenbon.
Dus op een zaterdagmiddag ga ik naar de stad, met een heel lijstje 'to do' bij me. Allereerst naar de boekenwinkel, en jawel, de 2 boeken liggen er, en even later ben ik de happy eigenaar ervan.
Het meeste van mijn lijstje kan ik zo vinden en kopen. Het is in de stad best druk, zo net voor Sinterklaas, maar bij de kassa's valt het gelukkig mee. Dus ik ben redelijk vlot weer thuis.
Als ik (wat later) op de site van Dick Francis zelf ga kijken, zie ik dat ik alle boeken heb op 1 na!
Maar tot mijn grote vreugde is het boek nog te krijgen, weliswaar niet nieuw, maar wel 2ehands bij een internetwinkel.
Hubby zegt dat ik dat ontbrekende deel nu maar gewoon moet bestellen en dat ik het krijg voor mijn Kerst.
Dat laat ik me natuurlijk geen 2e keer zeggen, en ik vergelijk de 2ehandsverkopers op de site, en probeer daar de beste keus tussen te maken. Dan bestel ik het boek.
En tot mijn supergrote vreugde heb ik het de volgende dag al in huis. YEAHHH.
Inmiddels heb ik ze allemaal al uit natuurlijk.... Ik lees snel, en tja...nieuwe Dick Francissen...
Ik ben nog steeds aan het uitzoeken en opruimen. Ik heb 4 cadeautasjes staan (voor dinnetje, scrapmaatje, moeder en cursiste), en die raken inmiddels al aardig vol met spul waar ik niets (meer) mee doe (zoals strooizand, glitter) of waar ik heel (lees: te) veel van heb (confettino's, schudspul, stansjes). Het ruimt hier lekker op, ik zie al lege plekken op de planken, en sommige dingen zijn nu netjes uitgezocht en goed opgeruimd, zodat ik er makkelijk bij kan.
Sinterklaas is een beetje aan ons huis voorbij gegaan... hubby moest werken en ik was dus alleen thuis.
De nieuwe ID's opgehaald bij de gemeente, zonder afspraak, maar het was lekker rustig en we waren snel klaar.
Naar het ziekenhuis voor controle. Hubby heeft medicijnen tegen nachtelijke kramp in zijn benen, de meds helpen goed en verder geen bijzonderheden dus ook daar waren we redelijk snel klaar.
Er zijn op de een of andere manier niet zoveel vrije dagen lijkt het wel. En de dagen dat hub vrij is gaan erg snel voorbij. Toch een paar noodzakelijke dingen te regelen, en dat kan alleen maar op vrije dagen. En hub is toch wel moe van het werken, van de soms lange dagen en soms erg vermoeiende diensten.
Ik ben een beetje druk geweest, met hoofdzakelijk leuke dingen geloof ik :).
Ik ben op internet gaan zoeken naar de boeken van Dick Francis. Ik ontdekte bij een grote boekenwinkel in de stad, dat de 2 nieuwste boeken er op voorraad zouden moeten staan, en natuurlijk kan ik daar betalen met mijn boekenbon.
Dus op een zaterdagmiddag ga ik naar de stad, met een heel lijstje 'to do' bij me. Allereerst naar de boekenwinkel, en jawel, de 2 boeken liggen er, en even later ben ik de happy eigenaar ervan.
Het meeste van mijn lijstje kan ik zo vinden en kopen. Het is in de stad best druk, zo net voor Sinterklaas, maar bij de kassa's valt het gelukkig mee. Dus ik ben redelijk vlot weer thuis.
Als ik (wat later) op de site van Dick Francis zelf ga kijken, zie ik dat ik alle boeken heb op 1 na!
Maar tot mijn grote vreugde is het boek nog te krijgen, weliswaar niet nieuw, maar wel 2ehands bij een internetwinkel.
Hubby zegt dat ik dat ontbrekende deel nu maar gewoon moet bestellen en dat ik het krijg voor mijn Kerst.
Dat laat ik me natuurlijk geen 2e keer zeggen, en ik vergelijk de 2ehandsverkopers op de site, en probeer daar de beste keus tussen te maken. Dan bestel ik het boek.
En tot mijn supergrote vreugde heb ik het de volgende dag al in huis. YEAHHH.
Inmiddels heb ik ze allemaal al uit natuurlijk.... Ik lees snel, en tja...nieuwe Dick Francissen...
Ik ben nog steeds aan het uitzoeken en opruimen. Ik heb 4 cadeautasjes staan (voor dinnetje, scrapmaatje, moeder en cursiste), en die raken inmiddels al aardig vol met spul waar ik niets (meer) mee doe (zoals strooizand, glitter) of waar ik heel (lees: te) veel van heb (confettino's, schudspul, stansjes). Het ruimt hier lekker op, ik zie al lege plekken op de planken, en sommige dingen zijn nu netjes uitgezocht en goed opgeruimd, zodat ik er makkelijk bij kan.
Sinterklaas is een beetje aan ons huis voorbij gegaan... hubby moest werken en ik was dus alleen thuis.
De nieuwe ID's opgehaald bij de gemeente, zonder afspraak, maar het was lekker rustig en we waren snel klaar.
Naar het ziekenhuis voor controle. Hubby heeft medicijnen tegen nachtelijke kramp in zijn benen, de meds helpen goed en verder geen bijzonderheden dus ook daar waren we redelijk snel klaar.
Er zijn op de een of andere manier niet zoveel vrije dagen lijkt het wel. En de dagen dat hub vrij is gaan erg snel voorbij. Toch een paar noodzakelijke dingen te regelen, en dat kan alleen maar op vrije dagen. En hub is toch wel moe van het werken, van de soms lange dagen en soms erg vermoeiende diensten.
dinsdag 2 december 2008
2x mazzel
Afgelopen zaterdag kreeg ik 's ochtends ineens een mailtje of ik nog een kaartenmolen te koop had staan. Na mijn bevestigende mailtje kreeg ik prompt mail terug of ze die dag nog kon komen. Natuurlijk kon dat en even later was mijn laatste kaartenmolen verkocht.
Ik heb zoveel plezier van mijn kaartenmolens gehad, een heel klein piepbeetje pijn deed het wel. Het staat zo leuk en het kijkt zo handig naar je kaarten. Maar de ruimte hebben we hard nodig, en het geld gaat in mijn hobbypotje voor de beurs. Dus ik was toch ook erg blij dat nu de laatste molen ook verkocht is.
Diezelfde middag gaan we even naar de winkel hierachter in de winkelstraat. Ik bespreek dat ik voor het besteden van een boekenbon wel op internet kan bestellen, en dan de bestelling kan ophalen en betalen in de winkel. Ik roep dat ze mijn favo-schrijver (Dick Francis) niet hebben staan en dat ik daarvoor dus op internet zal kijken. Maar er blijken wel 2 boeken van hem in de winkel te staan. Ik ga kijken, maar zie dat het oude zijn. "Oh, maar die heb ik wel, degene die ik nog mis is echt nergens te krijgen, dat heb ik al wel zo'n beetje opgegeven". Toch voor de zekerheid even achterop kijken, de ene herken ik meteen, maar de andere...niet...die moet ik thuis meteen even opzoeken in mijn boekenboekje (daar staat in wat ik al heb van een behoorlijk aantal favo-schrijvers). Zo gezegd, zo gedaan. En dan blijkt dat ik dat boek inderdaad nog niet heb....me and my big mouth.... hihi.
Terug naar de winkel. Het boek blijkt niet te scannen. Het ziet er uit alsof het al vele jaren in de kast heeft gestaan. En dan zegt de kassabediende dat het wel erg lang duurt voor degene die erover gaat terug is, we moeten miss maar even een leuk prijsje maken. Nou, dat mag altijd natuurlijk. Hij zegt: 5 euro??? Dus ik roep meteen "das goed".
Ik ben superblij, het is een boek uit 1970 (oorspronkelijk). Ik heb me er suf naar gezocht, op rommelmarkten etc. En nu dan eindelijk heb ik hem yeahhhhh.
Helaas kon ik de boekenbon niet inleveren. Das balen, want we kopen (bijna) nooit nieuwe boeken, tenminste niet voor echte boekenwinkelprijzen. Ik lees zo supersnel dat ik het echt te duur vind. Af en toe kijken we in de uitverkoop of in voordeelwinkels. Ik herlees boeken wel heel vaak, dus dat zijn dan prijzen die ik er wel nog voor over heb.
Ik had met hubby afgesproken dat ik voor de boekenbon een nieuwe Dick Francis zou kopen, maar als ik op de site ga kijken, zie ik, dat ze alleen 2 engelstalige delen van Dick Francis hebben. En ik wil graag de nederlandse uitvoering. Nog maar even wachten dus met de bon...
Ik heb zoveel plezier van mijn kaartenmolens gehad, een heel klein piepbeetje pijn deed het wel. Het staat zo leuk en het kijkt zo handig naar je kaarten. Maar de ruimte hebben we hard nodig, en het geld gaat in mijn hobbypotje voor de beurs. Dus ik was toch ook erg blij dat nu de laatste molen ook verkocht is.
Diezelfde middag gaan we even naar de winkel hierachter in de winkelstraat. Ik bespreek dat ik voor het besteden van een boekenbon wel op internet kan bestellen, en dan de bestelling kan ophalen en betalen in de winkel. Ik roep dat ze mijn favo-schrijver (Dick Francis) niet hebben staan en dat ik daarvoor dus op internet zal kijken. Maar er blijken wel 2 boeken van hem in de winkel te staan. Ik ga kijken, maar zie dat het oude zijn. "Oh, maar die heb ik wel, degene die ik nog mis is echt nergens te krijgen, dat heb ik al wel zo'n beetje opgegeven". Toch voor de zekerheid even achterop kijken, de ene herken ik meteen, maar de andere...niet...die moet ik thuis meteen even opzoeken in mijn boekenboekje (daar staat in wat ik al heb van een behoorlijk aantal favo-schrijvers). Zo gezegd, zo gedaan. En dan blijkt dat ik dat boek inderdaad nog niet heb....me and my big mouth.... hihi.
Terug naar de winkel. Het boek blijkt niet te scannen. Het ziet er uit alsof het al vele jaren in de kast heeft gestaan. En dan zegt de kassabediende dat het wel erg lang duurt voor degene die erover gaat terug is, we moeten miss maar even een leuk prijsje maken. Nou, dat mag altijd natuurlijk. Hij zegt: 5 euro??? Dus ik roep meteen "das goed".
Ik ben superblij, het is een boek uit 1970 (oorspronkelijk). Ik heb me er suf naar gezocht, op rommelmarkten etc. En nu dan eindelijk heb ik hem yeahhhhh.
Helaas kon ik de boekenbon niet inleveren. Das balen, want we kopen (bijna) nooit nieuwe boeken, tenminste niet voor echte boekenwinkelprijzen. Ik lees zo supersnel dat ik het echt te duur vind. Af en toe kijken we in de uitverkoop of in voordeelwinkels. Ik herlees boeken wel heel vaak, dus dat zijn dan prijzen die ik er wel nog voor over heb.
Ik had met hubby afgesproken dat ik voor de boekenbon een nieuwe Dick Francis zou kopen, maar als ik op de site ga kijken, zie ik, dat ze alleen 2 engelstalige delen van Dick Francis hebben. En ik wil graag de nederlandse uitvoering. Nog maar even wachten dus met de bon...
Tussendoor heb ik ook een aantal kaarten gemaakt
Een kaart om dinnetje te laten weten dat we aan haar denken.
Een verjaarskaart voor een poezenliefhebber.
Een dierenkaart als felicitatiekaart voor een nieuwe baan.
Een paar snelle beterschapskaarten.
Een paar motorkaarten voor de rijschool.
Een paar snelle beterschapskaarten.
Een paar motorkaarten voor de rijschool.
LO mijn dappere wereldreiziger
Ik heb net nog een paar foto's genomen, en die hieronder geplaatst. En natuurlijk voorzien van datum en onderschrift in mijn fotomappen gezet op de pc. En daarbij vind ik zomaar nog een lootje wat ik kennelijk wel op de foto had gezet, maar nog helemaal niet hier. Dus bij deze.
De journaling is behoorlijk uitgebreid, en het is wel ff puzzelen geweest om alles echt mooi op het lootje te krijgen.
Dinsdagmiddag 25 juli 2006 zie ik hem voor het eerst in het echt…wat een schatje, en wat een snoezig snuitje heeft ie. We hebben even met de kittens gespeeld, natuurlijk de nodige foto’s genomen. En dan naar het huis van dinnetje. Nog even lekker kletsen en dan eten. Na het eten hebben we het kitten opgehaald. In een kittentuigje: lichtblauw met babyflesjes, blokjes en ABC erop. De zoon van dinnetje wil nog even met het kitten kroelen voor we weggaan.
Met de auto naar het station, een lekker stukkie rijden en langzaam wordt het steeds warmer. Poezenkind legt het zowat af. Dus bij het station eerst lekker water gegeven, met een injectiespuitje. Toen mijn rugzakje om, kitten erin, en op naar boven, naar het perron een kaartje kopen. Gelukkig lopen dinnetje en haar zoon nog even mee om te helpen met kitten en koffertje.
Als ze weggaan moet ik nog bijna 10 minuutjes wachten op de rechtstreekse trein naar huis. Helaas blijkt er vertraging te zijn. Als ‘mijn’ trein op het scherm verschijnt staat erbij: vertraging 15 minuten. Ik kan wel bijna janken. Het is snoeiheet op het perron en ik zit met een kitten van net 10 weken. Gelukkig accepteert ie het water uit het injectiespuitje goed. Ik geef hem veel water, in kleine beetjes per keer. Gelukkig komt de trein aan met 10 ipv 15 minuten vertraging. Ik stap snel in, vind een mooi plekje, en we rijden al snel weg. Als de trein rijdt is het best lekker, maar zodra de trein stil staat is het warm. Ik geef het kitten nog steeds veel water en maak een
tissue nat, waarmee ik zijn koppie een beetje nat maak. In Leiden stapt een aardige man in, die zeer veel interesse toont in mijn kattenkindje. Die is intussen alweer goed wakker en wil wel graag de boel verkennen. Maar dat kan natuurlijk niet, hij moet wel op schoot blijven. We zitten
gezellig te praten, en 2 meiden naast ons praten op een gegeven moment ook gezellig mee. De tijd gaat hierdoor nog sneller, en na een totale reistijd van ca een uur komen we aan. De man helpt me nog door mijn koffertje op het perron te zetten, zodat ik me alleen hoef te ontfermen over het kitten. Ik bel hubby, die ons komt ophalen met de auto, zodat we snel thuis zijn.
tissue nat, waarmee ik zijn koppie een beetje nat maak. In Leiden stapt een aardige man in, die zeer veel interesse toont in mijn kattenkindje. Die is intussen alweer goed wakker en wil wel graag de boel verkennen. Maar dat kan natuurlijk niet, hij moet wel op schoot blijven. We zitten
gezellig te praten, en 2 meiden naast ons praten op een gegeven moment ook gezellig mee. De tijd gaat hierdoor nog sneller, en na een totale reistijd van ca een uur komen we aan. De man helpt me nog door mijn koffertje op het perron te zetten, zodat ik me alleen hoef te ontfermen over het kitten. Ik bel hubby, die ons komt ophalen met de auto, zodat we snel thuis zijn.
pfff heeeeeel lang niet geblogd
Ik heb tot mijn eigen grote verbazing bijna 2 maanden niet geblogd, sjees wat gaat de tijd snel. Er is een hoop gebeurd (tenminste voor ons doen).
Ik ben al die tijd bezig geweest met het opruimen van diverse delen van het huis, uitzoeken, netjes bij elkaar opruimen en vooral ook wegdoen. Ik schiet zo tussen de bedrijven lekker op, maar het kost toch ook wel veel tijd, wil het toch ook meteen goed doen.
Intussen heeft dinnetje een operatie ondergaan, we hebben met spanning op de uitslag gewacht, en een traantje gelaten toen de uitslag goed bleek te zijn, een traantje van grote opluchting!
De badkamer was nog niet klaar, we zaten nog te wachten op het voegen van de rand onder de badrand, de beugels voor bij het toilet waren er nog niet, er moet nog gestucd worden in de keuken en in het trapgat. Intussen is er gevoegd, en is wat bekend is komen te staan als de never-ending-story-van-de-beugels toch tot een goed einde gekomen.
Eerst kregen we beugels met steunpoten, die bleken te kort (60 cm) te zijn. Hoe het kan weet niemand, maar verkeerde maat doorgegeven (door suffe hubby hihi gelukkig niet door mij).
Meteen lange beugels van 90 cm besteld, die heeft hubby nl op zijn werk ook, en dat is in ieder geval goed. De volgende dag kwam de loodgieter al met de lange beugels, maar na het openen van de verpakking bleek dat er wel lange beugels in zaten, maar zonder steunpoten (op de doos de bestelcode van beugels met steunpoten grrrr). Dus alle beugels weggehaald en meegenomen, en we bleven achter met grote gaten in het toiletmuurtje. Maar die middag was de loodgieter ineens weer terug, met lange poten van 80 cm met steunpoten, die had hij gevonden in de werkruimte. Die mochten we proberen. Toen hubby ze wilde proberen, natuurlijk op een vrije zaterdag, bleek dat de linkerbeugel helemaal vast zat, stond omhoog, en er was geen beweging in te krijgen. Ik heb het hele weekend regelmatig geprobeerd of ik er beweging in kreeg, maar helaas. Tot ik op maandagochtend wilde bellen, en het nog een keer probeerde, en toen schoot ineens de beugel naar beneden. Dus hubby meteen geprobeerd, en gelukkig bleek de lengte goed genoeg. De loodgieter kon gelukkig meteen langskomen, en heeft alles goed gemaakt (dit lijkt snel gegaan te zijn, maar de bewuste maandag waarop alles goedkwam was pas gister, 1 december!).
Hubby heeft zijn verjaardag een beetje gevierd. Op een zaterdag (een maand na zijn verjaardag) zijn 's middags mijn ouders gekomen, die bleven ook lekker eten, en 's avonds kwam ook een bevriend stel. Het was erg rustig, maar wel erg gezellig.
We hebben samen met de buren van paar huizen verderop een offerte gehad voor een nieuwe hete-luchtverwarmingsketel. Een enorme berg geld, maar goed, we krijgen er dan ook 3 ketels voor (we hadden er 1)..... Inmiddels is die ketel ook geplaatst, ook met de nodige problemen.
Eerst werd de hele plaatsing een week uitgesteld. En er kon pas een schoonmaak van de buizen plaatsvinden na de plaatsing (meestal is dat voor de plaatsing). Toen bleek dat de temperatuur in huis tussen de 19 en 20 graden bleef, niet hoger en niet lager.
Daarna kon de temperatuur wel omhoog, maar 's nachts koelt de boel niet genoeg af. Volgens diverse thermometers blijft de nachttemperatuur zo'n graad of 19, 18. En dat vind ik niet prettig in de slaapkamer. Ik kan niet zomaar ramen opengooien, ik moet ook rekening houden met hubby die het nu al steenkoud heeft... We zijn nog aan het experimenteren wat we kunnen doen, zonder dat hubby meteen bevriest. Intussen zegt de ketelfirma, dat het huis supergeïsoleerd is, en dat het lekker zuinig is, want de warmtewisselaar zorgt er dus goed voor dat de temperatuursverschillen in huis zo laag mogelijk zijn.......
Hubby is ook ziek thuis geweest. Die werd ineens wakker met pijn in zijn arm en schouder. Onverklaarbaar, misschien de kou, verkeerd gelegen... Hij heeft een verbrijzelde elleboog, die is zeg maar vastgezet (in gebogen houding, kan niet totaal gebogen worden, en niet totaal gestrekt worden) en daarbij is de zenuw verlegd. Misschien heeft die zenuw een optater gehad door verkeerd liggen. Hij is ca 1,5 week thuis geweest, heeft de arm en schouder zoveel als kon rust gegeven. En toen kon hij gelukkig weer zonder al teveel pijn naar het werk.
Ook is mijn scrapmaatje inmiddels geopereerd. Die moet revalideren en kan voorlopig dit jaar niet meer komen scrappen. Dat mis ik dus echt wel, elke week een middagje lekker scrappen en beppen. Ik ben meestal zelf zo druk dat ik niet echt aan de crea toe kom, gun mezelf geen tijd en rust....zoveel te doen....ik heb nog zoveel te doen.....(hier heb ik een lootje over gemaakt, tijd geleden, en af en toe moet ik mezelf weer ff herinneren dat ik wel tijd voor mezelf moet nemen).
Maatje, beterschap, ik hoop dat je snel weer uit de voeten kunt!!
Waar ik wel de tijd voor heb genomen, is een cursus via internet. Een soort journaling cursus. Hij was gratis, duurde 2 weken, en ik vond de info zo leuk dat ik me heb opgegeven (ik zie wel of het echt leuk is.....). En wat denk je? Ik vind het helemaal super. Eerst hebben we een binder gemaakt, en een mini-jotter, waarin we snelle aantekeningen kunnen maken, en ik heb ook een multomap gealtered voor de lessen, en waar ik ook de verhalen in ga bewaren. Het is de bedoeling om verhalen te schrijven, over mezelf, over de dingen die nu gebeuren (maar dat doe ik dus af en toe al...op een blog... als ik er tenminste de tijd voor neem...), en ook over vroeger. En om dingen te herinneren die je dan vergeten bent, krijg je allerlei prompts (die zitten in de binder), om je geheugen te "trickeren". En het werkt, van het 1 ga je naar het ander, en dan ineens komen er allerlei vergeten herinneringen naar boven. Ik vind het helemaal super.
Nu heb ik wel weer een extra "probleem": het schrijven kost natuurlijk ook veel tijd.........
Ik ben met dinnetje naar de hobbybeurs geweest. Het is een lange dag geworden, die heel snel voorbijging. Eindigde met zere voeten van het slenteren, maar ook met leuke scrapspulletjes. Ik heb me super ingehouden, maar heb leuke dingen gescoord. En van mijn liefste dinnetje heb ik een mal gehad, die ik kan gebruiken voor dierenlootjes, vooral leuk met de Artisfoto's (vorig jaar met dinnetje naar toe geweest en dit jaar alleen, en beide keren heeeeeel veel foto's gemaakt). Superdankjewel en dikke kus!!!
Ik had nog wel een LO afgemaakt. Het is de leuke autorit die we gemaakt hebben in de vacantie, door West-Friesland.
Tussendoor hebben we natuurlijk de gewone dingen gehad, tandartsafspraken (brrrr), allebei nieuwe IDkaarten nodig, supermarkt week dicht vanwege verbouwing, etc, etc.
Kleine gewone dingen, maar wel afspraken die allemaal op vrije dagen gepland moeten worden, en alles bij elkaar zorgen voor een gevulde agenda. We hebben toch echt te weinig vacantie gehad, en ik zie nu wel uit naar de kerstperiode.....
Ik ben al die tijd bezig geweest met het opruimen van diverse delen van het huis, uitzoeken, netjes bij elkaar opruimen en vooral ook wegdoen. Ik schiet zo tussen de bedrijven lekker op, maar het kost toch ook wel veel tijd, wil het toch ook meteen goed doen.
Intussen heeft dinnetje een operatie ondergaan, we hebben met spanning op de uitslag gewacht, en een traantje gelaten toen de uitslag goed bleek te zijn, een traantje van grote opluchting!
De badkamer was nog niet klaar, we zaten nog te wachten op het voegen van de rand onder de badrand, de beugels voor bij het toilet waren er nog niet, er moet nog gestucd worden in de keuken en in het trapgat. Intussen is er gevoegd, en is wat bekend is komen te staan als de never-ending-story-van-de-beugels toch tot een goed einde gekomen.
Eerst kregen we beugels met steunpoten, die bleken te kort (60 cm) te zijn. Hoe het kan weet niemand, maar verkeerde maat doorgegeven (door suffe hubby hihi gelukkig niet door mij).
Meteen lange beugels van 90 cm besteld, die heeft hubby nl op zijn werk ook, en dat is in ieder geval goed. De volgende dag kwam de loodgieter al met de lange beugels, maar na het openen van de verpakking bleek dat er wel lange beugels in zaten, maar zonder steunpoten (op de doos de bestelcode van beugels met steunpoten grrrr). Dus alle beugels weggehaald en meegenomen, en we bleven achter met grote gaten in het toiletmuurtje. Maar die middag was de loodgieter ineens weer terug, met lange poten van 80 cm met steunpoten, die had hij gevonden in de werkruimte. Die mochten we proberen. Toen hubby ze wilde proberen, natuurlijk op een vrije zaterdag, bleek dat de linkerbeugel helemaal vast zat, stond omhoog, en er was geen beweging in te krijgen. Ik heb het hele weekend regelmatig geprobeerd of ik er beweging in kreeg, maar helaas. Tot ik op maandagochtend wilde bellen, en het nog een keer probeerde, en toen schoot ineens de beugel naar beneden. Dus hubby meteen geprobeerd, en gelukkig bleek de lengte goed genoeg. De loodgieter kon gelukkig meteen langskomen, en heeft alles goed gemaakt (dit lijkt snel gegaan te zijn, maar de bewuste maandag waarop alles goedkwam was pas gister, 1 december!).Hubby heeft zijn verjaardag een beetje gevierd. Op een zaterdag (een maand na zijn verjaardag) zijn 's middags mijn ouders gekomen, die bleven ook lekker eten, en 's avonds kwam ook een bevriend stel. Het was erg rustig, maar wel erg gezellig.
We hebben samen met de buren van paar huizen verderop een offerte gehad voor een nieuwe hete-luchtverwarmingsketel. Een enorme berg geld, maar goed, we krijgen er dan ook 3 ketels voor (we hadden er 1)..... Inmiddels is die ketel ook geplaatst, ook met de nodige problemen.
Eerst werd de hele plaatsing een week uitgesteld. En er kon pas een schoonmaak van de buizen plaatsvinden na de plaatsing (meestal is dat voor de plaatsing). Toen bleek dat de temperatuur in huis tussen de 19 en 20 graden bleef, niet hoger en niet lager.
Daarna kon de temperatuur wel omhoog, maar 's nachts koelt de boel niet genoeg af. Volgens diverse thermometers blijft de nachttemperatuur zo'n graad of 19, 18. En dat vind ik niet prettig in de slaapkamer. Ik kan niet zomaar ramen opengooien, ik moet ook rekening houden met hubby die het nu al steenkoud heeft... We zijn nog aan het experimenteren wat we kunnen doen, zonder dat hubby meteen bevriest. Intussen zegt de ketelfirma, dat het huis supergeïsoleerd is, en dat het lekker zuinig is, want de warmtewisselaar zorgt er dus goed voor dat de temperatuursverschillen in huis zo laag mogelijk zijn.......Hubby is ook ziek thuis geweest. Die werd ineens wakker met pijn in zijn arm en schouder. Onverklaarbaar, misschien de kou, verkeerd gelegen... Hij heeft een verbrijzelde elleboog, die is zeg maar vastgezet (in gebogen houding, kan niet totaal gebogen worden, en niet totaal gestrekt worden) en daarbij is de zenuw verlegd. Misschien heeft die zenuw een optater gehad door verkeerd liggen. Hij is ca 1,5 week thuis geweest, heeft de arm en schouder zoveel als kon rust gegeven. En toen kon hij gelukkig weer zonder al teveel pijn naar het werk.
Ook is mijn scrapmaatje inmiddels geopereerd. Die moet revalideren en kan voorlopig dit jaar niet meer komen scrappen. Dat mis ik dus echt wel, elke week een middagje lekker scrappen en beppen. Ik ben meestal zelf zo druk dat ik niet echt aan de crea toe kom, gun mezelf geen tijd en rust....zoveel te doen....ik heb nog zoveel te doen.....(hier heb ik een lootje over gemaakt, tijd geleden, en af en toe moet ik mezelf weer ff herinneren dat ik wel tijd voor mezelf moet nemen).
Maatje, beterschap, ik hoop dat je snel weer uit de voeten kunt!!
Waar ik wel de tijd voor heb genomen, is een cursus via internet. Een soort journaling cursus. Hij was gratis, duurde 2 weken, en ik vond de info zo leuk dat ik me heb opgegeven (ik zie wel of het echt leuk is.....). En wat denk je? Ik vind het helemaal super. Eerst hebben we een binder gemaakt, en een mini-jotter, waarin we snelle aantekeningen kunnen maken, en ik heb ook een multomap gealtered voor de lessen, en waar ik ook de verhalen in ga bewaren. Het is de bedoeling om verhalen te schrijven, over mezelf, over de dingen die nu gebeuren (maar dat doe ik dus af en toe al...op een blog... als ik er tenminste de tijd voor neem...), en ook over vroeger. En om dingen te herinneren die je dan vergeten bent, krijg je allerlei prompts (die zitten in de binder), om je geheugen te "trickeren". En het werkt, van het 1 ga je naar het ander, en dan ineens komen er allerlei vergeten herinneringen naar boven. Ik vind het helemaal super.
Nu heb ik wel weer een extra "probleem": het schrijven kost natuurlijk ook veel tijd.........
Ik ben met dinnetje naar de hobbybeurs geweest. Het is een lange dag geworden, die heel snel voorbijging. Eindigde met zere voeten van het slenteren, maar ook met leuke scrapspulletjes. Ik heb me super ingehouden, maar heb leuke dingen gescoord. En van mijn liefste dinnetje heb ik een mal gehad, die ik kan gebruiken voor dierenlootjes, vooral leuk met de Artisfoto's (vorig jaar met dinnetje naar toe geweest en dit jaar alleen, en beide keren heeeeeel veel foto's gemaakt). Superdankjewel en dikke kus!!!
Ik had nog wel een LO afgemaakt. Het is de leuke autorit die we gemaakt hebben in de vacantie, door West-Friesland.Tussendoor hebben we natuurlijk de gewone dingen gehad, tandartsafspraken (brrrr), allebei nieuwe IDkaarten nodig, supermarkt week dicht vanwege verbouwing, etc, etc.
Kleine gewone dingen, maar wel afspraken die allemaal op vrije dagen gepland moeten worden, en alles bij elkaar zorgen voor een gevulde agenda. We hebben toch echt te weinig vacantie gehad, en ik zie nu wel uit naar de kerstperiode.....
maandag 6 oktober 2008
Rustig laatste weekje van de vacantie
En dan is het over met het mooie weer, volgens de voorspelling blijft het nu een paar dagen lelijk weer. We blijven maandag en dinsdag thuis en rommelen door het huis. Ik ben bezig met het uitzoeken van enorme stapels patronen ed in de hobbykamer. Alles netjes in mappen, en alle dubbele, alle werkcopietjes, etc gaan nu echt weg. In de gang heb ik inmiddels een gigastapel oud papier liggen. En ik heb nog 2 gigastapels liggen voor dinnetje en cursiste. Het ruimt wel lekker op in de hobbykamer, en dan kan ik ook weer door met het anders en beter indelen van mijn kasten.
We kijken ook films, dat vinden we allebei superleuk, en het weer is echt filmweer.
Woensdag is het nog steeds zo slecht weer. Maar hubby is het binnenzitten alweer een beetje zat. Dus we gaan naar een hobbywinkel, waar we alweer een tijdje niet geweest zijn. Ik had er nog een volle spaarkaart van, en ik tracteer mezelf op een iets te dure bloemenstans, die door de korting wel aantrekkelijk wordt.
Hubby verzint dat we wel donderdag naar Brabant terug kunnen, naar de scrapbookwinkel waar we de week ervoor ook waren. Dan kun je de twijfelgevallen en dat wat je vergeten bent alsnog kopen. Ik vind het prima, altijd leuk. Echte scrapwinkels hebben toch echt meer en leuker spul dan de combi hobby/scrapwinkels (is mijn persoonlijke mening).
Maar hubby besluit toch maar om niet donderdag te gaan, maar zondag, dan is het miss weer wat mooier weer, en miss ook wat rustiger op de weg.
Dus die dagen rommelen we ook lekker door, doen alleen maar waar we zin in hebben, heerlijk.
Die zondag gaan we dan naar Brabant terug. Het is ****weer, het hoost zo hard dat je af en toe niet eens de weg kan zien, en het waait ook erg hard. Gelukkig vindt hubby autorijden leuk en heeft ie er weinig van. Ik slaag weer voor een paar leuke dingen, en voldaan gaan we naar huis terug. Hier moet ik voorlopig ff op teren, het zal wel gauw pas volgend jaar zijn voor we daar weer een keertje zullen komen.
En dan is onze vacantie over. Het is een vreemde vacantie geweest. Vorig jaar zat hubby in het gips en hebben we geen vacantie gehad. En nu dan wel een vacantie, maar dan met de verbouwing, het rare weer....we zijn maar weinig weggeweest. Voorheen maakten we superveel kilometers in 1 vacantie, nu hebben we bijna niets op de teller. Maar we kijken wel terug op een echte vacantie, als het gaat om: niet naar het werk, het hh stond ook op een laag pitje, veel leuke dingen doen, zoals films, lezen, etc.
En nu...nu is het gewone leven weer begonnen, hubby is naar het werk, de wasmachine staat achter elkaar te draaien...
We kijken ook films, dat vinden we allebei superleuk, en het weer is echt filmweer.
Woensdag is het nog steeds zo slecht weer. Maar hubby is het binnenzitten alweer een beetje zat. Dus we gaan naar een hobbywinkel, waar we alweer een tijdje niet geweest zijn. Ik had er nog een volle spaarkaart van, en ik tracteer mezelf op een iets te dure bloemenstans, die door de korting wel aantrekkelijk wordt.
Hubby verzint dat we wel donderdag naar Brabant terug kunnen, naar de scrapbookwinkel waar we de week ervoor ook waren. Dan kun je de twijfelgevallen en dat wat je vergeten bent alsnog kopen. Ik vind het prima, altijd leuk. Echte scrapwinkels hebben toch echt meer en leuker spul dan de combi hobby/scrapwinkels (is mijn persoonlijke mening).
Maar hubby besluit toch maar om niet donderdag te gaan, maar zondag, dan is het miss weer wat mooier weer, en miss ook wat rustiger op de weg.
Dus die dagen rommelen we ook lekker door, doen alleen maar waar we zin in hebben, heerlijk.
Die zondag gaan we dan naar Brabant terug. Het is ****weer, het hoost zo hard dat je af en toe niet eens de weg kan zien, en het waait ook erg hard. Gelukkig vindt hubby autorijden leuk en heeft ie er weinig van. Ik slaag weer voor een paar leuke dingen, en voldaan gaan we naar huis terug. Hier moet ik voorlopig ff op teren, het zal wel gauw pas volgend jaar zijn voor we daar weer een keertje zullen komen.
En dan is onze vacantie over. Het is een vreemde vacantie geweest. Vorig jaar zat hubby in het gips en hebben we geen vacantie gehad. En nu dan wel een vacantie, maar dan met de verbouwing, het rare weer....we zijn maar weinig weggeweest. Voorheen maakten we superveel kilometers in 1 vacantie, nu hebben we bijna niets op de teller. Maar we kijken wel terug op een echte vacantie, als het gaat om: niet naar het werk, het hh stond ook op een laag pitje, veel leuke dingen doen, zoals films, lezen, etc.
En nu...nu is het gewone leven weer begonnen, hubby is naar het werk, de wasmachine staat achter elkaar te draaien...
leuke rit door West-Friesland
Zaterdagavond zet ik de wekker en controleer nog een paar keer offie wel echt aanstaat. Gelukkig gaat ie zondag keurig af, en we zijn lekker op tijd voor een leuk dagje uit.
We rijden over de snelweg naar Alkmaar, en dan gaan we al gauw van de grote wegen af, en rijden we door de kleine dorpen en stadjes. Langzaamaan gaan we steeds meer naar het oosten, en ik geniet zo van de leuke dorpjes, dat er van foto's maken eigenlijk niets komt. Met de auto kun je toch net iets minder makkelijk stoppen, hubby rijdt en die is dus niet met foto's bezig, die kijkt en geniet, maar let niet op fotogenieke uitzichten. Het is wel mooi weer, maar helaas net te koud om met een open raam te rijden (dan had ik gewoon met de camera uit het raam gehangen). Uiteindelijk belanden we in een leuk dorp, aan het IJsselmeer.
We rijden erdoorheen, wat een leuke huizen, wat een leuke sfeer, wat is het hier leuk. We stoppen, want nu moet ik toch echt een paar foto's maken hoor. En eenmaal uit de auto, loop ik ook nog ff de dijk op, want ik heb niets met de zee, totdat ik dus vlakbij een groot water sta, dan moet ik echt wel even gaan kijken.
We rijden erdoorheen, wat een leuke huizen, wat een leuke sfeer, wat is het hier leuk. We stoppen, want nu moet ik toch echt een paar foto's maken hoor. En eenmaal uit de auto, loop ik ook nog ff de dijk op, want ik heb niets met de zee, totdat ik dus vlakbij een groot water sta, dan moet ik echt wel even gaan kijken.
Dit is toch echt 'mijn' West-Friesland, waar mijn roots liggen, waar ik dol op ben. Prachtige vergezichten over het land, boerderijen, koeien, etc. Ik zou hier graag willen wonen, maar dat is een droom, die ik maar blijf dromen.
woensdag 1 oktober 2008
17 jaar getrouwd!
We wilden eerst vrijdag ook weggaan, maar daar het beter is om een dagje rust voor hub in te plannen, blijven we lekker thuis.
Zaterdag zijn we 17 jaar getrouwd, en dan willen we een dag weg, lekker een leuke rit maken, en dan schijnt er ook zomaar een scrapwinkel in die omgeving te zijn (zei ze blij hihi).
Helaas vergeet ik de wekker te zetten. Echt, ik vergeet het dus nooit, maar uitgerekend nu dus wel, grrrrrr. We worden stiklaat pas wakker, echt te laat voor een hele dag weg. Dus die rit verzetten we naar zondag, en hub vindt het wel een goed plan om te gaan tanken, dan zit de tank vol voor die lange rit, en dan kunnen we meteen even langs een leuke scrapbookwinkel, vlakbij de tank. Goed plan natuurlijk....
Ik krijg van hub een superleuke stans van een grote swirl en een verpakking schattige bloemetjes. Ik zie lange stansen met een compleet alfabet erop, en die zijn precies de tussenmaat die ik nog helemaal niet heb, superleuk dus, ik kies er 1 van de 3 uit, maar hub mikt de andere 2 ook in mijn mandje. Hihi, ik ben dus superverwend voor mijn trouwdag....en dat er nog maar vele mogen volgen.
Zaterdag zijn we 17 jaar getrouwd, en dan willen we een dag weg, lekker een leuke rit maken, en dan schijnt er ook zomaar een scrapwinkel in die omgeving te zijn (zei ze blij hihi).
Helaas vergeet ik de wekker te zetten. Echt, ik vergeet het dus nooit, maar uitgerekend nu dus wel, grrrrrr. We worden stiklaat pas wakker, echt te laat voor een hele dag weg. Dus die rit verzetten we naar zondag, en hub vindt het wel een goed plan om te gaan tanken, dan zit de tank vol voor die lange rit, en dan kunnen we meteen even langs een leuke scrapbookwinkel, vlakbij de tank. Goed plan natuurlijk....
Ik krijg van hub een superleuke stans van een grote swirl en een verpakking schattige bloemetjes. Ik zie lange stansen met een compleet alfabet erop, en die zijn precies de tussenmaat die ik nog helemaal niet heb, superleuk dus, ik kies er 1 van de 3 uit, maar hub mikt de andere 2 ook in mijn mandje. Hihi, ik ben dus superverwend voor mijn trouwdag....en dat er nog maar vele mogen volgen.
dagje uit in een scrapbookwinkel
Donderdag gaan we een dagje weg. Alleen besluit hubby dat we niet een leuke autotocht gaan maken, maar dat we naar Heesch gaan, een grote scrapbookwinkel. Dat waren we van plan deze vacantie, en als we het nu niet doen, dan komt het er miss ineens niet meer van.
Dus zo gezegd, zo gedaan.
Ik rijd heen, het is een lange rit, en het superdruk. Maar we komen heel aan. En dan opent luilekkerland zijn poorten. Heerlijk al die mooie scrapspulletjes, en zoooveel mooie papertjes. Ik probeer me te gedragen, maar kom natuurlijk toch met een leuk tasje scrapspullies thuis.
Dus zo gezegd, zo gedaan.
Ik rijd heen, het is een lange rit, en het superdruk. Maar we komen heel aan. En dan opent luilekkerland zijn poorten. Heerlijk al die mooie scrapspulletjes, en zoooveel mooie papertjes. Ik probeer me te gedragen, maar kom natuurlijk toch met een leuk tasje scrapspullies thuis.
pfff nog niet af
Dinsdagmiddag komt de loodgieter voor de laatste paar klusjes. Hij kit de badkamer en sluit de drain aan, via het gat in het keukenplafond. Dan maakt hij het gat weer dicht. En dan blijkt dat ie al weer klaar is bij ons: geen puinruimen, niet stuccen, grrrrr. De loodgieter belt de aannemer, en die roept dat het wel morgen of overmorgen ergens een keer zal worden. Maar dat is niet de bedoeling, we wachten iedere keer al, en dan kun je ook al niet weg, en het is wel vacantie en nu is het nog mooi weer en en...... We spreken af dat de aannemer ons de volgende ochtend belt om een afspraak te maken voor het stuccen en puinruimen. Later die middag blijkt dat volgens mij een rand niet gevoegd is (die moet dus nog ff gekit worden), en dat onder de badrand ook een brede rand niet getegeld, en ook niet gevoegd is (te breed voor kit, die moet echt gevoegd worden).
Woensdagochtend bel ik de aannemer en de loodgieter komt die middag nog langs voor 1 rand kit en puinruimen. En er wordt volgende week gebeld door iemand die dan een afspraak maakt om te stuccen. En de tegelmannen moeten dan ook nog een keer langskomen voor die rand onder het bad.
Pfff, nog niet af dus....
Woensdagochtend bel ik de aannemer en de loodgieter komt die middag nog langs voor 1 rand kit en puinruimen. En er wordt volgende week gebeld door iemand die dan een afspraak maakt om te stuccen. En de tegelmannen moeten dan ook nog een keer langskomen voor die rand onder het bad.
Pfff, nog niet af dus....
maandag 22 september 2008
wachten, wachten en dan....hebben we weer een toilet
De loodgieter komt vandaag, tussen 10 en 11, maar dichter bij 11 uur. We wachten...
Om kwart voor 12 krijgen we een telefoontje dat het later wordt. Dus we wachten...
Eindelijk om kwart voor 2 komt de loodgieter. Het nieuwe toilet wordt gemonteerd. Heerlijk, we kunnen weer boven naar de wc, dat heb ik echt gemist...vooral 's-nachts.
Beneden maakt ie een gat in het keukenplafond.
We dachten dat een leiding (precies onder het boorgat) omgelegd moest worden. Maar gelukkig, hij wordt een beetje uit de weg gebogen, en het is klaar.
Helaas kan het niet afgemaakt worden: hij komt morgen weer terug. Dan maakt ie de afvoer van de drain, het plafond wordt weer dichtgemaakt en gestuct, en in de badkamer wordt alles gekit.
Dus om te douchen moeten we...weer wachten...
Om kwart voor 12 krijgen we een telefoontje dat het later wordt. Dus we wachten...
Eindelijk om kwart voor 2 komt de loodgieter. Het nieuwe toilet wordt gemonteerd. Heerlijk, we kunnen weer boven naar de wc, dat heb ik echt gemist...vooral 's-nachts.
Beneden maakt ie een gat in het keukenplafond.
We dachten dat een leiding (precies onder het boorgat) omgelegd moest worden. Maar gelukkig, hij wordt een beetje uit de weg gebogen, en het is klaar.
Helaas kan het niet afgemaakt worden: hij komt morgen weer terug. Dan maakt ie de afvoer van de drain, het plafond wordt weer dichtgemaakt en gestuct, en in de badkamer wordt alles gekit.
Dus om te douchen moeten we...weer wachten...
het komt echt wel weer goed!
Soms zijn er van die berichten waar je vreselijk van schrikt...wat door je hoofd blijft spoken...waar je misschien eigenlijk wel een beetje bang van wordt...
Ik lees in de bladen en op blogs dingen, waar ik heel erg van slag door ben geweest, zo erg dat ik er niet eens over geschreven heb.
Maar de tijd loopt door, het leven gaat verder en het is eigenlijk ook wel 'ver van je bed'.
Dan ineens komt het dichter bij... wel heel dichtbij...
Vorige week kreeg ik een telefoontje...over een bultje...mammo en echo volgden...wachten op uitslag...en schrik.
Vandaag een gesprek met de chirurg...bah...operaties...bestralingen...meer operaties...chemo...het hele riedeltje gaat zich herhalen (want 10 jaar geleden gebeurde dit ook al).
Ik kan alleen maar zeggen: meid, we houden van je, we steunen je door dik en dun, ik ga overal met je mee, als het niet in levende lijve is, dan wel in je broekzak of in je tas, maakt niet uit.
Ik kan niets anders zeggen dan wat vage dingen zoals het komt wel goed. Daar heb je nu niet zoveel aan, dat weet je zelf ook wel.
Lieverd: denk aan alle wensen...het komt echt allemaal goed!!!
Ik lees in de bladen en op blogs dingen, waar ik heel erg van slag door ben geweest, zo erg dat ik er niet eens over geschreven heb.
Maar de tijd loopt door, het leven gaat verder en het is eigenlijk ook wel 'ver van je bed'.
Dan ineens komt het dichter bij... wel heel dichtbij...
Vorige week kreeg ik een telefoontje...over een bultje...mammo en echo volgden...wachten op uitslag...en schrik.
Vandaag een gesprek met de chirurg...bah...operaties...bestralingen...meer operaties...chemo...het hele riedeltje gaat zich herhalen (want 10 jaar geleden gebeurde dit ook al).
Ik kan alleen maar zeggen: meid, we houden van je, we steunen je door dik en dun, ik ga overal met je mee, als het niet in levende lijve is, dan wel in je broekzak of in je tas, maakt niet uit.
Ik kan niets anders zeggen dan wat vage dingen zoals het komt wel goed. Daar heb je nu niet zoveel aan, dat weet je zelf ook wel.
Lieverd: denk aan alle wensen...het komt echt allemaal goed!!!
vrijdag 19 september 2008
tegels, tegels en een puzzelstukje
Donderdag wordt tegeldag. Al voor 8 uur zijn de 2 tegelmannen er weer. En ze gaan vandaag proberen om weer een beetje een schappelijke badkamer van deze puinbak te maken.
De oorspronkelijker afvoer en een stukje vloer moeten nog even weggejekkerd worden. Dus om kwart over 8 is het alweer herrie in de tent...eeehhhh badkamer....
Dan wordt eerst het wc-muurtje helemaal aangesmeerd.
En dan wordt de onderste rand bij de douche getegeld. Dit moet met de lichte tegels ipv de donkere. We hebben niet genoeg donkere tegels voor die rand, dus helaas.
De 2 tegelmannen zijn beide 65+. Ze willen niet stoppen met werken, kunnen het werken niet missen. En werken dus een dag of 2/3 per week. Het is het bedrijf van de 1, overgenomen door zijn zoon. Hij werkt nu dus voor zijn zoon.
Ik hoor uit de badkamer af en toe verontrustende woorden komen. De 1 vroeg om de lichte tegels, de andere pakte de roze-gemarmerde ipv de lichtgroene die bedoeld werden... Dus ik blijf in de buurt om in de gaten te kunnen houden welke tegels waar komen.
Ik ben zelf een behoorlijk pietje precies, van te voren dingen doorspreken die moeten gebeuren, dingen klaarleggen, etc. Dat mis ik hier, ik moet me af en toe echt een beetje bedwingen...
De rand ziet er netjes uit en dan gaan we met het muurtje beginnen.
Er zijn 5 lichtgroene tegels voor de rand gebruikt, we zouden dus 6 lichtgroene tegels over moeten hebben + 4 donkergroene tegels (2 nieuwe en 2 geredde) + de 2 geredde strips.
Oh, das mooi, dan hoeven we geen (nog lichtergroene) vloertegels te gebruiken. Als het goed is kan nu het hele muurtje weer betegeld worden met de oorspronkelijke tegels.
Maar we zouden dat in overleg gaan doen, en dat blijkt de beste man dat ineens niet meer te willen. Hij doet wat ik wil (das op zich natuurlijk wel mooi...een luisterende man die doet wat je wilt....), maar ik wil toch wel even samen bespreken hoe de tegels op het muurtje moeten komen. Per slot is het nu beslissen, en daarna kan het niet meer veranderd worden. Dus ik stuif meteen naar hubby: hoe willen we de tegels op het muurtje, wat zou het mooist uitkomen.
We besluiten onderaan 2 rijen lichtgroene tegels (om de onderrand douche te laten doorlopen), daarboven de 2 rijen donkergroene, dan de strips, en bovenaan 1 rij lichtgroene tegels.
Het tegelen begint, eerst onderaan aan de linkerkant een lichtgroene tegel, dan nog een lichte er bovenop. En zo verder naar boven. En dan van bovenaf naar beneden aan de rechterkant.
En dan is de 6e lichtgroene tegel ineens weg, toch versneden voor de doucherand? Ik heb geen idee, maar we hebben nu wel een klein probleempje. We moeten nu puzzelen om dit netjes op te lossen.
Aaarrggghhh, daarom controleer ik zelf altijd liever van tevoren, dan was dit niet gebeurd...
Er ligt nog een vrij groot stuk lichtgroen, dat kan mooi gebruikt worden, maar of ik toch ook even in de tuin bij het tegelafval wil zoeken naar een behoorlijk stuk lichtgroen. Nou ja, de eerlijkheid gebiedt me om te zeggen, dat de mannen ook wilden zoeken, maar dat ik het liever zelf doe...dan weet ik zeker dat de goede kleur gepakt wordt....Dus ik sta te zoeken in de afvalzakken. Lastig, er zitten grote stukken vloertegels in, en die kleur is nog iets lichter dan de wandtegel, dus die moet ik niet hebben. Maar het lijkt genoeg op elkaar om in de war te raken. En de tegelstukken zijn scherp, ik moet ook goed oppassen om me niet te snijden. Ik vind gelukkig 2 mooie redelijk grote stukken lichtgroen, dus ik ga snel met mijn buit naar boven.
Een van de stukken wordt gebruikt, en als het goed is, zie je er niets meer van, als de wc eenmaal hangt.
Het wc-muurtje is dan af en ik ben superblij, helemaal met de oorspronkelijke tegels gedaan. Jippie, we hebben de roze tegels voor niks gekocht, ik ben nog nooit zo blij geweest met een overbodige aankoop ...
Dan wordt als laatste de vloer gedaan. Eerst moet de vloer op afschot komen. En dan tegelen met de nieuwe anti-sliptegels. Het wordt netjes gedaan, maar ik ben niet zo blij met de kleur. Jammer, met witte tegels was het eindresultaat veel mooier geworden. Maar wit is ons door minstens 5 mensen afgeraden. Het schijnt zo moeilijk schoon te maken te zijn, als je wit neemt, gaat zelfs een potloodlijntje voor het snijwerk er al niet meer af. Ook als men er met schoenen aan op loopt, wordt het smerig, en dat krijg je er ook niet meer af. En daar ik liever scrap dan schoonmaak..... We hebben dus nu grijze tegels, ik vind ze behoorlijk donker tov de muren, maar ja...het is in ieder geval netjes en we hebben deze tegels echt nodig...
De boel moet nu drogen, en ik mag niet meer in de badkamer komen. Maandag komen er weer mensen, dan wordt de boel gekit, gemonteerd, aangesloten, etc.
De oorspronkelijker afvoer en een stukje vloer moeten nog even weggejekkerd worden. Dus om kwart over 8 is het alweer herrie in de tent...eeehhhh badkamer....
Dan wordt eerst het wc-muurtje helemaal aangesmeerd.
En dan wordt de onderste rand bij de douche getegeld. Dit moet met de lichte tegels ipv de donkere. We hebben niet genoeg donkere tegels voor die rand, dus helaas.
De 2 tegelmannen zijn beide 65+. Ze willen niet stoppen met werken, kunnen het werken niet missen. En werken dus een dag of 2/3 per week. Het is het bedrijf van de 1, overgenomen door zijn zoon. Hij werkt nu dus voor zijn zoon.
Ik hoor uit de badkamer af en toe verontrustende woorden komen. De 1 vroeg om de lichte tegels, de andere pakte de roze-gemarmerde ipv de lichtgroene die bedoeld werden... Dus ik blijf in de buurt om in de gaten te kunnen houden welke tegels waar komen.
Ik ben zelf een behoorlijk pietje precies, van te voren dingen doorspreken die moeten gebeuren, dingen klaarleggen, etc. Dat mis ik hier, ik moet me af en toe echt een beetje bedwingen...
De rand ziet er netjes uit en dan gaan we met het muurtje beginnen.
Er zijn 5 lichtgroene tegels voor de rand gebruikt, we zouden dus 6 lichtgroene tegels over moeten hebben + 4 donkergroene tegels (2 nieuwe en 2 geredde) + de 2 geredde strips.
Oh, das mooi, dan hoeven we geen (nog lichtergroene) vloertegels te gebruiken. Als het goed is kan nu het hele muurtje weer betegeld worden met de oorspronkelijke tegels.
Maar we zouden dat in overleg gaan doen, en dat blijkt de beste man dat ineens niet meer te willen. Hij doet wat ik wil (das op zich natuurlijk wel mooi...een luisterende man die doet wat je wilt....), maar ik wil toch wel even samen bespreken hoe de tegels op het muurtje moeten komen. Per slot is het nu beslissen, en daarna kan het niet meer veranderd worden. Dus ik stuif meteen naar hubby: hoe willen we de tegels op het muurtje, wat zou het mooist uitkomen.
We besluiten onderaan 2 rijen lichtgroene tegels (om de onderrand douche te laten doorlopen), daarboven de 2 rijen donkergroene, dan de strips, en bovenaan 1 rij lichtgroene tegels.
Het tegelen begint, eerst onderaan aan de linkerkant een lichtgroene tegel, dan nog een lichte er bovenop. En zo verder naar boven. En dan van bovenaf naar beneden aan de rechterkant.
En dan is de 6e lichtgroene tegel ineens weg, toch versneden voor de doucherand? Ik heb geen idee, maar we hebben nu wel een klein probleempje. We moeten nu puzzelen om dit netjes op te lossen.
Aaarrggghhh, daarom controleer ik zelf altijd liever van tevoren, dan was dit niet gebeurd...
Er ligt nog een vrij groot stuk lichtgroen, dat kan mooi gebruikt worden, maar of ik toch ook even in de tuin bij het tegelafval wil zoeken naar een behoorlijk stuk lichtgroen. Nou ja, de eerlijkheid gebiedt me om te zeggen, dat de mannen ook wilden zoeken, maar dat ik het liever zelf doe...dan weet ik zeker dat de goede kleur gepakt wordt....Dus ik sta te zoeken in de afvalzakken. Lastig, er zitten grote stukken vloertegels in, en die kleur is nog iets lichter dan de wandtegel, dus die moet ik niet hebben. Maar het lijkt genoeg op elkaar om in de war te raken. En de tegelstukken zijn scherp, ik moet ook goed oppassen om me niet te snijden. Ik vind gelukkig 2 mooie redelijk grote stukken lichtgroen, dus ik ga snel met mijn buit naar boven.
Een van de stukken wordt gebruikt, en als het goed is, zie je er niets meer van, als de wc eenmaal hangt.
Het wc-muurtje is dan af en ik ben superblij, helemaal met de oorspronkelijke tegels gedaan. Jippie, we hebben de roze tegels voor niks gekocht, ik ben nog nooit zo blij geweest met een overbodige aankoop ...
Dan wordt als laatste de vloer gedaan. Eerst moet de vloer op afschot komen. En dan tegelen met de nieuwe anti-sliptegels. Het wordt netjes gedaan, maar ik ben niet zo blij met de kleur. Jammer, met witte tegels was het eindresultaat veel mooier geworden. Maar wit is ons door minstens 5 mensen afgeraden. Het schijnt zo moeilijk schoon te maken te zijn, als je wit neemt, gaat zelfs een potloodlijntje voor het snijwerk er al niet meer af. Ook als men er met schoenen aan op loopt, wordt het smerig, en dat krijg je er ook niet meer af. En daar ik liever scrap dan schoonmaak..... We hebben dus nu grijze tegels, ik vind ze behoorlijk donker tov de muren, maar ja...het is in ieder geval netjes en we hebben deze tegels echt nodig...
De boel moet nu drogen, en ik mag niet meer in de badkamer komen. Maandag komen er weer mensen, dan wordt de boel gekit, gemonteerd, aangesloten, etc.
een muurtje wordt gemetseld
Woensdagochtend moeten we weer op tijd klaar zitten: de timmermannen komen ca half 9.
Zij gaan een muurtje metselen in de bestaande wc-ombouw. Ze zijn met 2 man, en het gaat eigenlijk best wel snel. Rond 11 uur zijn ze alweer vertrokken, en de rest van de dag is voor ons zelf.
Hubby wilde lekker even weg, iets leuks doen, maar ik voel me echt verschrikkelijk naar, dus we blijven lekker thuis, we gaan eerst lekker een film kijken.
ik voel me zoooooo ziek
In het weekend had ik last van een steeds erger wordende keelpijn. Jakkes..ik ga nu toch zeker niet ziek worden...dat kan niet hoor....
Maar helaas, het zet steeds meer door, en ik krijg er ook steeds meer hoofdpijn bij.
Maandagavond ben ik kapot, de drukte en het lawaai in combi met de keelpijn en de hoofdpijn. Niet zo goed slapen, midden in de nacht wakker liggen omdat ik beneden naar de wc moet, het licht dan aan moet en ik met mijn voeten op de koude wc-vloer sta (normaal ga ik natuurlijk boven, hoef dan geen licht aan en sta met mijn voeten op een lekker zachte warme badmat..als ik dan terug in bed lig val ik meteen weer in slaap)...bah...ik vind er weinig aan op dat moment.
Dinsdag voel ik me ietsje beter, heb ook iets beter en langer geslapen.
Woensdag gaat het weer niet zo lekker. 's-Middags lijkt het wel op een hoogtepunt. We zijn een film aan het kijken. Ineens word ik niet goed. Ik drink iets en als het een beetje zakt, ga ik weer op de bank liggen. We kijken de film verder af...nou ja, ik heb achteraf een stuk film gemist...blijk in slaap te zijn gevallen... Maar daarna gaat het wel weer iets beter.
De rest van de week blijf ik steeds af en toe last van mijn keel en hoofdpijn houden, maar niet de hele dag en niet meer zo heel erg.
Maar helaas, het zet steeds meer door, en ik krijg er ook steeds meer hoofdpijn bij.
Maandagavond ben ik kapot, de drukte en het lawaai in combi met de keelpijn en de hoofdpijn. Niet zo goed slapen, midden in de nacht wakker liggen omdat ik beneden naar de wc moet, het licht dan aan moet en ik met mijn voeten op de koude wc-vloer sta (normaal ga ik natuurlijk boven, hoef dan geen licht aan en sta met mijn voeten op een lekker zachte warme badmat..als ik dan terug in bed lig val ik meteen weer in slaap)...bah...ik vind er weinig aan op dat moment.
Dinsdag voel ik me ietsje beter, heb ook iets beter en langer geslapen.
Woensdag gaat het weer niet zo lekker. 's-Middags lijkt het wel op een hoogtepunt. We zijn een film aan het kijken. Ineens word ik niet goed. Ik drink iets en als het een beetje zakt, ga ik weer op de bank liggen. We kijken de film verder af...nou ja, ik heb achteraf een stuk film gemist...blijk in slaap te zijn gevallen... Maar daarna gaat het wel weer iets beter.
De rest van de week blijf ik steeds af en toe last van mijn keel en hoofdpijn houden, maar niet de hele dag en niet meer zo heel erg.
de verbouwing gaat gestaag door
Dinsdag kunnen we gelukkig lekker rustig wakker worden, zoals we dat zo graag doen (vooral in onze vacantie). Er komen pas na 12 uur werklui, dus de wekker staat iets later, we drinken eerst lekker koffie, dan op ons akkertje uitgebreid wassen (en haar wassen!!! dat voelt lekkerrrrr al dat stof uit je haren wegwassen).
Ik moet wel wel eerst boodschappen doen, geen idee hoe laat ze precies komen, en hoe laat ze weggaan. De ochtend en het begin van de middag vliegen eigenlijk om, en wordt er alweer aangebeld. De loodgieter staat voor de deur. Hij komt het oude wcframe vervangen door een nieuwe. Wat ben ik blij dat dat rotding nu weggehaald wordt. Hij heeft het naar mijn idee nooit lekker gedaan, en nu zijn we er dan eindelijk vanaf.
Aan het eind van de middag hebben we een keurig nieuw frame staan. De bijbehorende wc (in de verpakking)staat nog in de huiskamer...
woensdag 17 september 2008
de verbouwing gaat nu echt beginnen
Dit weekend heb ik de hele badkamer leeggehaald. Alles uit de kastjes en meteen uitgezocht en weggegooid. Sommige dingen naar de keuken (o.m douchegel en shampoo), omdat we ons daar nu zeker een week moeten wassen. Sommige dingen naar de slaapkamer (o.m. handdoeken en washandjes), daar staat een kast waar nog net een paar handdoeken en washandjes bij kunnen. Wat spulletjes die ik niet verwacht deze week nodig te hebben maar in de hoek van de slaapkamer op een kastje neergezet, niet gezellig, maar geen idee waar ik dat anders kwijt moet. En sommige dingen belanden in de prullenbak (waarom heb ik nog van die leuke monstertjes...jaaaaren oud, dus echt niet meer te gebruiken).
Maandagochtend komen de werklui al om 8 uur, dus we wassen ons die ochtend al aan de keukenkraan...das wel behelpen hoor, als je een douche gewend bent... Maar voor de werklui wel prettig als de douche droog is, als hij eruit gesloopt wordt.
Keurig om 8 uur wordt er aangebeld. Het zijn de tegelmannen. Zij slopen vandaag de (tegel)vloer, verwijderen douche en toilet en slopen het wandje van het toilet.
Het zijn prima mannen, de vloer van de overloop wordt netjes helemaal afgedekt, ze proberen om de wandtegels op het toiletwandje er heel vanaf te halen, en jawel: in ieder geval de 2 sierstrips zijn er heel vanaf gekomen. En nog 2 donkere tegels, daar hadden we er veel te weinig van over, dus elke donkere tegel is ook zeer welkom. Als ze komen tegelen gaan we samen de tegels verdelen, bekijken hoe en waar welke tegel komt, zodat het er niet al te gek uit komt te zien, zoveel mogelijk nog aansluit bij het oude tegelwerk. Fijn als de mensen zo echt met je willen meedenken.
De vloer wordt er helemaal uit gejekkerd (hoe spel je dat??). De wc eruit, de douche eruit. Van ons mag de douche ook weg, maar kennelijk is er iemand die hem wil hebben, ze hebben opdracht gekregen om hem er heel uit te halen. Dus alle schroefjes enz. worden er weer nauwkeurig ingedraaid, zodat er niets kwijtraakt. Alles wordt in de tuin gezet, later zal het in 1 keer weggehaald worden (gaan we tenminste maar van uit).
De hele ochtend en het begin van de middag is het een lawaai van jewelste. Er wordt grof geschut gebruikt. Pucky heeft er eigenlijk niet echt veel van, die ligt op de bank, eigenlijk hoofdzakelijk toch te slapen. Dinky is gevlucht naar zolder, die zit weggedoken en kijkt naar me met een blik...
Ik zit veel te borduren en hubby leest in de leesmap.
Na een paar uur flink doorwerken ziet mijn badkamer er al heel anders uit.
Aan het eind van de middag komt ook nog een man een gigagat boren door de vloer. Daar komt de afvoer van de goot. Hij heeft een diamantboor bij zich, wat een ding is dat mega gewoon, en dan moet ie ook nog een stukkie jekkeren. Dus weer even een herrie van jewelste.
Daarna is er rust. We eten lekker patatjes, echt verjaarseten (maar eigenlijk omdat ik dat in huis had en echt geen puf had om nog boodschappen te doen). Daarna lekker languit op de bank. Wat wordt een mens toch moe van herrie en drukte...
Maandagochtend komen de werklui al om 8 uur, dus we wassen ons die ochtend al aan de keukenkraan...das wel behelpen hoor, als je een douche gewend bent... Maar voor de werklui wel prettig als de douche droog is, als hij eruit gesloopt wordt.
Keurig om 8 uur wordt er aangebeld. Het zijn de tegelmannen. Zij slopen vandaag de (tegel)vloer, verwijderen douche en toilet en slopen het wandje van het toilet.
Het zijn prima mannen, de vloer van de overloop wordt netjes helemaal afgedekt, ze proberen om de wandtegels op het toiletwandje er heel vanaf te halen, en jawel: in ieder geval de 2 sierstrips zijn er heel vanaf gekomen. En nog 2 donkere tegels, daar hadden we er veel te weinig van over, dus elke donkere tegel is ook zeer welkom. Als ze komen tegelen gaan we samen de tegels verdelen, bekijken hoe en waar welke tegel komt, zodat het er niet al te gek uit komt te zien, zoveel mogelijk nog aansluit bij het oude tegelwerk. Fijn als de mensen zo echt met je willen meedenken.
De vloer wordt er helemaal uit gejekkerd (hoe spel je dat??). De wc eruit, de douche eruit. Van ons mag de douche ook weg, maar kennelijk is er iemand die hem wil hebben, ze hebben opdracht gekregen om hem er heel uit te halen. Dus alle schroefjes enz. worden er weer nauwkeurig ingedraaid, zodat er niets kwijtraakt. Alles wordt in de tuin gezet, later zal het in 1 keer weggehaald worden (gaan we tenminste maar van uit).
De hele ochtend en het begin van de middag is het een lawaai van jewelste. Er wordt grof geschut gebruikt. Pucky heeft er eigenlijk niet echt veel van, die ligt op de bank, eigenlijk hoofdzakelijk toch te slapen. Dinky is gevlucht naar zolder, die zit weggedoken en kijkt naar me met een blik...
Ik zit veel te borduren en hubby leest in de leesmap.
Na een paar uur flink doorwerken ziet mijn badkamer er al heel anders uit.
Aan het eind van de middag komt ook nog een man een gigagat boren door de vloer. Daar komt de afvoer van de goot. Hij heeft een diamantboor bij zich, wat een ding is dat mega gewoon, en dan moet ie ook nog een stukkie jekkeren. Dus weer even een herrie van jewelste.
Daarna is er rust. We eten lekker patatjes, echt verjaarseten (maar eigenlijk omdat ik dat in huis had en echt geen puf had om nog boodschappen te doen). Daarna lekker languit op de bank. Wat wordt een mens toch moe van herrie en drukte...
afscheid van een badkamer
We hebben (eindelijk) vacantie...FEEST. En hubby is ook meteen al jarig...FEEST. We gaan alleen beginnen met een verbouwing, oeps GEEN feest.
Maandagochtend komen de werklui al vroeg. Dus zondag kijk ik nog een keer rond in mijn badkamer. Sjips, morgenvroeg gaan de tegels eruit. De tegels waar we 14 jaar geleden verliefd op waren, en die we nog steeds zooo mooi vinden. Ik moet toch maar wat foto's maken, straks is alles eruit, en dan kan ik ze nooit meer zo zien.
Want de vloertegels worden nu vervangen door anti-sliptegels. En de wandtegels zijn niet meer te krijgen. We gaan proberen om te redden wat er te redden valt, maar ja....ik hou er maar rekening mee dat er geen 1 tegel heel afkomt...
De douche gaat er ook uit, maar die ben ik allang zat, die was 14 jaar geleden echt mooi, maar nu...mwah. En hubby kan er niet meer zelfstandig in en uitkomen, dus het kan ook echt niet meer. We krijgen een inloopdouche. Das een net woord voor...niets eigenlijk...
Het toilet gaat er ook uit...yeahhh eindelijk een nieuw toilet. De miskoop van de eeuw, eindelijk zijn we er vanaf. Hij is helemaal onderin niet geglazuurd (schijnt een leuk belgisch experiment geweest te zijn??), je wilt dus niet weten hoe dat eruit ziet. En hij liep ook niet goed door, of eigenlijk te goed, hadden we soms het idee..dat hij maar bleef doorlopen, suizen en borrelen, bah, wat een rotding. De afdekplaat hebben we er al jaren af.
Maandagochtend komen de werklui al vroeg. Dus zondag kijk ik nog een keer rond in mijn badkamer. Sjips, morgenvroeg gaan de tegels eruit. De tegels waar we 14 jaar geleden verliefd op waren, en die we nog steeds zooo mooi vinden. Ik moet toch maar wat foto's maken, straks is alles eruit, en dan kan ik ze nooit meer zo zien.
Want de vloertegels worden nu vervangen door anti-sliptegels. En de wandtegels zijn niet meer te krijgen. We gaan proberen om te redden wat er te redden valt, maar ja....ik hou er maar rekening mee dat er geen 1 tegel heel afkomt...
De douche gaat er ook uit, maar die ben ik allang zat, die was 14 jaar geleden echt mooi, maar nu...mwah. En hubby kan er niet meer zelfstandig in en uitkomen, dus het kan ook echt niet meer. We krijgen een inloopdouche. Das een net woord voor...niets eigenlijk...Het toilet gaat er ook uit...yeahhh eindelijk een nieuw toilet. De miskoop van de eeuw, eindelijk zijn we er vanaf. Hij is helemaal onderin niet geglazuurd (schijnt een leuk belgisch experiment geweest te zijn??), je wilt dus niet weten hoe dat eruit ziet. En hij liep ook niet goed door, of eigenlijk te goed, hadden we soms het idee..dat hij maar bleef doorlopen, suizen en borrelen, bah, wat een rotding. De afdekplaat hebben we er al jaren af.
vrijdag 12 september 2008
en nog maar een muziekkaart
Vanochtend was hubby nog thuis, en heb ik heerlijk beneden zitten borduren. Vanmiddag het kaartje meteen maar afgemaakt. Het patroon is van Sjaak uit hobbydols flora en fauna 2.
lachuh, en dan bedoel ik ook lachuhhh
Het is donderdagavond. We liggen languit voor de tv. Om half 9 begint het 2e deel van een aflevering uit de serie 'ik vertrek'. Nederlanders die emigreren en een heel nieuw leven beginnen in het verweggistan. We vinden het allebei super om te kijken, ook de engelse series kijken we allemaal. We huiveren bij de problemen die er zijn, we lachen om de rare situaties waar ze soms in belanden, we dromen weg bij de prachtige landschappen en uitzichten. We bewonderen het lef van deze mensen, die vaak met weinig geld, zonder ervaring iets nieuws durven te beginnen op een schitterend gelegen stuk grond in een totaal ander land...
Als het af is zappen we even een rondje langs alle netten, en komen ook langs comedy central....hé terug, was dat niet...is dat niet... jaaaaaaaaaaaaa, het is die gast van Achmed the dead terrorist. Vorig jaar heb ik het filmpje van Achmed gezien, en onder mijn bureau gelegen van het lachen.
http://www.youtube.com/watch?v=77nSV1ZedB0
Jeff Dunham is een buikspreker met 5 poppen (weet ik nu, ik kende tot gisteravond alleen Achmed), en zijn humor vind ik echt helemaal super.
Nu had hij Melvin the superhero. We zijn natuurlijk blijven kijken en ik heb tranen met tuiten gelachen.
http://www.youtube.com/watch?v=4lZbW1rpKkg
En na Melvin kwam Peanut.
http://www.youtube.com/watch?v=YqNpwlFn_wE
Ook Jose Jalapeno (on a stick) kwam nog even voorbij.
Hij heeft ook Walter, maar die hebben we (nog) niet gezien.
Als je de filmpjes gaat kijken, neem even de tijd. Elk filmpje duurt ca. 10 minuten. En neem wat voorzorgsmaatregelen in de vorm van een doos tissues, of genoeg papieren zakdoekjes (en eventueel wat extra tena's LOL).
Als het af is zappen we even een rondje langs alle netten, en komen ook langs comedy central....hé terug, was dat niet...is dat niet... jaaaaaaaaaaaaa, het is die gast van Achmed the dead terrorist. Vorig jaar heb ik het filmpje van Achmed gezien, en onder mijn bureau gelegen van het lachen.
http://www.youtube.com/watch?v=77nSV1ZedB0
Jeff Dunham is een buikspreker met 5 poppen (weet ik nu, ik kende tot gisteravond alleen Achmed), en zijn humor vind ik echt helemaal super.
Nu had hij Melvin the superhero. We zijn natuurlijk blijven kijken en ik heb tranen met tuiten gelachen.
http://www.youtube.com/watch?v=4lZbW1rpKkg
En na Melvin kwam Peanut.
http://www.youtube.com/watch?v=YqNpwlFn_wE
Ook Jose Jalapeno (on a stick) kwam nog even voorbij.
Hij heeft ook Walter, maar die hebben we (nog) niet gezien.
Als je de filmpjes gaat kijken, neem even de tijd. Elk filmpje duurt ca. 10 minuten. En neem wat voorzorgsmaatregelen in de vorm van een doos tissues, of genoeg papieren zakdoekjes (en eventueel wat extra tena's LOL).
donderdag 11 september 2008
nou, nog een kaartje dan ;-)
Ik heb nog even snel een muziekkaartje afgemaakt. Ook deze is met een patroon van Ann (card stitching with ann's paper art).
meer muziekkaarten
Ik heb nog 2 muziekkaarten afgemaakt.
Beide met een patroon van Ann (uit de hobbydols boekjes).
Beide met een patroon van Ann (uit de hobbydols boekjes).
woensdag 10 september 2008
weer een paar kaarten gemaakt
Ik ben een beetje druk met van alles, maar tussendoor ben ik weer bezig met het (af)maken van een paar kaarten.
Eerst 2 muziekkaarten met een patroon van Sjaak gemaakt (uit flora en fauna 1).
En een babykaartje voor een collega met een patroon van Chrissie (HJ42).
Eerst 2 muziekkaarten met een patroon van Sjaak gemaakt (uit flora en fauna 1).
En een babykaartje voor een collega met een patroon van Chrissie (HJ42).
dinsdag 2 september 2008
nog een keer op tegeljacht
Gistermiddag zijn we nog een keertje op tegeljacht gegaan. Naar een zaak die veel tegels op voorraad heeft en ook restpartijen. Hubby kon helaas niet naar binnen, die heeft buiten gewacht, in een heerlijk zonnetje. Ik heb eerst bij de nieuwe tegels gekeken. En een prachtige tegel gevonden, maar die moest echt besteld worden, en ook nog uit Italie komen. Dus dat was geen optie. Ik heb verteld dat ik op zoek ben naar iets wat bij onze tegels uit 1994 past. En ik werd meegenomen naar de ouwe restanten. Daar zagen we een prachtige bijpassende groen (alsof ie gewoon bij onze tegels hoorde), maar helaas een zeer matte tegel. En de glansvariant erop was de verkeerde groen, die vloekte nogal bij ons groen. Verder zoeken dus maar. En toen vonden we een witte tegel met een rozige marmer. Het roze is erg vaag, en de tegel kleurt goed bij de onze. Dus meteen aan hubby laten zien, die vond het ook een mooie tegel. Dus we hebben 2 m2 tegels gekocht, voor een leuk prijsje. Nu hebben we mooie bijpassende tegels, en we weten dat we in ieder geval genoeg hebben. (En mocht het heel raar lopen, dan ligt er nog 2 m2 van die tegels op voorraad). Ik ben helemaal blij, want de wit met beige gemarmerde tegel die we al hadden gevonden was mooi, maar we wilden graag iets met roze, en deze is helemaal perfect.
Gister over 2 weken hebben we vacantie, en gaat de verbouwing beginnen. Ik zie er naar uit als het gaat om de oplossingen: hubby die weer zelf kan douchen, en eindelijk een nieuw goed werkend toilet. Maar als ik denk aan de zooi, het behelpen aan de keukenkraan en het stof....pffff....niet teveel aan denken, ik ga proberen om het allemaal maar over me heen te laten komen. Gelukkig is alles in huis voor zover wij daar voor moesten zorgen. Het enige wat nu nog moet gebeuren, is een zeer grote schoonmaak en opruim/leeghaal. Ik wil alles uit de badkamer hebben, alle losse prullen en flessen, alle inhoud van de kastjes. Alles uitmesten, uitzoeken wat moet blijven en wat weg kan, zodat als de badkamer klaar is, ik de boel opnieuw kan indelen en inruimen.
Gister over 2 weken hebben we vacantie, en gaat de verbouwing beginnen. Ik zie er naar uit als het gaat om de oplossingen: hubby die weer zelf kan douchen, en eindelijk een nieuw goed werkend toilet. Maar als ik denk aan de zooi, het behelpen aan de keukenkraan en het stof....pffff....niet teveel aan denken, ik ga proberen om het allemaal maar over me heen te laten komen. Gelukkig is alles in huis voor zover wij daar voor moesten zorgen. Het enige wat nu nog moet gebeuren, is een zeer grote schoonmaak en opruim/leeghaal. Ik wil alles uit de badkamer hebben, alle losse prullen en flessen, alle inhoud van de kastjes. Alles uitmesten, uitzoeken wat moet blijven en wat weg kan, zodat als de badkamer klaar is, ik de boel opnieuw kan indelen en inruimen.
vrijdag 29 augustus 2008
de handybar helpt!!
Vanochtend hebben we heerlijk iets langer geslapen en we konden rustig aan wakker worden onder het genot van een kopje koffie.
Hubby was redelijk goed uitgerust en we zijn naar de auto gegaan om de handybar te proberen aan de passagierskant van de auto.
De handybar was deze week met de post gekomen, en we hadden hem al geprobeerd bij de bestuurdersstoel. Helaas heeft de steun aan die kant geen toegevoegde waarde.
Maar nu hebben we hem geprobeerd aan de passagierskant. Ik kon tijdens mijn 1e rit hubby niet uit de auto krijgen van de passagiersstoel, en dat was een supervelende ervaring. Daar sta je dan, niemand in de buurt, en dan ...
Maar nu kon hij er met hulp van de handybar zelf uitkomen. Ik heb helemaal niet geholpen. Ik ben er superblij mee. Nu kan ik rijden, en kan hubby gewoon naast me zitten, zonder dat we bezorgd hoeven te zijn hoe hem uit de auto te krijgen. Als hij toch net niet genoeg kracht heeft om zelf uit de auto te komen, dan kan ik hem een kontje geven, en dan moet het lukken.
Het voelt zo goed om te weten dat je dan geen hulp van anderen nodig hebt, en het gewoon met zijn 2 en kan redden. Dat je dus overal heen kan rijden, en ook als er verder helemaal geen mensen in de buurt zijn, gewoon uit kan stappen.
Hubby was redelijk goed uitgerust en we zijn naar de auto gegaan om de handybar te proberen aan de passagierskant van de auto.
De handybar was deze week met de post gekomen, en we hadden hem al geprobeerd bij de bestuurdersstoel. Helaas heeft de steun aan die kant geen toegevoegde waarde.
Maar nu hebben we hem geprobeerd aan de passagierskant. Ik kon tijdens mijn 1e rit hubby niet uit de auto krijgen van de passagiersstoel, en dat was een supervelende ervaring. Daar sta je dan, niemand in de buurt, en dan ...
Maar nu kon hij er met hulp van de handybar zelf uitkomen. Ik heb helemaal niet geholpen. Ik ben er superblij mee. Nu kan ik rijden, en kan hubby gewoon naast me zitten, zonder dat we bezorgd hoeven te zijn hoe hem uit de auto te krijgen. Als hij toch net niet genoeg kracht heeft om zelf uit de auto te komen, dan kan ik hem een kontje geven, en dan moet het lukken.
Het voelt zo goed om te weten dat je dan geen hulp van anderen nodig hebt, en het gewoon met zijn 2 en kan redden. Dat je dus overal heen kan rijden, en ook als er verder helemaal geen mensen in de buurt zijn, gewoon uit kan stappen.
donderdag 28 augustus 2008
trouwkaart voor een collega
Deze trouwkaart voor een collega van hubby moest ook ff snel gemaakt worden.
Er lag ook nog een borduurpatroontje van een club (HobbyVision) voor de wedstrijd, die moet 31 augustus af zijn. Dus de combi was snel gemaakt.
Ik heb geborduurd op een zachtgroene glanskarton, de dubbele kaart is wit glanskarton.
kaarten nieuwe banen
Ik heb ook nog 2 kaarten tussendoor gemaakt, 2x een nieuwe baan voor collega's van hubby. Natuurlijk op het laatste moment doorgegeven, dus het zijn snelle kaartjes geworden.
Ook heb ik een slootje auto- en motorkaarten gemaakt(maar de meeste daarvan heb ik al wel een keertje laten zien)
scrapkit gewonnen!!!!
Vorige week vrijdag kwam ik (zoals elke dag) een kijkje nemen op het blog van Francine. Ik sla geen dag over, ze heeft echt een fantastische schrijfstijl. Ze schreef dat ze een leuke scrapkit cadeau ging geven, vanwege haar 1000e blog (sjees, ik zit nog geeneens op 200). Ik heb natuurlijk een berichtje achtergelaten. Maandagochtend ging ik weer kijken en las ik tot mijn supergrote verbazing dat ik gewonnen had. Lang leve de random number generator (en Francine!!!!).
Vanochtend ging de bel en kreeg ik een pakket, in een vrolijk rozenpapier verpakt, overhandigd van de postbode. Het is echt superleuk en ik ben er dan ook superblij mee. Papers, cardstock, lintjes, brads, flowers, alfabet, stickers, swatch book pages...en in die leuke vrolijke kleuren!!!
Als ik er naar kijk, begint er al van alles te borrelen, oh passen die foto's erop, of zouden die leuker zijn.....ik wil scrappuhhhhhh
dankjewel Francine!!! (en schrijf alsjeblieft nog minstens 1000 berichten door)
moet je Dinky nou zien liggen
Dinky heeft allemaal van die kleine "rare" dingetjes, hoe hij ligt, hoe hij drinkt, etc. Dus af en toe loop ik met een camera achter hem aan, om dat op de foto te krijgen.
Meestal ziet hij me op tijd, en dan staat ie meteen op en loopt ie naar de camera, zodat ik geen foto meer van hem kan maken... meneer wil kennelijk niet uitgelachen worden LOL
Hier ligt ie op/tegen de krabpaal. Hij ligt met zijn ene voorpoot op de vloerplaat van de krabpaal, met zijn lijf dus half op die vloerplaat, half op de vloer.
Meestal ziet hij me op tijd, en dan staat ie meteen op en loopt ie naar de camera, zodat ik geen foto meer van hem kan maken... meneer wil kennelijk niet uitgelachen worden LOLHier ligt ie op/tegen de krabpaal. Hij ligt met zijn ene voorpoot op de vloerplaat van de krabpaal, met zijn lijf dus half op die vloerplaat, half op de vloer.
Abonneren op:
Posts (Atom)
