films, films, en nog meer films

Ik kan me niet herinneren ooit zo rustig naar de kerst toe te hebben geleefd.
In een grijs kantoorverleden moest ik werken, en had ik echt alleen 2 kerstdagen en nieuwjaar vrij. En in een recenter verleden (t/m vorig jaar) was mijn pre-kerst gevuld met kaarten maken en versturen, voor de cursus kaarten ontwerpen, maken, pakketjes maken, etc. De huiskamers liepen door tot net voor kerst, en daar moesten ook activiteiten voor verzonnen worden, en geregeld, voorbereid, etc. Natuurlijk moeten alle boodschappen binnen zijn. De boel moet versierd worden, en dat is hier nogal een flinke klus, want ik ben gek op kerst, en je huis helemaal in sfeer brengen vind ik helemaal super.
Dit jaar: geen kerstkaarten verzinnen voor de cursus, geen activiteiten regelen voor de huiskamers, zelfs geen kerstkaarten maken voor te versturen (ik maakte altijd 1 kaart speciaal voor die kerst, en die maakte ik dan voor iedereen, nu ben ik de kaarten gaan versturen, die ik in al die jaren gemaakt heb, en die gewoon in de molens stonden te wachten).
Wat blijft is de boel versieren (maar dat is leuk), en de boodschappen, daar ontkom je natuurlijk niet aan (hoewel, als iemand een oplossing weet...graag....).
We hebben de zondag heerlijk voor de tv gehangen, lekker films gekeken, over kerstmannen en elven, maar ook lekkere actie. Heerlijk genieten vind ik dat.
Maandag moest ik vers brood halen, wilde even de supermarkt in (kan ik meteen nog wat drinken ed meenemen), maar het was er zo gigadruk, ben van schrik zo naar de bakker gehold, en daar brood gehaald. Dan maar geen extra drinken, op is op, zullen we maar zeggen.
Hubby moest kerstavond werken, maar ik heb me prima vermaakt. 1e Kerstdag weer lekker film gekeken. Wat zijn er toch een leuke kerstfilms gemaakt. Hihi, normaal kijk ik niet zo veel naar de "zoetere" films, en hubby al helemaal niet, maar nu genieten we er allebei van. Hubby moest wel nog even proberen voor te slapen, want hij heeft de nachtdienst. Op de ochtend van 2e kerstdag ben ik vroeg op, om hubby er weer in te laten, hij gaat meteen naar bed. En ik neem ff de tijd om rustig wakker te worden met koffie en een blaadje. Daarna even naar de pc, mail, clubs, en dit blog....

Fijne dag met dinnetje

Me dinnetje komt op vrijdag naar ons toe!!!! Helemaal leuk!!! Ze komt rond 10 uur aan. We drinken eerst lekker met zijn 3en koffie, hubby is dan nog thuis. Als hubby vertrekt, zo 11.45 uur, gaan we ff snel de winkel in, als we thuis komen, gaan we meteen maar ff eten, en dan naar boven....
Dinnetje heeft een prachtige map mee, een organizer, gevuld met papers, van K&Company, zooooo prachtig. Eerst bewondering en dan aan het werk.....
Ze gaat een scrap maken over haar beide schoonouders met hun kleindochter. Ik ga aan de slag met de trouwfoto van mijn grootouders. We zoeken papers en embellie erbij. Fijn als er iemand bij is, die mee helpt. Ik kan prima alleen scrappen, maar samen is wel zo gezellie.
We eindigen beneden met koffie, aan de eettafel, in een serieus gesprek. Het is fijn, dat we zo goed met elkaar kunnen praten, af en toe bloedserieus, maar ook af en toe met de tranen in de ogen van het lachen.
De dag vliegt om, en dinnetje moet al weer veeeeel te vroeg naar huis.
Ze laat me achter met een bureau vol met foto's, papers, fibers, flowers.........

muziekmap....foto volgt nog

Ik heb al een tijdje geleden aan mijn tante beloofd om een 4-rings map te pimpen voor mijn oom. Hij zingt en zocht voor zijn muziek een 4-rings map, maar die bleek erg moeilijk te vinden. Ik zei meteen dat ik er waarschijnlijk nog wel 1 had, en dat ik hem dan wel zou versieren. Maar de tijd gaat voorbij, in mijn achterhoofd speelt die map, maar het komt er niet van om er iets mee te doen. Ik dacht dat ik wel een witte map zou hebben, maar het bleek dat ik alleen nog een groene had, een moeilijke groen voor scrap. En bovendien heb ik niets bijpassend om de map te versieren. Moeilijk, moeilijk. En ik heb al zo'n giga moeite met scrappen voor een ander. Ik ben veel te perfectionistisch., vooral met dat soort dingen, dan moet het supermooi worden.
(Misschien 1 van de goede voornemens.........mijn mond een keer houden, niet zo snel beloven dat ik wel iets maak.....als ik niets zeg, kan ik het ook proberen te maken, maar dan valt het niet zo tegen, als het niet op tijd lukt ofzo.......en als het wel lukt, is de verrassing des te groter......)
Maar goed, donderdagmiddag even een paar uurtjes voor mezelf, voor ik aan het eind van de middag weer moet lessen (autorijden). Ik weet zowaar te beginnen aan de map. De ruimte voor de scrap is smal, maar goed, uiteindelijk rolt er iets uit, en ik vind het zowaar nog wel leuk ook. Het is veel te opera-achtig voor het doel, want hij zingt in een shanti-koor, en dat is moeilijk scrappen, ik heb er niets voor..... Maar ik ben er toch wel blij mee, en ik kan de map eindelijk inpakken, en meteen die middag meenemen en afgeven.

winnen....en....winnen.....

Maandagochtend gaat de telefoon. Het is de slagerij uit de winkelstraat achter ons. Ik heb gewonnen en mag voor 5 euro vlees komen uitzoeken??? Had ik meegedaan dan en aan wat??? Het maakt de slagerij niet uit, misschien heeft iemand anders mijn naam opgegeven. In ieder geval heb ik prijs, en kan ik komen. Ik bedenk me dat er al een tijd geleden een actie is geweest van de winkeliersvereniging, waarbij je kassabonnen kon inleveren voor verloting. Dan zal dat het wel geweest zijn. Ik heb lekker vlees en worst gehaald, mjammieeeeeee.
Vanmiddag krijg ik een grote envelop. Wat zou dat zijn? Het blijkt een pergamano grid te zijn, die ik heb gewonnen bij een hobbytijdschrift.
Leuk hoor, winnen..........

hoe blij kan iemand worden van ouwe foto's?

Zondag zijn we naar Drente geweest. Mijn paps vierde zijn verjaardag. We zijn niet zo vroeg weggegaan, zodat het voor hubby hopelijk wat beter te doen zou zijn. Het was ontzettend gezellig, en we hebben heerlijk gegeten. Maar het aller-allerleukste vond ik toch echt....... de oude foto's. Ik vroeg mam naar oude foto's. Ze zei dat ik dan even mee moest lopen naar zolder. En daar stond een hele sloot ouwe albums. En nog een stapeltje losse foto's van vroeger. En tot mijn grote vreugde heb ik nu de trouwfoto's van mijn grootouders van beide kanten. En een aantal foto's van overgrootmoeders en -vaders. Jeugdfoto's van pap en mam, echt geweldig. En mam ging bij bijna elke foto wel herinneringen ophalen en verhalen vertellen. Toen we met de albums beneden kwamen, vroegen de anderen wat we gedaan hadden. Toen ik de losse foto's liet zien, werd er meteen geroepen wie er op welke foto stond, etc. Ook nu kwamen er weer verhalen los. Ik zat gewoon te genieten, en te stuiteren op mijn stoel bij de gedachte dat ik die foto's nu kan gaan scrappen.

eerste gratitude card

Ik ben begonnen met gratitude cards. Het zijn kleine kaartjes, waar ik dingen op scrap waar ik dankbaar voor ben. Dat kunnen kleine en grote dingen zijn, belangrijk of eigenlijk niet, iets van een bepaalde datum, maar ook algemene dingen, echt van alles dus. Het is de bedoeling dat als je de kaartjes pakt en bekijkt, je vanzelf een beetje blij wordt en dankbaar voor de mooie dingen in het leven.

Ik heb al een aantal dingetjes opgeschreven in een kladblokje, maar dit is het eerste gescrapte kaartje. Mijn zwangere dinnetje heeft 8 weken in het ziekenhuis gelegen. Maar ze is stabiel en bibje groeit als kool, dus ze mag nu thuis blijven. Vorig weekend was ze al een weekend thuis, en dat beviel natuurlijk hartstikke goed. Ik ben zo blij voor haar. De kaartjes maak ik van een pak speelkaarten, die ik aan beide zijden beplak. Op de achterkant kan ik mooi extra journaling schrijven, zodat op de voorkant een plaatje of foto kan met wat korte woorden. Ik maak in elk kaartje een eyelet, ze komen dan aan een boekbindring te hangen. Het idee is van diverse forums en blogs, en ik vond het een superidee.

operakaart en gepimpte agenda

Ik heb vrijdag lekker wat tijd genomen voor mezelf en 's middags heerlijk een kaart voor mijn vader zitten maken. Hij is gek op opera en ik heb een kaart gemaakt, met aan de zijkant een label, daar komt op te staan waar het voor is (een aantal zelf uit te kiezen opera-cd's uit een hele serie) en aan de binnenkant zit een envelopje, waar ik het geld in doe. Ik heb gewerkt met een tamelijk oud 3D vel, met een mooie afbeelding die ik helemaal geschikt vond voor deze kaart. En ik heb karton bewerkt met stempelinkt, zodat de kaart helemaal in stijl is. Ik ben er stiekem wel trots op, vind hem zelf erg geslaagd.

Donderdag zei mijn moeder dat ze weer een gepimpte agenda wilde hebben. Vorig jaar had ik de gratis agenda van de kerstzegels gepimpt en aan haar gegeven. Gisteravond heb ik de hele avond op de hobbykamer gezeten, en met de agenda gestoeid. Ik heb wel gebruik gemaakt van een paperkit, waar al bijpassende papers inzitten. Alleen werkt de agenda niet helemaal mee. Ze maken die dingen steeds mooier, met mooiere foto's en meer kleuren enzo, maar dat wordt niet makkelijker om te pimpen. Dus aan de zijkant is een akelige glimp oranje te zien, grrrr.

bewogen weekje

Maandag aan het eind van de middag is hubby door een collega naar de auto gebracht. Helaas liep ze iets te hard, en hubby is (bijna) gevallen. In de 1e instantie leek er niets aan de hand te zijn. Maar toen we naar bed gingen, deden zijn voet, enkel en knie zeer. En wat erger was, hij kon bijna niet staan op zijn voet. Toen ie de volgende dag uit bed kwam, kon ie echt geen kracht meer zetten met dat been. Zijn knieschijf deed erge pijn, hij had een aantal behoorlijk blauwe tenen, een opgezette wreef, etc. Kon niet zelf in de douche komen, en ook de (verhoogde) wc gaf problemen. Dus maar ziek gemeld. Gelukkig nam de pijn geleidelijk af, en kon ie donderdag weer naar het werk. Met prachtige dieppaarse tenen hihi.
Donderdag had ik eerst rijles, en aansluitend moesten we naar een crematie. Het was een tante (waar ikzelf geen contact mee had), maar het was wel erg emotioneel. Ze was natuurlijk veel te jong, en ze was een dochter, moeder, oma, zuster....... Voor mijn oma was het het 2e kind dat ze moest wegbrengen..... Haar dochter verwacht een tweede kindje, dat zijn/haar oma nooit zal kennen....... Er zijn veel dingen in het leven dat ik niet begrijp, en kanker is er 1 van.......wat een rotziekte, wat een oneerlijke ziekte is het......
Na afloop zijn mijn ouders meegegaan met me naar ons huis. Die hadden het plannetje om ons lekker "uit eten" mee te nemen. Hierachter ons zit een soort veredelde snackbar, die hebben een soort restaurantgedeelte met tafeltjes, waar je gezellig kunt zitten, en die serveren heerlijke specials (groot bord met patat en salade, en dan met saté, shoarma, oid).
Helaas toen eindelijk hubby thuis kwam, bleek dat ie nog veel last had van zijn been, en erg moe was. En hij heeft normaal al moeite met hard houten te lage stoelen zonder leuning. Dus nu wilde ie echt niet daar gaan zitten. Mijn ouders zijn wel daar gaan eten, en ik ben maar ff snel de supermarkt ingerend om iets te halen. We waren gelijk klaar met eten, en toen hebben we gezellig koffie gedronken.

scrapkaartje sweet dreams

Mijn dinnetje is zwanger en ligt in het ziekenhuis. Ze moet rusten tot het kindje geboren wordt. Gelukkig mocht ze afgelopen weekend naar huis, 2 dagen thuis na 7 weken ziekenhuis! Heel voorzichtig en heel rustig, maar alles is stabiel en Bibje groeit goed. Ik hoop maar dat ze vaker en ook met de kerstdagen naar huis mag.

Ik heb een tijdje geleden stempelafdrukjes besteld, en met de zwangere Tilda (Magnolia-stempel) een kaart voor haar gemaakt. De tekst luidt: sweet dreams, omdat zij en haar vriend al heel lang dromen van een kindje.

mijn kersthuis

Ik ben vrijdag begonnen met de Kerstversieringen. Eerst de 1e dozen naar beneden halen (waarom bewaren we de kerstdozen ook al weer op zolder??????). Elk jaar is het allereerste wat ik doe de guirlande op het halve muurtje van de keuken leggen. Er zitten al lichtjes en versiering in, dus lekker snel en het effect van de eerste brandende lichtjes is meteen zo....ehh.... .kerstig. Ik hang wat kransen ed op. Hier en daar een slinger. En langzamerhand verandert het huis steeds meer in een kersthuis. Dinky moet natuurlijk helpen. Dat wil zeggen dat ie onderzoekt wat er in de dozen zit en er vervolgens in of op gaat liggen. Ik heb er lekker de radio bij aangezet, en het is leuk om de eerste kerstliedjes te horen. Het kerstgevoel begint echt te komen.

Als hubby thuiskomt, staat er al best veel. Maar ja, de boom....... Door de sta-op-stoel hebben we geen ruimte meer voor de grote kerstboom. En die kleine, ach, leuk, maar..... De grote boom was altijd mijn trots en ik wil hem toch graag weer neerzetten. Vorig jaar hebben we het niet geprobeerd en ik vond het eigenlijk heel erg. We overleggen samen en besluiten zaterdag toch te proberen om de grote boom neer te zetten. Zou die tussen de 2 banken passen? Als we die flink uit elkaar schuiven??

Zo gezegd, zo gedaan. Alles opzij, passen en meten. Mijn hemeltje, die boom is niet eens zo hoog (1.80 meter volgens de verpakking), maar wat heeft ie een gigadoorsnede. Het lukt wel, je moet niet vragen hoe gezellig de zithoek nu staat hihi. Maar ik kan de boom in elkaar zetten en de lichtjes erin hangen. Ook de kleine boom zet ik neer met lichtjes erin. Wie had de regel gezet dat er engelenhaar over de lampjes moet???? Oh..oeps... ik geloof dat dat mijn eigen regel is.....ehhh..... Wat een rotspul is het ook. Maar de lichtjes zijn veel mooier met engelenhaar erop. Dus ik neem mijn rode jeukende onderarmen en handen maar weer voor lief. Ik stop er daarna wel mee, rest is voor zondag.

Zondag hang ik alle versiering in de bomen. Mooie piek, prachtige kerstballen, lint, een slinger, kralenkettingen en natuurlijk het toetje op de boom is de lametta. En dan zijn ze af en zooooo mooooooooi. Vooral de grote boom staat bij mij voor het ultieme kerstgevoel. Ik word er zo blij van om de boom zo mooi te zien glanzen en schitteren.

Mijn moeder heeft haar kerstboom altijd in het zilver gehad. Dat heb ik overgenomen van haar. Maar samen met hubby is het paars erin geslopen. We hebben ook veel paars in ons huis. En de combi zilver-paars vinden we helemaal super. Dus wat paarse kerstballen in een paar zachte tinten, er kwam wat lint bij, en ieder jaar kwam er iets meer bij, tot we ook een mooie bijpassende paarse piek hadden gevonden. Ik moet er wel bijzeggen, zoals meestal het geval is, in werkelijkheid is het veeeeeel mooier dan op de foto's.

bierkaart

Wat gaat de tijd weer snel in deze periode.....

ik heb eigenlijk geen idee waar ik zo druk mee geweest ben vorige week, maar ik heb in ieder geval niets aan dit blog toegevoegd, zal wel geen indruk hebben gemaakt hihi

Afgelopen vrijdag ben ik begonnen met de kerstversiering (verslagje en vooral foto's zijn onderweg.....)

en vanochtend ben ik maar de kerstkaarten gaan schrijven, dan liggen ze maar klaar.

Ik moest nog even tussen alle kerstspullen en kerstkaarten een mannenverjaarskaart maken, die moet al meteen vandaag op de bus.

twas weer errug gezellie...

Vrijdag zijn we naar mijn dinnetje geweest. Lekker relaxed met de auto, met zijn twee, in plaats van in mijn uppie met het ov. We moesten eerst even naar Rotterdam, en dan konden we wel even doorrijden vond hubby. Wie ben ik om nee te zeggen ;). Krat met allerlei doosjes en zooi mee, dat wilde dinnetje wel hebben voor school om mee te knutselen. Da's mooi, dat ruimt bij mij weer lekker op....
We hebben koffie gedronken, wat lekkers erbij, en lekker zitten kletsen. Ik had een borduurtje mee, en heb er nog lekker bij zitten borduren. De middag was zo om, hubby had inmiddels een zeer zitvlak, dus weer tijd om naar huis te gaan. Gelukkig viel de file mee, en waren we niet zo onwijs laat weer thuis. Lekker pizza gegeten, mjammie.
We hebben een keigezellige dag gehad!!!!

lootje Artis giraffen

Ik heb vanochtend de laatste hand (fiber) gelegd aan het lootje Artis giraffen. Ik had op de close-up van het giraffehoofd een lelijke plek en geen zin om de foto opnieuw te printen. Dus een soort label gemaakt met eyelets, en daar moest ik vanochtend nog even wat fibers door heen halen. Snel opgeplakt en klaar is Katje.

Dagje Leiden eindigt in ziekenhuis

Gister ben ik een dagje naar Leiden geweest. Aanleiding hiervoor was een bezoekje aan het ziekenhuis. Daar ligt een zwanger dinnetje te liggen. Ze is ca. 28 weken zwanger en moet liggen tot de bevalling. Ik kon komen vanaf ca 15.00 uur, en had bedacht dat het dan wel leuk zou zijn om eerst wat hobbywinkels op te zoeken en gezellig door de winkelstraat naar het ziekenhuis te lopen. Dus eerst met de trein naar Leiden en dan met de bus naar de andere kant van het centrum. Op het station Haarlem liep ik naar het perron waar de eerstvolgende trein al snel zou vertrekken. Maar er stond op het bord: 15 minuten vertraging. Dus naar het andere perron voor de volgende trein. Toen werd er omgeroepen dat die 1e trein al met een minuut zou arriveren. Dus ik weer naar het 1e perron terug. De trein kwam er idd snel aan. Ik naar binnen, goed plekje gezocht, en meteen maar een bammetje gepakt. Toen werd er omgeroepen in de trein, dat wie snel naar Leiden en Den Haag wilde, dat die de andere trein moesten pakken, omdat deze (als stoptrein) pas na die (snel)trein zou vertrekken. Dus bam in zak gepropt, trein uit, en als een speer weer terug naar die andere trein. Die vertrok bijna meteen en toen kon ik lekker genieten van mijn bammetje.
In Leiden aangekomen, had ik redelijk snel de bus, en daarmee kwam ik lekker dichtbij de 1e hobbywinkel. Die had geadverteerd met 30% korting. Helaas was er voor mij niet zoveel te scoren. De 2e winkel, vlakbij deze bleek er niet meer te zitten. Dus de winkelstraat in, op naar de 3e winkel. Daar heb ik wel wat meer gekocht (boekje met borduurpatronen/knipvelletjes, borduurgaren, achtergrondembossingmallen). En toen ben ik de winkelstraat ingelopen.
Maar mijn gympen moesten nodig al vervangen worden voor nieuwe. Ik had nog steeds geen nieuwe gekocht, omdat ik nog geen lekker zittende gympen had gevonden en wat er was, was er alleen in verkeerde kleuren , wit of zwart, en ik wil graag bruin/beige ofzo. Toen ik daar liep begonnen mijn voeten steeds meer zeer te doen. Er prikte iets in mijn voetzool, niet mooi meer. De hele binnenkant van de schoenen was al behoorlijk stuk, en dit was de druppel...... Dus toen er een goedkope schoenenshop in beeld kwam, schoot ik meteen naar binnen. Ik heb 2 paar gympen gevonden, die lekker zaten. Helaas 1x wit, en 1x wit/beige. Maar goed, dan kon ik vanzelf op zoek naar beige. In de tussentijd zou ik niet meer die kapotte gympen aanhoeven. Dus naar de kassa. Het witte paar was afgeprijsd van 25 naar 20 euro. Maar dat bleek niet te kloppen, ze bleken 25 euro te zijn, maar dan in de actie 2e paar gratis. En het andere paar zat natuurlijk niet in die actie. Ik mocht nog een paar schoenen uitzoeken, in de actie was dat paar dan gratis. Maar ik had niets anders gevonden, dus toen mocht ik het paar toch voor die 20 euro meenemen. Ik heb het witte paar meteen aangetrokken, en de oude gympen bij het 2e nieuwe paar in mijn sjeesie (boodschappentrolley) gemikt. Langzaam richting het ziekenhuis lopen nu. Maar ik lag goed op schema en er was daar nog een hobbywinkel, dus toch maar even kijken. Enige wat ik daar echt leuk vond, waren ronde stempelsets. Elk 4 hoekponsen, die samen een cirkel vormden. Alleen vond ik de stempels niet netjes, de hoeken zaten niet aan beide kanten gelijk op het rubber/hout, dan moet je alsnog passen en meten, om mooi in een hoek te kunnen stempelen, dus ik heb ze maar laten liggen. Vandaar snel naar het station, door het station lopen en aan de andere kant zo naar het ziekenhuis.
Ik had een paar spannende boekjes voor dinnetje meegenomen, en een lekker bodylotion om te smeren. We hebben gezellig zitten beppen. Gelukkig gaat het erg goed met haar en Bibje (= Baby In Buik). Bibje groeit gestaag en ligt goed op schema.
Ik ben na ca anderhalf uur weer naar huis aangegaan. Rennen om mijn trein te halen, en de bus kwam net aanrijden, toen ik bij de halte aankwam. Ik was net voor hubby thuis.
We hebben lekker patat met een kroketje gegeten, makkelijk, snel en errug lekkuh. Ondanks de nieuwe gympen, was de schade natuurlijk al te groot geweest, dus mijn arme voetjes waren total loss, toen ik eenmaal thuis was.

kaart nieuwe baan

Gisteravond ging hubby redelijk op tijd naar bed, maar ik had niet zo veel puf, wilde nog even op de hobbykamer rommelen. Ik had nog een LO liggen, waar ik al een tijdje niet mee bezig was geweest. Ik heb hem weer neergelegd (eerst stuk bureau leegvegen hihi), dan kan ik vandaag tussen de bedrijven door, lekker steeds ermee verder rommelen. En ik moest nog steeds een kaart maken voor een collega van hubby. Daar ben ik gisteravond ook mee begonnen, even een opzetje maken. Vanochtend heb ik hem afgemaakt, en ik vind hem zelf leuk geworden.

hoe later op de middag, hoe schoner het volk........

Zondagmiddag zijn mijn ouders geweest, met hun nieuwe auto, wat een mooie auto is het. En ook echt een mooi model, niet zo'n rugzak, waar ze al jaaaren in rijden (overigens wel tot hun grote plezier, hihi, ikzelf hou wel van veel auto om me heen).
Ze kwamen later dan verwacht, ze zijn met oma op bezoek geweest bij de zieke zuster van mijn moeder. Eerst tussen de middag warm eten bij/met oma in het huis. Dat duurde toch iets langer dan gedacht. Naderhand moest oma natuurlijk eerst weer naar haar huis teruggebracht worden, en al met al kwamen ze toch behoorlijk later aan, dan ik had verwacht. Maar dat maakten ze meteen weer goed, ze wilden gelukkig dan wel blijven eten, en ze zijn pas 's avonds weggegaan. Ik had lekkere shoarmaschotel op het menu staan, maar ze hadden dus al warm gegeten. Dus wilden ze brood eten. Gelukkig had ik genoeg brood, en wij hadden op deze manier genoeg (lees: lekker veel) shoarmaschotel. Het was gigagezellig, en veeels te kort.
Pap en mam: giga bedankt (jullie weten wel waarvoor)!!!!!!

geslaagd

joepieeeeeeeeeeeee
ik ben geslaagd voor theorie!!!!!!
Ik was echt bloednerveus, altijd voor examens ed.
Maar gelukkig ben ik erdoor, met maar 2 fout, ikkuh is suuuuuuuuuupertrots op mezelf!!!!!

katten zigzagkaart

Gistermiddag begonnen met een nieuwe kaart. Een verjaarskaart voor een kattenliefhebber. Vanochtend heb ik hem afgemaakt. Het is een zigzagkaart geworden met 1 van Francien's katten erop. En een leuk emboss-randje pootjes langs de linkerkant.

niet-lach pasfoto

Ik moet een pasfoto meenemen voor het theorie-certificaat. Dus op zoek naar overgebleven pasfoto's. Ik vond nog 2 pasfoto's, die zijn over van mijn legitimatiebewijs. Alleen zijn de foto's dus al wat ouder, en ik weet niet goed of de pasfoto ook aan de nieuwe norm moet voldoen, je-weet-wel de niet-lach-pasfoto. Voor de zekerheid het CBR maar opgebeld. En daar werd gezegd, dat ik maar wel nieuwe pasfoto's moet laten maken. Het zou l*llig zijn, als ik daar zou staan, en de pasfoto zou geweigerd worden. Bovendien heb ik voor het rijbewijs natuurlijk toch nieuwe niet-lach-foto's nodig.
Dus ik naar de fotograaf. Maar ik zorg er altijd voor dat ik juist op foto's heel erg lach, dan ziet het er nog een beetje uit. Als ik niet lach, als ik 'gewoon' kijk, zeggen mensen altijd dat ik sjacherijnig kijk. Help, dit wordt een draak van een foto.
Nou ja, we hebben uit alle kwaden maar de beste gekozen..........

tussen het leren door nog een muziekkaart gemaakt

Ik heb deze week me suf zitten leren voor mijn theorie-examen, steeds proef-examens op de pc gemaakt en uit het boek geleerd.
Tussendoor bezig geweest met knippen en plakken. Een muziekkaart, gemaakt naar een kaart die ik vorige week gemaakt had, met een mooie embossingmal.

een schattig kitten te koop

Maandag moest ik naar de dierenarts om een proefzakje dieetvoer te halen voor Dinky; die heeft na 10 dagen pillen nog steeds diarree.
Toen ik bij de balie stond, en de assistente bezig was met nieuwe pillen en het proefzakje, kwam de andere assistente met een rood kitten achter haar aan. Ik riep meteen: oh, wat een schatje. Prompt zei ze: ja he, we hebben een kitten die nog een papa en mama zoekt, deze niet, maar er is er nog 1. Ze haalt van achter een kitten, zoooo schattig. Ze vertelt dat er 3 kittens in een doos zijn gevonden. 2 Hebben al een thuis gevonden, maar deze was ietwat schuw (dat is intussen al veel minder geworden) en ze zoekt nu nog een thuis. Het kitten kost maar 25 euro (kitten uit het asiel kost ca. 70-75 euro). Donkere kleurtjes, zo'n prachtige tekening, en zooooooo'n lief koppie...... Ik dweil meteen weg, mag het kitten vasthouden en aaien. Ik zeg: aahhh, je zou het zo meenemen, wat een poepie. Dus ze zegt nogmaals, deze zoekt een thuis... Maar ik antwoord daarop: ik zal het thuis zeggen, maar ik vrees dat het een echtscheiding wordt..dan maakt het hem niet meer uit hoeveel katten er zijn, maar zolang hij er is, vindt ie op dit moment 3 katten echt genoeg. Ze lacht en vraagt of ik haar 06-nummer wil hebben. Nee hoor, ik weet wel zeker dat ie het echt niet goed vindt.
Als ik thuis vertel over het schattige kitten, dat een goed thuis zoekt, reageert hubby idd zoals ik al dacht. Hij voegt eraan toe: als er een kat bijkomt, dan is het een asielkat, en dan eigenlijk liefst een soort kansarme, zeg maar. Dit kitten vindt echt wel een goed thuis.
En ja, natuurlijk moet ik hem wel gelijk geven, we hadden het immers allang besproken, en afgesproken dat het dan weer een asielkat zou worden.
Maar ja............zo'n schatje....zoooo mooooi.....zooooo lief........

hele dag theorieles pfff

Zaterdag moest ik al vroeg uit de veren. Met de bus naar Beverwijk om daar de hele dag theorieles (voor het rij-examen) te volgen, van 9.00 tot 16.30 uur. We waren met een klein groepje, wat erg prettig is. Om 9.00 uur zijn we begonnen. Steeds een aantal hoofdstukken en daarna de oefenvragen bij die hoofdstukken. We gingen in een noodtempo aan de slag. Om een uur of een hebben we een heerlijke lunch gekregen. Daarna weer verder met de theorie. Na alle theorie konden we nog complete examens oefenen. De anderen gingen allemaal al eerder weg. We hebben nog 1 oefensessie met 2 personen gedaan. En daarna heb ik nog een extra examen gemaakt in mijn uppie, maar tegen die tijd was ik zo gaar als een klontje boter, kon niet meer goed nadenken, dus toen ben ik er ook mee gestopt. Het was toen al tegen vieren. En vond ik het wel een lekker idee om naar huis te gaan, en lekker uit te rusten na deze vermoeiende dag.

nog een muziekkaart

Ik heb donderdag tussen de bedrijven door nog een muziekkaart gemaakt. Ik had beloofd om er zaterdag een paar mee te nemen, dus moest ik er wel even tijd voor maken. Deze kaart heb ik met mooie stickerranden versierd.

muziekkaart

Ik heb een muziekkaart gemaakt.

Ieder jaar maak ik een portie muziekkaarten, diverse plaatjes en technieken, als er maar iets van muziek op staat. Deze worden dan verstuurd naar de jarige leden van een koor.

de regenboog(brug)

Gister was het Sint Maarten. Dan komen de kinderen langs de deuren om te zingen voor snoep. Ze hebben dan mooie lampionnen, vaak zelfgemaakt.

2 Jaar geleden hebben we onze Dusty moeten laten inslapen, precies op Sint Maarten. Toen we inverdrietig thuis kwamen, begon het feest net. Dus moesten we steeds de deur open doen, om met een vrolijk gezicht te luisteren naar de liedjes en snoep uit te delen. Normaal gesproken doe ik de deur open, maar de emoties waren me teveel, en dat jaar deed hubby het.

Gister aan het eind van de middag zei ik net tegen hubby, het is nu precies 2 jaar...........en toen ik opkeek naar buiten zag ik een prachtige regenboog. Ik heb zo snel mogelijk mijn camera gepakt en foto's gemaakt. maar de regenboog vervaagde heel erg snel.

Lieve Dusty, ooit zien we elkaar weer jochie.....bij de regenboogbrug........ik mis je.......

een bloemetje om je op te fleuren

Ik heb gister een kaart gemaakt, weer voor een zieke collega van mijn man (hij heeft heeeeel erg veel collega's). Eindelijk weer eens een embossingmal gebruikt, een mooie Joy mal. En in de hoeken een mooie Anna Griffin hoekpons.

slecht ketelnieuws

De monteur kwam pas na half 4 en is een uur bezig geweest. De boel doet het nu weer, maar we hebben wel het zeer dringende advies gekregen om naar een nieuwe ketel te informeren. Deze wordt nu gewoon gigaslecht, en we kregen 2 of 3 jaar geleden al een waarschuwing dat deze ketel straks niet meer gerepareerd kan worden. Er worden geen nieuwe onderdelen meer voor gemaakt, alles wordt met gereviseerde onderdelen gemaakt, en dat gaat natuurlijk een keertje ophouden. We hebben hier een heteluchtsysteem, en een nieuwe ketel is giga duur. We hebben het dus geprobeerd zo lang mogelijk te rekken, maar nu moeten we er dan toch aan geloven. De monteur heeft meteen gebeld en een offerte wordt zsm opgestuurd.

nog een keertje pech, nu met warm water

Maandag heb ik opgebeld naar die autotent, ze bleken geen garage te zijn, maar na mijn uitleg wilden ze wel iets gaan proberen, en mochten we de auto komen brengen.
We werden om 11.00 uur gebeld, en het bleek een kapotte riemspanner (?? of zoiets, ik heb er echt geen idee van, auto's en ikkuh.....) te zijn, die moest besteld worden, zou er dan zo rond 15.00 uur zijn, moet erin gezet worden, en dan de controle of het alleen de riemspanner is, of toch ook de dynamo. Toen we later gebeld werden, bleek het gelukkig alleen de riemspanner te zijn, de auto stond klaar om opgehaald te worden. Dat scheelde in ieder geval een hoop centjes, want een dynamo zou 2x zo duur zijn geweest.......
Dinsdagochtend moeten we op tijd eruit. Hubby wilde meteen gaan douchen, maar gaf een brul: geen warm water. Hij wast zich bij de kraan, terwijl ik probeer om de waakvlam weer aan te krijgen. Helaas lukt het niet. Ik ga me ook aan de kraan wassen, en dan naar beneden, eerst koffie. Na de koffie probeer ik nogmaals of ik de waakvlam van het water aan krijg, maar dat lukt dus weer niet. We moeten weg, hubby moet naar de tandarts. Als we terugkomen, hebben we net anderhalf uur de tijd, voor de volgende afspraak. Dus meteen weer naar boven, maar de waakvlam wil maar niet aanspringen. Ik heb daarop maar gebeld voor een monteur, die komt vanmiddag, als we in ieder geval weer thuis zijn.
Inmiddels zijn we weer thuis na de 2e afspraak (fysio), en nu is het wachten geblazen. Grrrrrrrrrr, hebben jullie dat ook, dat je dan bij alles wat je doet, met een half oor naar de telefoon/bel zit te luisteren, dat je aan bepaalde dingen maar niet begint, want de monteur kan immers elk moment komen? Ik vind het verschrikkelijk, maar ik heb daar dus echt last van.......

autopech

Ik hijs mezelf vanochtend uit bed, tis nog vroeg...nee, tis niet zo vroeg, maar ik ben iets te laat naar bed gegaan (voor mijn doen, en het viel best wel mee hoor.....). Hubby is gisteravond laat naar zijn werk vertrokken voor een nachtdienst, en ik ben lekker aan het rommelen gegaan.
Maar het lukt, ik zit om half 8 beneden, in mijn nieuwe huispak (en dat zit lekker comfi) met een bak koffie. Dan komt hubby thuis, maar hij belt vanuit de auto, dat ik naar buiten moet komen..oei.. Als ik buiten kom, staat de auto scheef in het parkeervak, en hubby kijkt me aan: hij doet helemaal niets meer, hij blijkt zelfs niet meer op slot te gaan. Net voor onze straat begonnen er lampjes te branden, de stuurbekrachtiging viel zelfs uit, en toen stopte hij er helemaal mee, tijdens het inparkeren. Hubby belt de wegenwacht, we drinken een bakkie samen tijdens het wachten, en gelukkig komt de wegenwacht dan al snel voorrijden. Hij constateert meteen een kapotte dynamo, hij laadt de boel op, zodat we er ca. een uur mee kunnen rijden, genoeg voor naar een garage. Onze eigen garage zit te ver weg, met teveel filerisico, we krijgen een adres van hem, dichtbij en goed. Dus een leuk uitje morgenochtend, grrrrrrr, en een nieuwe dynamo is ook niet echt echt een goedkoop grapje, grrrrrrr. De wegenwacht heeft meteen de auto netjes in het parkeervak gezet, dus we sluiten de auto af. En dan kan vermoeide hubby naar bed gaan, hij was net lekker op tijd, en nu is het nog laat geworden.......
Ik ga eerst nog even lezen beneden, maar al gauw verdwijn ik in de hobbykamer met een bak oploskoffie, lekker aan de scrap......

Cadeau-envelop voor Kerst

Gisteravond samen met mijn wekelijkse cursiste een cadeau-envelop gemaakt, waarin geld of een cadeaubon gestopt kan worden, voor de Kerst. Het scheve ontwerp heb ik 'gepikt' van een cadeaubon van de Pipoos, die zat in een dergelijke envelop. En die had ik natuurlijk bewaard, want weggooien van leuke ideetjes en ontwerpjes is natuurlijk geen optie....(alleen het opruimen van al die leuke dingetjes, oeff....)

Grommel

Ik heb een lootje gemaakt over Grommel. Met een hele mooie foto van hem, goed groot afgedrukt. Ik heb het lootje gemaakt, voornamelijk als herinnering, voor het verwerken van het verdriet. Ik heb een brief aan Grommeltje geschreven, vanwege de lengte heb ik deze in een sier-envelop op de LO verwerkt. Ik wilde hem gewoon erbij plakken, maar voor het idee dat ik had, werd de brief te lang.

babykaart

Gelukkig zijn er ook leukere redenen om niet te gaan werken.......

Een collega van hubby is bevallen van een jongetje, dus daar ook maar meteen een kaartje voor gemaakt.....dat is te zeggen, ik heb meerdere kaarten (babykaarten zijn altijd leuk om te maken, dus meestal heb ik er wel een paar in de kaartenmolen staan), dus deze gaat bij de andere en hubby mag kiezen.

opkikkertje

En nog een opkikkertje gemaakt.

Dit keer een doorlopende randpons uit de kast gehaald, tijdje niet gebruikt, en jee, ik was eigenlijk al bijna vergeten hoe leuk ik die dingen vind.....

Blaasontsteking...alweer

Niet alleen ikkuh is ziek, maar ook Dinky. Ik zag woensdagavond bloed in de bak liggen, nadat hij had geplast. Dus gister na het rijden, ben ik met Dinky apart gaan zitten om urine op te vangen. Lege bak erbij gezet, en een klein bakje om onder zijn kontje te mikken, dat ie daarin plast. Maar Dinky dacht, mooi niet. Op een gegeven moment zag ik hem zitten in een leeg kartonnen doosje onder een stoel, zat ie er verdikkie in te plassen, de lummel, nog een vrij grote plas ook (hij doet steeds druppelplasjes). Ik heb de doos in de badkamer gemikt, en ben met Dink op schoot maar voor de pc gaan zitten, beetje mail, surfen, spelletje. Af en toe de kat op de bak gezet, maar nee hoor. Uiteindelijk ben ik met Dinky maar in de gang gaan zitten, waar de kattenbakken altijd staan, met de deur dicht. Al snel werd de nood toch te hoog, en Dink ging plassen, accepteerde zowaar het kleine bakje onder zijn gatje, en plast ook nog eens best veel. Dus ik stond al snel daarna met de urine bij de dierenarts. Dacht ik daar ff een tijdje vanaf te zijn, met Grommel leek het wel of ik er zowat woonde..... Ik kon gelukkig op de uitslag wachten, en dat was geen verrassing, Dinky heeft idd blaasontsteking. Meteen medicijnen meegekregen, iets zwaardere, want hij had begin augustus ook blaasontsteking, en die is waarschijnlijk niet helemaal genezen geweest. Ik heb bij thuiskomst meteen het eerste pilletje gegeven, hij vindt het niet leuk, maar accepteert het wel goed.

ziekies, maar wel kaarten gemaakt, en rijles gaat ook gewoon door

Ik ben al de hele week ziekies, bah. Het begon in het weekend met pijn in mijn keel, toen begon ik te hoesten, kreeg er hoofdpijn bij.....kortom knap waardeloos. Ik ben erg snel moe, en wil dan alleen maar lekker op de bank liggen met een boekie of blaadje erbij.....ook niet verkeerd natuurlijk, maar opschieten doet het niet. Ik heb nog zoveel te doen.......zoals altijd.....
Ik heb op mijn bureau een layout liggen over Grommel, hij wordt mooi (vind ik), maar ik ben er wel lang mee bezig, omdat ik me niet zo lekker voel, en het toch af en toe erg emotioneel is om er mee bezig te zijn.
Ik heb tussendoor wel lekker een paar kaartjes kunnen maken, voor jarige jobjes, zieke collega's van hubby, etc.

Ik heb vorige week een kaart gemaakt voor een jarige zeilboten-liefhebber.















Gister een kaart voor een jarige auto-liefhebber.

















En een opkikkertje voor een zieke collega van hubby.














Gister had ik weer rijles. Fileparkeren, ofwel achteruit inparkeren. En ik ben erg trots op mezelf, de derde keer zette ik de auto zo mooi strak neer, yeah!! Tiny had een fototoestel bij zich, en heeft er prompt foto's van gemaakt, ik weet niet wanneer ik de foto's krijg, maar ze zullen denk ik wel een leuke scrap opleveren..... En nu maar hopen dat het geen gelukstreffer is geweest, maar dat ik het echt een beetje onder de knie heb....

kerstmuisje

Ik heb vorige week meegedaan met een loterij, je kon een hobbyboekje winnen van Sjaak van Went: Flora en fauna. Tot mijn supergrote verrassing had ik gewonnen!!!!!!

Ik heb uit het boekje een patroon gebruikt, maar dan met kerstkleuren geborduurd. Naast het borduurrandje heb ik een kerstmuisje (knipvel van Feao) geplakt. En dit is het resultaat.

Charme offensief

Ik heb dinsdag gescrapt. Een lootje over hoe we Pasja en Grommel (toen nog Scad en Bono) uit het asiel hebben gehaald.

Deze 2 katten hebben vanaf het moment dat ik ze zag meteen een charme offensief gevormd, waar je bijna van zou schrikken. Lekker spinnen, tegen mijn hand aan, lekker kroelen, wat een lieverds. Ik viel meteen voor ze.

nog een scraptasje

Ik wilde nog een scraptasje maken voor een verjaardag. Moest vanmiddag af zijn, dus net gemaakt en meteen op de foto gezet.

LOL in de wachtkamer van de tandarts

Ik moet woensdagochtend naar de tandarts. Dat is niet mijn favoriete bestemming, hoewel ik een zeer aardige en kundige tandarts heb, maar er zijn gewoon ook veel leukere dingen om te doen......
In de wachtkamer lees ik altijd in de Readers Digest, het maandblad. Daar staan 2 rubrieken in, die ik helemaal te gek vind: uit het leven gegrepen, en iets met op het werk gebeurd, ik weet ff niet meer hoe de rubriek heet. Het zijn ingezonden waargebeurde verhaaltjes, en ik kan er altijd smakelijk om lachen.
Als ik binnen kom, zijn er nog meer wachtenden aanwezig. Ik begin met het lezen van de Readers Digest en langzaam verdwijnen er mensen en komt er ook weer iemand binnen. Uiteindelijk ben ik bijna aan de beurt en zit er nog 1 man te wachten. Ik ben al een tijdje aan het lezen, zit af en toe smakelijk te grijnzen, met af en toe een grinnik tussendoor. Opeens schiet ik me toch in een slappe lach. De man kijkt op en zegt: het is zeker erg grappig, en moet dan ook lachen. Ik lees het verhaaltje voor, zie het weer voor me, en blijf dus in de slappe lach. De man moet er gelukkig ook om lachen...

Iemand heeft een hond, die moet pillen slikken. De hond wil dat dus echt niet, en uiteindelijk heeft de man een weergaloos idee om de pillen te geven. Hij doet een buisje in de bek van de hond, wurmt er een pil in en blaast dan vervolgens heel hard de pil zo de keel van de hond in. Slim bedacht, toch? Dus de man pakt een buisje, wurmt de pil erin, doet het buisje in de bek van de tegenstribbelende hond, haalt ontzettend diep adem........en dan niest/hoest de hond.
Oef, zegt de man, ik geloof dat ik net ontwormd ben............

Eind goed, al goed???

De stichting R. waar ik voor werk is failliet verklaard, en per 1 september is alles overgenomen door een andere stichting D. Ik ben blijven werken, er is mij ten alle tijden verzekerd dat salarissen gewoon uitbetaald zouden worden. Ik werk als freelancer, en er werd altijd een hoop mondeling geregeld, zonder contracten.
Ik krijg woensdag een mailtje van mijn coordinator M. of ik nog een aantal bustochtjes wil doen in november en december. Maar ik heb nog steeds geen geld ontvangen, en het bedrag is inmiddels al aardig opgelopen. Dus ik bel de bank, daar is niets bijgeschreven. Ik bel de nieuwe stichting, maar daar kennen ze mijn naam helemaal niet, mijn coordinator M. en haar coordinator W. moeten maar zorgen dat ik bekend raak bij hen. Ik bel vervolgens M. om (alweer) door te geven dat ik nog steeds geen geld heb ontvangen, en dat ze me bij de nieuwe stichting helemaal niet kennen. Het is aan het eind van de middag en ze belt morgen wel, want ze ging net weg......
Donderdagochtend stuur ik als reminder een mailtje met daarin de bedragen die ik nog moet ontvangen. Ik krijg later een mail terug, dat ik voor de declaraties van voor 1 september een brief moet schrijven aan de curator. Ik mail terug dat ik dus ook nog 1 declaratie heb van na 1 september. Ik moet dan meteen weg, voor mijn volgende rijles. Als ik later terug ben, ga ik meteen een brief schrijven aan de curator. Dan probeer ik bij de nieuwe stichting iemand te pakken te krijgen waar ik mijn probleem kan neerleggen. Ik moet volgens hem maar een of andere directeur (een adjunct geloof ik dat ie is) bellen, gewoon bovenaan beginnen, die kan en mag tenminste ook beslissingen nemen. Ik probeer deze man te bellen, maar moet het een uur later nog maar eens proberen, hij is even niet aanwezig.
Inmiddels krijg ik een mail van M. dat ik voor de declaratie van na 1 september maar de nieuwe stichting moet bellen. Ik mail terug, dat ik al gebeld had, en dat zij en W. er voor moeten zorgen dat ik bekend raak bij de nieuwe stichting D. En dat ik op deze manier niet meer verder nog wil werken. Ik heb aanstaande dinsdag ook nog een bustochtje staan, maar die wil ik dus nu ook niet meer doen.
Krijg ik dus later een mail terug van W. dat alles een beetje vervelend loopt, en dat hij hoopt dat ze nog wel op mijn diensten kunnen blijven rekenen.
Ik mail terug dat ik die declaratie nog betaald moet krijgen, dat hij volgens M. bij hem ligt, en dat ik op deze manier niet meer door wil werken.
Inmiddels heb ik een telefonisch gesprek met die directeurfiguur van D. Hij zegt dat ik het beste even een copietje van de declaratie aan hem kan sturen, dan zorgt hij er persoonlijk voor dat de boel naar D. gaat en dat ik betaald word. Ik maak meteen een briefje met copietje.
Dan krijg ik weer mail van W. Dat die declaratie door is naar de stichting D en dat ik betaald ga worden.
Zaterdag krijg ik een brief van de curator dat de declaraties op hun kantoor liggen ter betaling. Er is enige vertraging, maar er zal betaald worden.

Snappen jullie het nog, al die mail en brieven en telefoontjes door elkaar? Als ik dit overlees, word ik helemaal gek...misschien ben ik wel een mailtje of wat vergeten te melden hoor, maar ik was (en ben) behoorlijk kwaad over wat er is gebeurt en hoe dit aangepakt wordt.
Ik heb er natuurlijk met hubby over gesproken, en hij staat helemaal achter mijn beslissing dat ik dus echt mijn werk neergelegd heb en absoluut niet meer wil werken.
Mede door allerlei andere dingen die gebeurd zijn, in al die jaren die ik al voor de stichting R gewerkt heb.
Dus ik heb mijn laatste bustochtje gehad. Ik heb van een aantal tochtjes foto's gemaakt, om te scrappen. Ik heb het erg leuk gevonden om te doen, en vind het heel erg jammer dat er op deze manier een eind aan moest komen.
Maar ik ben al vanaf vorig jaar september bezig om te stoppen met werken, eind december gestopt met huiskamergroepen, eind maart gestopt met de kaartenmaakgroep, en nadien kwamen er alleen maar meer tochtjes, invalwerk, en andere projecten bij. In plaats van minder werken, leek het wel of ik alleen maar steeds meer ging werken.....
Dus nu moet het maar eens echt over zijn.

toch afgevallen ondanks (dankzij?) de stress

Ik heb al een hele tijd niets met afvallen gedaan. Niet op gelet, door alle stress om hubby en natuurlijk Grommel.
Ik had me gewogen (23 sept) met en zonder Grommel omdat ze in Utrecht voor de narcose zijn gewicht moesten weten. Toen bleek dat die ene kilo die ik daarvoor kwijt was, er alweer bij zat. Ik heb mijn ticker toen niet aangepast....fout, maar het interesseerde me ook niet zoveel.
Ik ben een emo-eter, dus het verbaasde me niets.
Vanochtend ben ik even op de weegschaal gaan staan. En blijkt dat ik 3 kilo ben afgevallen. Door de stress...maar meestal eet ik dus juist de kilo's eraan in stressperiodes......
Ik ben er natuurlijk stiekem wel blij mee, ik vond al dat die broek die ik gister aanhad iets wijder leek te zitten bij de taille.....

lief lief lief Grommeltje

Grommel werd steeds slechter deze laatste dagen.
Gisteravond en vanochtend wilde hij niet meer geaaid worden, niet opgepakt om ff te kroelen, niet meer even op schoot liggen. Hij zocht echt een beetje de rust op, veel op de stoel gelegen, en achter de bank bij het raam en de kachel.
Het is echt over, Grommel is op en moe.
Grommeltje is aan het begin van deze middag vredig en rustig ingeslapen.
Rust zacht lieffie, en ooit zullen we je weer zien........

$&*%#@@#$#$&^^&@$%

Ik heb net met de KNO arts gesproken. De uitslag van de biopt wees alleen maar ontsteking aan. Maar de arts denkt dat er wel een tumor achterzit. Gezien de CT-scan en de reacties op de medicijnen. We hebben alles goed doorgesproken, en alle mogelijkheden door gepraat. Hubby en ik hebben besloten om Grommel niet langer te laten lijden, en om hem te laten inslapen. De arts zei dat we goed besloten hebben, hij is het er totaal mee eens. Het is het beste voor Grommel.

Ik heb er zoveel moeite mee....terwijl ik al 2 weken aan het afscheid nemen ben.....en me er al zo op had voorbereid......

Mijn lieve lieve lieve Grommeltje...........

Bengel scrapkaartje

Ik heb tussendoor geprobeerd om een scrapkaartje te maken. Het gekleurde paper en de bloemetjes zijn door Dromer gemaakt. De stempel is een Bengels-stempel, die vind ik zooooo leuk.

De snaps heb ik gezet met de Crop-a-dile (gehad van hubby voor ons 16-jarig huwelijk!!). Ik ben heel erg blij met dit mooie cadeautje...alleen waar berg ik hem nu weer op..LOL. Hij is groot, maar ik vind hem erg handig!!!

wachten en duimen

Grommel lijkt donderdag gedurende de dag iets beter te worden, haalt makkelijker adem, niet meer dat snurken. Ik geef hem 's avonds zijn medicijn, ik zittend op de grond, en Grommel op schoot. Heel rustig, heel kleine beetjes per keer, en hem veel tijd geven, om weer tot rust te komen. Het lukt. En Grommel gaat zowaar al snel weer iets eten.
Vrijdag geeft Grommel af en toe een zware blaf. Het lijkt of ie er erg van schrikt, en dan wegduikt. Hij ligt de halve dag in de hoek tussen de banken, en later bij het raam, dichtbij de kachel.
Ik mag hem wel aaien, en als ie later tevoorschijnt komt, wil ie zelfs op schoot. Later komt ie nog een keer bij me, en duikt ie ook zelf op schoot. Hij wil geaaid worden, en blijft lekker lang liggen. Ondertussen eet ie vrij aardig. Steeds loopt ie naar zijn bakkie, en eet ie een beetje, bij elkaar dus nog best veel. Weer gaat het medicijngeven erg goed.
We dachten dat we vrijdag uiterlijk de uitslag zouden krijgen, dus ik had zeker die ochtend een mega bal in de buik. Helaas hebben we niets gehoord, en moeten we dus wachten tot maandag.
Gelukkig gaat het redelijk met Grommel.
Het is een dubbel gevoel, ik heb een beetje zo'n gevoel van uitstel van executie.....omdat we er ernstig rekening mee houden, dat de uitslag zeer negatief is, en Grommel was zo slecht, dat we dachten, dat ie wel dezelfde dag zou moeten inslapen, omdat ie geen katwaardig leventje meer had.
Nu gaat het iets beter, en ik kan met hem knuffen, en we maken wat foto's. Eigenlijk een beetje alsof we op deze manier wat extra tijd hebben gekregen om goed afscheid te kunnen nemen.
En intussen duimen we wel door, want ik blijf toch ook aan dat kleine minikansje denken......ik hoop met heel mijn hart dat we ons Grommelpotje niet hoeven te missen.

uilenkaart

Ik heb even snel een uilenkaart gemaakt voor een jarige uilenliefhebster.

Ze is morgen jarig en ik hoop dat ze hem leuk vindt.

medicijndrama

Ik heb maandagmiddag bij mijn eigen dierenarts de medicijnen opgehaald. In drankvorm, omdat het laatste medicijn ook in drankvorm er nog aardig in ging, en pilletjes en neusdruppels alleen maar steeds meer drama werden.
Maandagavond het eerste medicijn: het gaat er nog vrij aardig in, Grommel accepteert het, wel met het nodige protest, maar het lukt. Mijn hemel wat is 2 ml veel in vergelijk met 0,3 ml van het laatste medicijn, dat valt wel tegen, die hoeveelheid.
Het tweede medicijn: dat gaat dus helemaal niet. Grommel gaat meteen speekselen, en aan alle kanten komt er van alles weer uit. Alles zit onder het slijm, hij ademt zo zwaar, dat je er naar van wordt, echt drama. Ik huilen en de kat helemaal over zijn zeik, arm Grommeltje.
Ik ontdek de volgende dag dat Grommel geplast heeft na het medicijngeven, hij is kennelijk op een stoel in de hobbykamer gaan liggen. Daar ligt een kussen op, met daarover een oude handdoek, daar ligt ie graag op.
Ik knal handdoek, sloop en het hele kussen maar meteen in de was. Later blijkt dat het te lang geleden is geweest, de geur gaat er niet meer uit, en ik mik alsnog de hele handel in een vuilniszak.
Grommel lijkt dinsdag wel ietsje beter te ademen, iets rustiger. Niet meer zo snurkend naar adem happend.
Dinsdagavond is het weer medicijntijd. Ik ga met hem op schoot op bed liggen. Het eerste medicijn gaat er moeilijk in, het tweede wordt wederom een drama. En nu plast ie tijdens het medicijngeven. Ik hou Grommel nog even tegen me aan, iets rustiger worden, even niets met hem doen, alleen aaien en tegen hem praten. Dan wil Grommel op de grond, en terwijl ik het bed afhaal, duikt ie in een hoekje weg. Ik leg een oude theedoek onder hem, tegen al het kwijlen en snot enzo. Ik draai maar meteen een was, en duik zelf onder de douche, bah wat is dat vies. Gelukkig was ik snel en is het dekbed zelf niet nat geworden.
Grommel is de rest van de avond van slag.....en ik ook.......
We besluiten om vanaf de volgende dag het tweede medicijn maar even niet meer te geven. Het is niet zo belangrijk, en hij reageert er zo slecht op.
Woensdag overdag lijkt het weer net zo te zijn, hij is iets rustiger in het ademen, ligt rustig op bed. Af en toe hoor je hem wel snurken, maar steeds heel eventjes.
Ik ben wel erg van slag, beetje depri. We moeten wachten op het telefoontje uit Utrecht, en wachten is zoooo erg. Ook omdat je zo weinig kunt doen voor de kat tot je de uitslag hebt.
Woensdagavond komt Grommel beneden en eet zowaar steeds een klein beetje.
Ik geef een paar uur later het medicijn, ik zet hem eerst op de kattenbak, dan geef ik het beneden, op een handdoek op tafel. Het gaat, onder protest, maar het lukt. Grommel gaat daarna meteen naar boven, maar komt al binnen een half uur terug om te eten, yeah, goed teken, hij eet natuurlijk pietsiekleine beetjes, maar elk happie is er 1.

weer hoop voor Grommel

Vanochtend vroeg al met de kliniek in Utrecht gebeld, en er werd gezegd dat ik 's-middags kon terugbellen, telefonisch spreekuur met de behandelend arts van Grommel zelf. Zo gezegd, zo gedaan.
Grommel krijgt tijdelijk andere medicijnen, daar moet ie weer een beetje van opknappen.
En dan nog even wachten tot de uitslag van de biopt.
Als het onbehandelbaar is, bestaat de kans, dat Grommel toch nog even doorkan op medicijnen, dat ie toch nog heel eventjes bij ons kan blijven.
En als het behandelbaar is, zijn de 1e drie weken bepalend. Niet fijn voor de kat, vrij intensief, met chemo en medicijnen. Maar er is dan zelfs een superklein kansje dat ie helemaal zou kunnen genezen. En misschien geneest ie niet, maar dan wordt de tumor in ieder geval wel kleiner, en de kwaliteit van leven kan dan toch echt wel goed worden, en dan kan Grommel nog wel 1-2 jaar met een goede levenskwaliteit blijven leven. Het is echt de moeite waard om het te proberen.
Ik ben toch een beetje opgelucht. Ik kan Grommel weer helpen, door de nieuwe medicijnen te geven en ik weet dat alle vechten en hopen dat we doen, wel degelijk echt zin heeft.

kerstkaarten gemaakt, Grommel

Ik heb maandag en dinsdag samen met mijn moeder zitten borduren, patroon van Ann. Thuis en ook in het dierenziekenhuis. Later deze week heb ik de kaarten ermee gemaakt, met knipvellen van Feao. Ik vind ze zoo lief geworden. En het is een fijne afleiding voor me.

Grommel gaat erg slecht met ademen en eten. We laten hem nu maar zoveel mogelijk met rust. Hij ligt veel op bed. Gisteravond kwam ie beneden en wilde ie toch nog even bij me op schoot liggen. Ik heb het er erg moeilijk mee..........

purse voor een verjaardag

Van de week heb ik ff gespeeld met de coluzzle mal van de purse. Hij is niet helemaal 100% naar mijn zin, qua kleur enzo, maar mijn gedachten waren ook iets te veel bij Grommel.

Vanmiddag ga ik op verjaarsvisite bij mijn scrapmaatje, en voor haar heb ik er een mini-envelopje ingemaakt, met geld erin. Dan kan ze lekker scrapspulletjes naar eigen smaak kopen, of miss geld bij elkaar leggen voor iets groters.

Zielig Grommeltje

Deze foto heb ik woensdag van ons tweetjes gemaakt. Mijn lieve Grommelpotje.

Helaas werd ie gister toch slechter met ademen, af en toe hou ik echt mijn hart vast. En vanochtend was het zoooo slecht. En hij kon niet eten, hij stond wel bij het bakje, en wilde echt wel eten. Ik had er een beetje zacht voer ingedaan en ik hield de andere katten apart. Maar Grommel ging met zijn koppie ernaar toe en keek er naar, echt met zo'n blik in zijn ogen, alsof ie zeggen wilde, ik wil wel maar ik kan echt niet. Ik vrees nu echt met heel mijn hart. En we moeten nu nog wachten tot de uitslag, en ondertussen kan ik niets voor hem doen.......snik

40+

Ik heb gister het lootje afgemaakt waar ik al een tijd mee bezig was.......dat zeg ik verkeerd.....die al een tijd klaar lag om afgemaakt te worden. Alleen de titel en de tekst moest er nog op.

Ik heb het lootje gemaakt, naar aanleiding van een quote die iemand op het scrapforum van Dolls bij zijn onderschrift had staan. De quote luidt als volgt: age is a matter of the mind, if you dont mind, it doesn't matter!

Ik word al jaren best geplaagd, dat ik zo grijs word, maar ik ben zo'n beetje een van de weinigen die daar dus echt niets van heeft. Die goeie ouwe schooltijd......nou ik vond het niet allemaal zo leuk, ik vond het na school toch echt leuker. Leven is echt niet zo slecht, naarmate je ouder wordt, vind ik zelf. Ik ben dit jaar 41 geworden, en die quote spookte door mijn hoofd....daar moet ik toch eens een lootje bij maken.

Ik heb 3 foto's gezocht, van mij op 40-jarige leeftijd, waar ik redelijk goed opsta, in ieder geval lachend, vrolijk. Ik heb wel gesmokkeld, 1 foto is van mijn 41e verjaardag, maar dat komt ook door gebrek aan goede foto's....lees...waar ik leuk opsta....

De titel (linksboven) luidt: 40+. En de journaling (op de randen boven en onder de foto's): het komt met rimpels, grijs haar en meer ellende.....maar.....rimpels zijn van het lachen, grijze haren kun je verfen.....kortom....het leven begint bij 40!!

De quote staat rechtsonder.

16 jaar

16 jaar man en vrouw

16 jaar lovers

16 jaar maatjes - soulmates

16 jaar vriendjes

16 jaar lief en leed

16 jaar.......... teveel om hier zo op te noemen

16 Jaar geleden ging mijn droom in vervulling. Toen mocht ik in een prachtige witte jurk (nog steeds de mooiste jurk die er ook maar bestaat) naast mijn grote liefde staan, en gaven we elkaar het ja-woord.

16 Jaar die eigenlijk heel snel gegaan zijn, waarin zoveel gebeurd is.

16 Jaar waarin we nog veel meer naar elkaar toe gegroeid zijn (ik wist niet dat dat nog kon, maar het kon).

En vandaag is weer het begin.......van de volgende 16 jaar.........

herfstkaart

Ik had vorige week een kaart gemaakt, en vandaag is ie op de post gegaan voor mijn scrapmaatje, die is morgen jarig.

Ik heb hem ook bij een aantal clubs geplaatst, om mee te doen met de wedstrijden. Ben erg benieuwd hoe iedereen hem vindt.

Grommel gaat goed vandaag

Grommel accepteert het medicijn dat we hebben meegekregen vrij goed. Ik moet het met een spuitje in zijn bekkie spuiten, en dat is veel beter dan een pil of neusdruppels. Hij heeft al een heel arsenaal aan medicijnen gehad, allemaal niet plezierig.

Hij is vandaag vrij goed. Kwam bij ons vanochtend in bed voor een aai en een knuf, protesteerde zelfs met een grommeltje als we stopten met aaien. En hij heeft vandaag veel bij ons gelegen, zelfs een paar keer lekker bij me op schoot, toen ik languit op de bank lag. Hij heeft goed gegeten en gedronken.

Af en toe houdt ie zijn koppie scheef voor adem (solly, de foto is niet zo scherp, als ie had moeten zijn).

Al met al lijkt dit medicijn goed aan te slaan, hij is heel rustig en ademt redelijk.